همان روزی که ویروس عجیب‌وغریب کرونا پایش را از گلیمش درازتر کرد، دوران سخت و طاقت‌فرسای مدافعان سلامت آغاز شد و هنوز هم این شرایط ادامه دارد. مراکز درمانی و بیمارستان‌ها روزهای شلوغ و پرکاری را می‌گذرانند و با تمام توان به مبارزه با این ویروس جان‌گیر برخاسته‌اند تا منجی جان بیماران شوند. جدی نگرفتن این ویروس از سوی مردم به ویژه در روزهای ابتدایی هشدارها و نبود تدبیر و مدیریت در توزیع ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده هم مزید بر علت شد تا حجم مراجعه‌کننده‌ها به بیمارستان روزبه‌روز افزایش پیدا کند.
مسئله مهم‌تر آن است که ویروس منحوس کرونا همچنان در جامعه جولان می‌دهد و قرار است تا مدت نامعلومی کنارمان بماند. روز شنبه رئیس‌جمهور بار دیگر تأکید کرد که «به این زودی شرایط عادی نمی‌شود و مردم باید باور کنند هنوز نمی‌توانیم به آن شرایط قبل از کرونا برگردیم.‌ مردم اگر فکر می‌کنند ۱۵ روز، یک ماه یا دو ماه دیگر به شرایط دی‌ماه سال گذشته بر می‌گردیم، این چنین نیست. ممکن است برای مدت طولانی لازم باشد سبک زندگی را عوض کنیم و باید محدودیت‌ها را بپذیریم. ما به این زودی‌ها نمی‌توانیم وقتی همدیگر را می‌بینیم به هم‌دست بدهیم و شرایط فعلی از دوران اسفند و فروردین‌ماه گذشته سخت‌تر است، در آن دوران بیشتر با افرادی مواجه می‌شدیم که تمام علائم ظاهری تنگی نفس و سرفه را داشتند اما اکنون شکل عوض شده و عملا تعداد مبتلایانی که کشف می‌کنیم رقم‌شان بالا می‌رود.» 
کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت روز گذشته در ارتباط تصویری، به ارائه تازه‌ترین گزارش از وضعیت کرونا پرداخت و با اشاره به موارد جدید ابتلا، گفت: « از روز یک شنبه تا دوشنبه ۱۲ خرداد  و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، ۲ هزار و ۹۷۹ بیمار جدید مبتلا به کووید ۱۹ در کشور شناسایی شد و مجموع بیماران در کشور به ۱۵۴ هزار و ۴۴۵ نفر و با احتساب۸۱ بیمار که جان خود را طی ۲۴ ساعت گذشته از دست داده‌اند، مجموع جان‌باختگان این بیماری به ۷ هزار و ۸۷۸ نفر رسیده است.» بی‌تردید در این شرایط که آمارها افزایش‌یافته باید نسبت به پیامدهای بروز موج دیگر ویروس در میانه خستگی مفرط کادر درمانی و ابتلای گروهی از پرستاران هشدار داد. به‌خاطر شرایط خاص کرونایی و خطراتی که جان پرستاران را تهدید می‌کند، کم نبوده‌اند سفیدپوشانی که این خطرات را به جان خریده‌اند و در خط مقدم میدان مبارزه با تمام قوا حاضر شده‌اند و گاهی از بطن ماجرا اخبار و حواشی پیش‌آمده را مخابره کرده‌اند. ازاین‌رو به پیشنهاد شورای بین‌المللی پرستاران، سازمان بهداشت جهانی سال ۲۰۲۰ را سال پرستاری و مامایی نامیده است. در ادامه بخشی از روایت‌ها و البته مطالبات تعدادی از پرستاران را می‌خوانیم که شاید بخشی از مسائل مطرح شده، بارها در اخبار متعدد و گوناگون این روزها به چشم آمده باشد. 
