|  گروه فرهنگی |
امشب  شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان و بنا بر روایات و احادیث شب قدر است. شب نوزدهم، شب بررسی امور است و «لیلة‌التقدیر» نام دارد. شب بیست و یکم هم شبی است که امور سال آینده هرکس، نگاشته می‏‌شود و در روایت از آن، به «لیلةالقضاء» تعبیر می‏‌شود. شب بیست و سوم هم که امشب به آن خواهیم رسید، شب «توشیح و لیلة الامضاء» است. 
در روایت آمده در این شب، هر چه که برای سال آینده ثبت و ضبط‌شده است، باید به توشیح ولی‌الله الأعظم اروحنا فدا برسد تا تثبیت شود. مقدرات ثبت‌شده در شب بیست و سوم، به صاحب العصر و صاحب‌الزمان (عج) عرضه می‏‌شود که او این‏ها را امضا کند. بنابراین می‌بینیم میان روایات، نسبت به شب بیست و سوم بسیار سفارش شده است. پس این فرصت، یک فرصت بسیار مغتنم  و امشب، شب سرنوشت همه ما نسبت به سال آینده‏‌مان است. شب سرنوشت‏‌ساز، امشب است. برای آشنایی با برکات و ویژگی‌های این شب، برخی از بیانات عالم وارسته، مرحوم آیت‌الله حاج‌آقا مجتبی تهرانی استاد فقید اخلاق در مورد این شب را آماده کرده‌ایم که امیدواریم مورداستفاده قرار گیرد.

احسان و احترام نسبت به خداوند
 رابطه عبد و خدا آنگاه حاصل می‌شود که ذاکر نسبت ‌به مذکور سه مورد را توجه کند. آن سه مورد، سه امر را در پی دارد که آن سه امر از فطریات انسان است. اول، اینکه من که باخدای خودم خلوت کرده‌ام، توجه به این مطلب داشته باشم که او منعم من است؛ آن‌هم چگونه منعمی است؟ منعمی که در انعام او هیچ غرض، منت و عوضی در کار نیست. ممکن است کسی به انسان احسان کند؛ اما روی غرض خاصی باشد که دارد یا عوضی که در مقابل این احسانش می‌خواهد نسبت ‌به او داشته باشم. اگر هم هیچ‌کدام نباشد، منتی در کار است. در انعامی که خداوند می‌کند، نه غرضی است، نه عوضی و نه منتی است. اگر احسان‌های خداوند نسبت به بندگان او را توجه کنیم، می‌بینیم خداوند نعمت‌هایی به ما عنایت کرده است. سراپایم را انعام او گرفته است. حالا اینجا فطرت من چه می‌گوید؟ در مقابل احسان، احترام است. می‌گویند: احترام به منعم، از فطریات انسان است.

برطرف شدن حجاب‌ها
 یک‌شب با همین توجهات، حجاب‌ها را به این مقدار برطرف کنید و موانع را کنار بکشید. غفلت‌ها حجاب فطرت‌های ما شده، والا اگر خودم به خودم مراجعه کنم و فكر كنم به خودم می‌آیم. غفلت‌ها حجاب فطرت‌های ما شده است. آدم ممکن است مسخ بشود. خدا آن روز را نیاورد! غفلت‌ها است که حجاب فطرت‌های من شده و من یک‌سال حریم این منعم عظیم حاضر را حفظ نکردم. صحبت در این است که خداوند با غافلینی که متذکر بشوند چه می‌کند؟ غافلینی که بعد متذکر شده‌اند، حالا آمده‌اند در خانه خدا نشسته‌اند و می‌گویند: خدا! ما بد کردیم.

آهنگ دعوت الهی

در روایات نسبت به لیالی خاص و به‌خصوص لیلة قدر داریم که خدا همین‌طور   ندا می‌کند: بیایید! به‌خصوص در روایتی از پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم است که وقتی آخر شب می‌شود و شب دارد تمام می‌شود، خدا می‌فرماید: آیا کسی هست که مرا بخواند، تا جوابش را بدهم؟ آیا کسی هست که از من درخواستی کند، سؤالی بکند یا چیزی بخواهد تا من به او بدهم؟ آنچه می‌خواهی به تو می‌دهم. یک نفر هست که از من یک عذرخواهی بکند؟ بگوید: من معذرت می‌خواهم؛ خدایا! ما نفهمیدیم؛ غفلت ما را گرفته بود. آیا کسی هست که پیش من بیاید تا من هم پیش او بیایم؟گوش‌های من صدای خدا را نمی‌شنود. او دارد ندا می‌کند اما آهنگ الهی به گوش قلب من نمی‌رسد. بازهم اینجا یادمان دادند. گفتند: بگو خدایا! گوش دل من را بازکن که صدایت را بشنوم. خود خدا شاهد است که در این شب‌ها دل ما با همین لال‌بازی می‌تواند باخدا حرف بزند. همین دل‌ها با همین آلودگی‌ها می‌تواند باخدا حرف بزند. این‌طور نیست که روزنه‌ای نباشد و راه بسته باشد. چرا من به اینجا می‌آیم؟! غیرازاین است که می‌خواهم بگویم: خدایا بد کردم! خدایا من را ببخش! خدایا آینده دارم و همه‌چیز دست‌توست! برای همین به اینجا می‌آیم.

توسل به امام زمان (عج) و قسم به‌باطن این شب
 شما می‌‌دانید ما امشب کجا داریم می‌رویم؟!
آیا می‏‌شود ما هم امشب برویم سراغ امام زمان (عج) به او بگوییم، آقا ما بد کردیم، شما کارها را درست کن!
مگر می‏‌شود که ما را رد کنند؟ به خدا نمی‏‌شود!
حالا فهمیدی! مدعو خود را بشناس! بعد درخواست‏‌هایت را می‌توانی تنظیم کنی.
حالا می‏‌خواهم بروم سراغ توسلم.
آقا یا امام زمان!
شما ظاهر لیلة‌القدری!
امشب فرشته‏‌ها خدمت شما می‏‌آیند و برای سال آینده‏‌ام تقدیراتی را می‌آورند که شما توشیح کنید.
تقاضای من از شما این است که سال آینده من را، چه دنیوی و چه اخروی، از هر جهت به بهترین وجه ترسیم کنید و پای آن را امضا کنید.
این توسل برای ظاهر لیلة‌القدر بود.
اما مگر این ظاهر باطن ندارد؟ این ظاهر، باطن دارد.
در روایات هم ما داریم و ما حضرت را به باطن شب قدر قسم می‏‌دهیم.
می‌دانید باطن امشب، چه کسی است؟ زهرا (س) است.