نبود فهم بوم‌شناختی معضل آب خوزستان
کارشناسان می‌گویند، اجرای طرح‌های انتقال آب کارون برای توزیع عادلانه آب در کشور، ناشی از نبود فهم بوم‌شناختی است و نتیجه‌اش برهم خوردن رژیم هیدرولوژیکی رودخانه است. درواقع باید به مردم بیاموزیم که با توان بوم‌شناختی سرزمین خود زندگی کنند، بنابراین نمی‌توانیم بگوییم برای اینکه همه کشور را به توزیع عادلانه آب برسانیم، حق‌داریم طرح انتقال آب کارون را اجرا کنیم و رژیم هیدرولوژیکی آن را برهم بزنیم، این تفکر به این معنی است که فهم بوم‌شناختی نداریم و داریم تیشه به ریشه خودمان می‌زنیم.
بر همین اساس، کرامت حافظی، فعال محیط‌زیست در گفت‌وگو با «رسالت» ضمن توضیح اینکه انتقال آب‌های کارون از سال ۳۲ با تونل اول کوهرنگ برای مصارف غیر شرب آغاز شد و تاکنون۶ سرشاخه کارون به فلات مرکزی به‌طور کامل انتقال‌یافته و هرساله آبی که به‌طور طبیعی و بانظم الهی باید به کارون سرازیر شود را به فلات مرکزی ایران انتقال می‌دهد، به طرح این پرسش می‌پردازد که آیا لازم است این اقدامات انجام شود؟ سپس پاسخ می‌دهد: «حتی یک دلیل اقتصادی؛ عقلانی و محیط زیستی و اجتماعی برای انتقال آب غیر شرب وجود ندارد. طرح‌های انتقالی برای غیر شرب علاوه بر هزینه‌ای که خود آب دارد، هزینه‌های انتقال را هم برای تولید محصولات صنعتی و کشاورزی اضافه می‌کند و درواقع فاجعه‌ای اقتصادی است و آنچه تاکنون به فلات مرکزی ایران انتقال داده‌شده، به‌جز بخش اندکی از طرح انتقال آب به قم از دز؛ عمدتا برای غیر شرب بوده و به‌منظور اثبات این سخن باید به آمار بالای کارخانه‌های آب بر و گسترش کشاورزی در استان‌های فلات مرکزی به‌ویژه اصفهان و یزد مراجعه کرد؛ هرسال کارخانه‌های آب بر این استان‌ها بزرگ‌تر و بیشتر شده‌اند و همچنان در حال گسترش هستند، درحالی‌که حتی یک قطره انتقال آب برای غیر شرب ممنوع و غیراقتصادی و غیرعقلانی و غیر محیط زیستی است.»
*خوزستان آب مازاد ندارد
او در ادامه می‌گوید: درست است که خوزستان رودهای فراوان دارد یا زاگرس و چهارمحال و بختیاری منشأ رودها هستند اما چیزی به‌نام آب مازاد در این مناطق وجود ندارد و انتقال هر قطره آب از سرشاخه‌ای که مثلا قرار است حدود ۸۰۰کیلومتر با کارون حیات‌بخشی ایجاد کند غلط است …انتقال آب از سرشاخه‌های کارون از سرشاخه‌ها در زاگرس تا جلگه خوزستان و خلیج‌فارس آثار شوم محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد می‌کند ،فراموش نکنیم ما حدود سه دهه کم‌بارشی داشتیم و بارندگی مناسب در دو سال اخیر ما را از فاجعه‌های بزرگی که تجربه کردیم، غافل نکند و ریز گردهای داخلی خوزستان جز با آب فروکش نمی‌کنند. کارون اگر آبش کم شود در مصب و پایان رود به‌جای ورود به دریا ؛ با پس‌زدگی آب‌شور دریا مواجه می‌شود و به همین علت نخلستان‌ها خشکیده‌اند و مردم آبادان و خرمشهر از آب شرب کارون محروم‌اند. کارون همانند اکوسیستم بیمار است و ظرفیت انتقال آب کوهرنگ سوم و بهشت‌آباد را ندارد و اگر دو سال است که در خوزستان ریز گرد نداریم به خاطر بارندگی‌های فراتر از نرمال این دو سال بوده است. سدهای بزرگ هم نمی‌توانند آب را ذخیره کنند چون هم تبخیر بالایی دارند و کارون نیازمند یخچال‌های کوهرنگ است که تأمین‌کننده آب تابستان جلگه داغ خوزستان هستند .در کوهرنگ، سومین انتقال آب با سد کوهرنگ سوم در حال انجام است؛ سه انتقال آب از رود کوهرنگ که سرچشمه اصلی کارون است و کوهرنگ اول و دوم سال‌هاست رفته‌اند و حالا کوهرنگ سوم آخرین قطرات یخچال‌های کوهرنگ و زرد کوه را از کارون و خوزستان دریغ خواهد کرد؛ این انتقال آب هم با هزینه صنایع فولاد اصفهان در حال انجام است.»