پریدخت انصاری- پرستار تهرانی: بلاتکلیفی قانون تعرفه‌گذاری پس از ۱۴ سالپرستاران و کادر درمانی بیشترین قشری هستند که از ویروس کرونا آسیب دیده‌اند و هر بار دولت و مقامات وزارت بهداشت وعده می‌دهند تا آن‌ها از نظر روحی برای مقابله با این بیماری آماده‌تر باشند، اما تمام این وعده‌ها بی‌سرانجام بوده، حتی در ابتدای شیوع کرونا، دولت وعده داد که هر هفته به پرستاران شاغل در خط مقدم مقابله با کرونا به‌صورت هفتگی کارانه پرداخت ‌کند. سه ماه از شیوع کرونا گذشته و برخی تنها یک هفته کارانه دریافت کرده‌اند و برخی از همکاران دو هفته کارانه گرفته‌اند و دیگر خبری از وعده‌های داده شده نیست درحالی که مسئولان می‌توانند حداقل در حوزه معیشتی، کمک‌هایی انجام دهند، آن‌هم در شرایط دشوار این روزها که بسیاری از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های مختص درمان بیماری کرونا، هفته‌ها به خانه نرفته و برخی به این ویروس هم مبتلا شده‌اند، فروردین‌ماه از ۲۵ پرستار بخش مراقبت‌های ویژه ۵ بیمارستان تهران که بر بالین مبتلایان آلوده به ویروس کرونا ماندند، ۱۵ پرستار مبتلا شدند. بسیاری از آنان دو برابر ساعت موظف ماهانه کار کرده‌اند؛ این مسائل روحیه و امید را از جامعه پرستاری گرفته است، گرچه وظیفه پرستاران این است که در هر شرایطی پای کار باشند و برای نجات بیماران از جان و دل مایه بگذارند اما باید بپذیریم که این قشر هم مثل سایر اقشار، توان و ظرفیتی دارند، بالطبع وقتی به لحاظ معیشتی در تنگنا باشند و نتوانند حداقل‌های زندگی را تأمین کنند، روحیه‌شان را از دست می‌دهند. تشکر مسئولان چه دردی از آنان دوا می‌کند؟ آیا می‌توانند با این تشکرها نیازهای ضروری زندگی‌شان را تهیه کنند؟ 
حتی در اسفند سال گذشته، پرستاران دستکش، ماسک، لباس محافظتی بهداشتی و مواد ضدعفونی‌کننده را خودشان و با هزینه شخصی تهیه کرده‌اند، اما سوای این مسئله، پس از گذشت ۱۴ سال از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و قانون بهره‌وری شغلی هنوز هیچ تعرفه‌ای برای پرستاران اجرا نشده است. از ابتدای دولت دوازدهم از طریق وزارت بهداشت، شورای عالی بیمه و مجلس شورای اسلامی موضوع تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری پیگیری شده اما به دلیل یک سری جریان‌هایی که قدرت را در اختیار دارند، بلاتکلیف مانده است. مشکلی که در زمینه تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری وجود دارد، قانون نیست چرا که این موضوع در قالب قانون تصویب شده است و در برنامه ششم توسعه به صراحت در ذیل ماده ۷۴ قانون مطرح شده و دولت مکلف به اجرای آن است. مشکل جامعه پرستاری جریانی است که معتقد است، نباید این قانون اجرا شود.
