|مسعود پيرهادي – سردبير|
قاعده يکي است؛ القاعده باشد يا داعش فرقي نمي‌کند. مخلوق شوم شيطان بزرگ، تربيت مي‌شود، هزينه مي‌برد، وحشي و خون‌آشام مي‌شود و روزي به قول ترامپ، بزرگشان هم مثل سگ کشته مي‌شود. سرنوشت محتوم دست‌پرورده‌هاي شيطان در اين چندين و چندساله همين بوده و هنوز هم هست. روزي به دست آن‌ها متولد مي‌شوند، هر زمان ضعيف شوند، مستقيم و غيرمستقيم کمک مي‌شوند و روزي ديگر که معمولا نزديک انتخابات است همان‌ها برمي‌گردند و جشن ريشه‌کني آن مولود شوم را برگزار مي‌کنند. مردم غرب آسيا، يا بايد درگيري داخلي در کشورشان داشته باشند يا به جان هم بيفتند تا شيطان بزرگ يا گاوهاي شيرده را بدوشد و يا نگذارد شيرهاي خفته جان بگيرند.
يکي از بهترين شواهد براي اينکه بدانيم نمايشنامه‌نويس در آمريکا واحد است و فقط بازيگران آن عوض مي‌شوند، جريان شناسي در همين موضوع است. بوش، اوباما و ترامپ؛ فرقي نمي‌کند؛ نطفه نامبارکي در منطقه متولد مي‌شود، حفظ و حراست و تأمين و تسليح مي‌شود تا به وقتش ناجي دروغين دنيا که والد همان نطفه نامبارک است، پيدا شود و سرکرده گروهي تروريستي را از پا درآورد، اما بعدازآنکه شيره جان مردم منطقه و خود آن گروه، کشيده شد. رسانه هم که در انحصار آن‌هاست و تنها بالا بردن جام قهرماني را در دستان بازيگر روز نشان مي‌دهد. نه بسيج مردمي عراق و سوريه و نه حضور ايران در مقابله با داعش در اين نمايشنامه جايي ندارد. حافظ و ناجي حقوق بشر، تنها و تنها آمريکاست؛ همان‌که القاعده و داعش و امثالهم را به اذعان مسئولان آمريکايي خلق کرده، با ژست قهرمانانه وارد ميدان مي‌شود و خبر از نابودي سرکرده آن مي‌دهد. عملياتي که اوج ذلت طرف مقابل و اوج قدرت آمريکا را نشان مي‌دهد، تا جايي که رئيس‌جمهور سبک‌مغز آمريکا، تنها آسيب‌ديده ارتش خود را، يک سگ معرفي مي‌کند.
اين طرح باوجود تکرار، همچنان کارآمد است و قطعا بازهم پياده مي‌شود. نام‌ها عوض مي‌شوند، پرچم‌ها عوض مي‌شوند اما حضور يک گروه درنده‌خوي وحشي که عموما بر بستر ايدئولوژي انحرافي زيست مي‌کند، به‌عنوان يک قطعه از جورچين استکبار، لازم و ضروري است. اما کشورهاي منطقه و ما چه بايد بکنيم؟ مقابله با اين پديده شوم، امري بديهي است، چراکه مهم‌ترين هدف از تشکيل اين گروه‌ها ايران است. دور نگه‌داشتن اين مجموعه‌ها از مرز جمهوري اسلامي ايران در بعد نظامي و پشتيباني از رزمندگان نهضت مقاومت در سطح منطقه‌اي و جهاني، بهترين راهبرد براي مواجهه با اين موضوع بوده و هست که البته گاهي توسط برخي افراد نفوذي يا ساده‌لوح داخلي مورد شبهه قرار مي‌گيرد. ماجراي داعش، اولين گروه تروريستي ازاين‌دست نبود و احتمالا آخرين هم نباشد، اما نمونه روشني براي بررسي نحوه عمل استکبار در مقابله با جهان اسلام است.