*انتقال آب و توسعه صنایع رانتی و زیان ده
این فعال محیط‌زیست با اشاره به توسعه صنایع از طریق اجرای طرح‌های انتقال آب عنوان می‌کند: «صنایع رانتی و زیان ده که با انتقال آب هزینه تولید محصولات را افزایش می‌دهند؛ صنایع آب بری که بزرگ‌ترین آن‌ها در غرب آسيا در اصفهان است و هرسال بزرگ‌تر می‌شود و اخیرا بزرگ‌ترین کارخانه ریل قطار غرب آسيا به این صنایع افزوده شد و مناطق دیگر مانند یزد و کرمان در رقابت باهم در تلاش برای بهره‌کشی رانتی و غیراقتصادی از انتقال آب‌های کارون هستند، بسیار مضر است اما وقتی جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور از اهالی کرمان و یا وزیر نیرو اردکانیان برای یزد و یا حاج رسولی‌ها رئیس منابع آب ایران برای زادگاه خودش اصفهان در تلاش رانتی برای انتقال آب هستند و همه تلاش‌ها و امکانات و اولویت‌ها در جهت انگیزه‌های رانتی و شخصی آن‌هاست، طبیعی است غیزانیه، آبادان، اهواز، کوت عبدالله، دهدز
و مسجد سلیمان در خوزستان یا اردل و لردگان در استان چهارمحال و بختیاری مشکل آب شرب پیدا کنند و یا بوشهر و سیستان و بلوچستان که محتاج انتقال آب برای شرب هستند در اولویت نباشند.»
حافظی در خاتمه تأکید می‌کند: «جای کارخانه‌های آب بر در اصفهان، یزد و کرمان زادگاه مسئولین شورای آب نیست، جای این کارخانه‌های آب بر در سواحل بلوچستان و هرمزگان است. موضوع اولویت‌های انتقال آب برای شرب که باید در نظر گرفته شود مثلا برای بوشهر و هرمزگان و غیره و آبرسانی برای غیزانیه در دستور کار افرادی که به دنبال منافع منطقه‌ای با زیان به کشور هستند، نیست و نگاه به خوزستان و بخش‌هایی مثل غیزانیه و مسجدسلیمان و غیره نگاه بهره‌کشی بوده است و تاکنون صدها و هزاران چاه نفت از این مناطق استخراج‌شده اما این نفت جز نابودی سودی برای این مردم نداشته است. فلر های نفتی و استنشاق بوی گاز و دود و نفت و عدم رسیدگی به معیشت و بیکاری با همین پول نفت سرشاخه‌های کارون انتقال می‌یابد که کاملا ازنظر اقتصادی فاجعه است.»
آب کارون , انتقال آب کارون , خوزستان , کم آبی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.