زهره مقانلو- پرستار کرمانشاهی:خسته شدیم، مردم به هشدارها توجه نمی‌کنند
پرستاران دوران دشواری را سپری می‌کنند و به رغم اینک رسانه‌های رسمی و شبکه‌های مجازی و حتی مسئولان و مقامات و شخصیت‌های هنری به شیوه‌های مختلف درباره عدم رعایت قواعد مقابله با بحران کرونا هشدار می‌دهند، مردم کرمانشاه پس از بازگشایی اماکن مختلف و کاهش محدودیت‌ها دیگر خود را ملزم به رعایت اصول بهداشتی نمی‌دانند. این در حالی است که کرمانشاه در وضعیت هشدار کرونا قرار گرفته و شمار مبتلایان به این بیماری افزایش یافته و آن‌طور که کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت تأکید کرده، به رغم آنکه تا ۱۰ روز پیش، کرونا در کرمانشاه روندی کنترل شده داشته، اکنون به دلیل بی‌خیالی مردم، مجدداً سیر صعودی مبتلایان در استان آغاز شده و این استان در وضعیت هشدار قرار گرفته است، هشداری که می‌تواند در روزهای آینده طغیان کرونا را به دنبال داشته باشد. نگرانی از وضعیت کرونا در کرمانشاه به حدی رسیده که محمودرضا مرادی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان طی روزهای گذشته با تشکیل یک نشست خبری اضطراری، از همۀ رسانه‌ها خواسته با جدیت تمام به مردم هشدار دهند و از آن‌ها بخواهند که خطر کرونا را جدی بگیرند. به هر ترتیب، صف‌های شلوغ فروشگاه‌ها و جاده‌های پرترافیک حکایت از وضعیت بحرانی این روزها دارد. دولت بارها و بارها از مردم خواسته که در خانه بمانند و جز در موارد بسیار ضروری از خانه خارج نشوند و در مکان‌های عمومی حداکثر بهداشت را رعایت کنند. اما شواهد نشان می‌دهد گروه‌هایی از مردم به این درخواست‌ها و هشدارها توجهی ندارند. صف‌های طولانی در فروشگاه‌ها و تمایل مردم به سفر و جاده‌های پرترافیک منتهی به استان‌های شمالی کشور، ازدحام معابر، بازارها، مراکز خرید و مکان‌های عمومی و حتی برگزاری دورهمی ها و عدم استفاده از دستکش‌ها و ماسک در معابر و خیابان‌ها، همگی نمونه‌هایی از رفتارهای عجیب شهروندان است که در این روزهای بحرانی، بار سنگین تری را بر دوش پرستاران نهاده و از طرفی نباید فراموش کرد که حفظ سلامت کادر درمان یک چالش جدی است و در سطح کشور برخی از پرستاران به دلیل درگیری با کرونا جان خود را از دست داده‌اند؛ کادر درمان در این روزهای سخت و قرار گرفتن در خط مقدم مبارزه با بیماری  با کمبود نیرو هم مواجه هستند و فشار زیادی را متحمل می‌شوند و به دلیل عدم رعایت مردم، این شرایط در حال سخت‌تر شدن است و حتی احتمال دارد، با کمبود تخت بیمارستانی برای پذیرش بیماران مبتلا به کرونا در استان کرمانشاه مواجه شویم. 
افسانه محبی- پرستار خوزستانی: حداقل مطالبات مالی پرداخت نمی‌شود 
گویی گوش عده‌ای از مردم خوزستان به هشدارهای مسئولان شنوا نیست و با کم‌اهمیت انگاشتن ابعاد ویروس و تصور اینکه مرگ و بحران برای همسایه است، پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نمی‌کنند، البته باید پذیرفت که برخی مردم ناچارند برای تأمین معاش، از خانه خارج شده و در سرکار حاضر شوند. این استان طی ۲ هفتۀ گذشته، روزانه یک‌چهارم مبتلایان جدید ویروس در کشور را به خود اختصاص داده و به‌رغم تعطیلی ۱۰ روزۀ ادارات دولتی و صنوف پرخطر، این روند همچنان افزایشی است. در یک هفتۀ اخیر، آمار مبتلایان روزانه بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ نفر متغیر است و این آمار سه‌شنبه ٦ خرداد، به بالاترین حد خود یعنی ۶۲۹ مورد رسید که