| محمدكاظم انبارلویی | 
دو سال از خروج آمریكا از برجام می‌گذرد. ۵ سال از تلاش‌های دولت برای بر سر عقل آوردن حكام كاخ سفید و امضای قرارداد برجام می‌گذرد. هنوز رئیس دولت به این قرارداد خوشبین است و در جلسه هیئت دولت چهارشنبه گذشته گفته است؛ «برجام خیر و بركت زیادی برای كشور داشته و در تاریخ بی‌نظیر است!»(۱)
دو روز پس از این موضع خوشبینانه و فتح‌الفتوح‌گونه، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، آقای ظریف نامه‌ای به آقای آنتونیو گوترش دبیركل سازمان ملل متحد نوشته و گفته است؛ «تداوم اخلال آمریكا در روابط ایران با جهان و نیز تشدید تحریم‌ها ممكن است شرایط مناسبات ایران و آمریكا و اروپا را به وضع غیرقابل كنترل بكشاند.»
وی در این نامه آورده است:
۱- آمریكا برخلاف قرارداد برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ تمام تحریم‌ها را مجددا اعمال می‌كند.
۲- آمریكا در مسیر اجرای تعهدات سایر اعضای برجام و دول عضو سازمان ملل مانع‌تراشی می‌كند.
۳- آمریكا پس از پاره كردن برجام، ۱۲۹ تحریم جدید علاوه بر تحریم‌های قدیم اعمال كرده است.
در این نامه از گوترش خواسته شده شورای امنیت بیاید اقدام آمریكا در نقض قطعنامه ۲۲۳۱ و نقض برجام را محكوم و خسارت وارده به ملت ایران را جبران كند.
همچنین در این نامه از دبیركل سازمان ملل خواسته آمریكا را به دلیل نقض اعتبار شورای امنیت و منشور این سازمان، به چالش بكشد و پاسخگو كند.
نامه وزیر خارجه و معمار مذاكرت برجام نشان می‌دهد، برجام نه‌تنها خیر و بركتی نداشته، بلكه خسارت زیادی به كشور وارد كرده و از دبیركل می‌خواهد آمریكا را وادار به جبران كند.
اما این كه رئیس‌جمهور می‌فرماید؛ «این قرارداد در تاریخ بی‌نظیر بوده است!» حرف درستی است چون تاریخ سراغ ندارد یك دولتی با چند دولت قرارداد امضا كند، به همه تعهدات خود عمل كند، اما طرف مقابل نه‌‌تنها به تعهدات خود عمل نكند، بلكه دو قورت و نیم آن را هم انتظار داشته باشد!
چقدر در رسانه‌ها در مذمت بند بند این قرارداد و عدم دقت‌های حقوقی و دیپلماتیك آن دلیل آورده شد، آقایان قبول نمی‌كردند. چقدر نقد مشفقانه مطرح شد كه نمی‌شود به آمریكا و هم‌پیمانان آن اعتماد كرد. 
​​​​​​​آقایان نپذیرفتند، رفتند كشور را در یك باتلاق دیپلماتیك فرو بردند كه هرچه دست و پا می‌زنند، بیشتر در آن فرو می‌روند و جالب این كه هنوز انتظار دارند از این چراغ جادویی، غولی درآید و همه آرزوهای آن ها را در آشتی با غرب عملی كند. برجام یك كلاهبرداری مفتضح است كه دولت آمریكا با چند كشور اروپایی بر سر   ما  آوردند  ، به طوری كه نه می‌توان به یك مرجع بین‌المللی شكایت كرد و نه می‌توان طرف مقابل را از دست زدن به اقدام‌های خطرناك باز داشت.
برجام نشان داد  که كل سیستم بانكی جهان به فرمان خزانه‌داری آمریكا عمل می‌‌كند و گریزی از  تحریم‌های بانكی نیست. آمریكایی‌ها اموال ملت را بی هیچ دلیلی مصادره كرده‌اند، به طوری كه حتی صدای برخی عناصر ضدانقلاب مثل اردشیر زاهدی وزیر خارجه شاه هم درآمد.
تا الان هم هیچ كس یك فهرست از «خیر» و «بركت» برجام نه در وزارت خارجه، نه در وزارت اقتصاد و دارایی و نه در بانك مركزی ارائه نداده است. معلوم نیست رئیس‌جمهور این خیر را در چه دیده و آن بركت را كجا رصد كرده است.
۱۰ سال زحمت كشیدیم، ۱۰ هزار كیلو اورانیوم غنی‌شده تولید كردیم، برجام، آن را از دست ما خارج كرد. ارزش این میزان اورانیوم غنی‌شده در بازار جهانی بیش از ۱۸ میلیارد دلار است. قلب رآكتور اراك را بتن ریختیم، شاید دل آمریكایی‌ها به رحم بیاید و تحریم‌ها را بردارد، اما نشد. فهرست خسارت‌های برجام را باید نهادهای نظارتی احصا كنند و مجلس آینده یك گزارش تحقیق و تفحص در این باره بیاورد و تقویم درست خسارت‌های مالی را به ملت گزارش دهد تا میزان این خیر و بركت برای همگان روشن شود.
من نمی‌دانم با این لات‌بازی‌های ترامپ و تهدیدات وزیر خارجه شیرین‌مغزش چرا ما هنوز تضمین می‌دهیم كه از برجام خارج نمی‌شویم. از آن مهم‌تر چرا با این همه بدعهدی دشمن هنوز در NPT حضور داریم. سازمانی كه جز مانع تراشیدن برای پیشرفت هسته‌ای ایران، كاركرد دیگری ندارد.
اگر  رئیس‌جمهور از تقدیس، تكریم و تعظیم برجام دست بردارد، راه برای نشان دادن قدرت ملت ایران برای آمریكا و جبران خسارت‌های برجام باز می‌شود.
البته باید انصاف به خرج داد و تهدید وزیر خارجه ما علیه آمریكا را ،هم جدی گرفت و هم تشكر كرد كه گفته است: «گزینه‌های ایران همان‌طور كه قبلا به اعضای باقیمانده در برجام اطلاع داده شده، قاطع خواهد بود و همه مسئولیت آن به عهده آمریكاست.»
خب، «این اقدام قاطع» را كه به اطلاع دشمن رسانده‌اید، به اطلاع ملت هم برسانید تا مردم بدانند اگر در برجام، خیر و بركت نیست، در «اقدام قاطع» هست تا دلگرم شوند و بدانند خیر و بركت وجود خواهد داشت.
پی‌نوشت:
۱-كیهان، پنج‌شنبه، ۱۸ اردیبهشت ۹۹