از این تعداد ۵۰۵ بیمار با نظارت کارشناسان مرکز بهداشت در قرنطینۀ خانگی و ۱۲۴ بیمار نیز بستری شدند و تعداد کل مبتلایان به ۱۱ هزار و ۴۸  نفر یعنی ۸/۵ درصد کل مبتلایان کشور افزایش یافت و در حال حاضر ۸۰۶ نفر در بیمارستان‌های استان بستری و تحت مراقبت هستند. بی‌تردید رعایت نکردن توصیه‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی، در خانه نماندن و حضور بی‌دلیل در بازار و مراسم شلوغ مانند عزا و عروسی و بی‌تفاوت بودن نسبت به وجود این ویروس مرگبار سبب وارد آمدن خسارت‌های جبران‌ناپذیری به پیکرۀ این استان شده و پرستاران گرچه در محدودیت و معذوریت قرار دارند ولی با نبود امکانات لازم همچنان در حال خدمات‌رسانی هستند و این در حالی است که حداقل مطالبات مالی آنان پرداخت نمی‌شود و هنوز مطالبات اسفندماه پرسنل شرکتی پرداخت نشده است. از سوی دیگر در تأمین وسایل حفاظتی و مدیریت توزیع آن مشکل وجود دارد. طبق پروتکل وزارت بهداشت جهانی، لباسی که برای مقابله با کرونا می‌دهند یک لباس یک‌بارمصرف است و نباید چند بار استفاده کرد، اما پرستاران خوزستانی به اندازه کافی لباس ندارند همچنین باید به این موضوع نیز اشاره کرد که لباس‌های موجود لباس‌هایی نامناسب بوده به ویژه برای بانوان و نامتقارن با آب‌وهوای استان است. حال که وضعیت بحرانی شده باید برای رفاه حال پرستاران اقدام کرد و حداقل حق‌وحقوق مادی‌شان را رعایت کرد و به قول و قرارهایی که داده شده، پایبند بود. 
سهیلا مرزبانی- پرستار سیستان و بلوچستان: مرگ ۱۷ پرستار بر اثر سندروم کاروشی
پرستاران روزهای سختی را سپری کرده‌اند، یک هفته از شیوع بیماری نگذشته بود که تعداد بیماران از حد پیش‌بینی فراتر رفت، کم‌کم پرسنل بیمارستان درگیر بیماری شدند. دو هفته بعد پزشکان و کادر درمان یکی‌یکی از چرخه خدمت کنار گذاشته شدند و با کمبود شدید نیروی انسانی مواجه شدند. فشار کاری مضاعف باعث شد تا کادر درمانی نوبت‌های بیشتری سرکارشان بمانند. بر هم خوردن نظم کاری سیستم ایمنی‌ کارکنان کادر درمانی را تحت تأثیر قرار داد و تعداد ابتلا در بین همکاران هم به‌طور غیرمعمول بالا رفت. هنوز هم بعد از گذشت سه ماه، وضعیت عادی نیست و فشار بالای کار همچنان پرستاران بسیاری از پای درآورده و این در حالی است که حقوق این گروه از کارکنان بخش خدمات و درمان کماکان پایین بوده و از قانون تعرفه گذاری در خدمات خبری نیست و هیچ‌کس انگار سخت و زیان‌آور بودن این شغل را باور نمی‌کند و نابرابری در پرداخت کارانه، پرستاران زیادی را به ستوه آورده است. مطابق گفته‌های حسین‌علی نسایی، عضو شورای عالی نظام پرستاری؛ «اختلاف پرداخت حداقل ۴۰ برابری بین درآمد گروه پزشکان و گروه پرستاری در ایران وجود دارد و این اختلاف گاهی اوقات به چند صد و حتی هزار برابر هم می‌رسد.» و مطابق پژوهش‌های صورت گرفته، پرستاری شغل پرخطر و پراسترسی است و حداقل ۷۰ تا ۸۰ درصد
 پرستاران در ۶ ماه اول کاری‌شان خشونت کلامی و ۳۰ درصد خشونت فیزیکی را تجربه می‌کنند. هم‌اکنون تعداد پرستاران حدود ۱۵۰ هزار نفر برآورد شده و به همین میزان نیز کمبود پرستار هست. وزارت بهداشت و درمان به جای استخدام پرستار بیشتر فشار کار را بر دوش پرستاران موجود سرشکن می‌کند که نتیجه آن ساعت‌های طولانی اضافه‌کار و از پا افتادن پرستاران شاغل در اثر خستگی مفرط است. طی پنج سال گذشته، ۱۷ پرستار ۲۵ تا ۴۰ ساله بر اثر سندروم کاروشی (مرگ ناشی از خستگی مفرط) جان داده‌اند.