نفیسه امامی 
با مشخص شدن کاندیداهای ریاست جمهوری، بازار شعارها و وعده‌وعیدهای انتخاباتی داغ شده است و هر کدام از نامزدها تمرکز خود را بر شعارهای اقتصادی و ضرورت افزایش رفاه و کنترل گرانی گذاشته‌اند. 
با وجود فشارهای تورمی، گرانی و بالا رفتن هزینه‌های سرسام‌آور کالاهای اساسی در سال‌های اخیر، به نظر می‌رسد نامزدهای سیزدهمین دوره ریاست جمهوری با هدف جلب آرای عمومی اقدام به دادن شعارهای اقتصادی مانند پرداخت پول نقد و یارانه چند صدهزارتومانی کرده‌اند که نمونه‌های آن در ادوار مختلف برگزاری انتخابات گذشته هم مصداق داشته است، اما حالا و در سال ۱۴۰۰ شاید کمتر کسی با شنیدن دادن یارانه و وام ترغیب به انتخاب کاندیدایی شود، چون تجربه ثابت کرده این شعارهای عوام‌پسند بعد از استقرار رئیس‌جمهور در ساختمان پاستور به سرعت به فراموشی سپرده می‌شوند.   
بارها شاهد بوده‌ایم که نامزدهای انتخابات از دادن وعده‌های توخالی رؤسای جمهور گذشته انتقاد کرده‌اند، اما خودشان در مقام عمل نتوانسته‌اند به شعارهای خود پایبند بمانند و به دلایلی همچون عدم در اختیار داشتن اختیارات کامل و آماده نبودن شرایط داخلی و خارجی از کنار شعارهای داده‌شده عبور کردند. افزایش رفاه و رشد اقتصادی، مبارزه با تورم، اشتغالزایی، مبارزه با فقر و نابرابری و پرداخت پول‌های نقد به مردم ازجمله مهم‌ترین شعارهای اقتصادی هستند که کاندیداهای ریاست جمهوری این دوره به آن‌ها اشاره کرده‌اند. مقام معظم رهبری در سخنرانی اخیر خود با نمایندگان مجلس در توصیه‌شان به کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ با هشدار به کاندیداها درباره پرهیز از دادن شعارهای غیرواقعی به مردم گفتند: «شعارهای غیرواقع‌بینانه گاهی ممکن است فریب مردم تلقی بشود. با توجه به امکانات و واقعیات کشور بایستی شعار و وعده داد.»
 وعده یارانه ۴۵۰ هزار تومانی تا رفع تورم در ۴ ماه
ازجمله شعارهایی که این روزها بسیار مطرح می‌شود، افزایش مبلغ یارانه نقدی است که از یک دهه گذشته ۴۵ هزار تومان ثابت مانده است و حالا محسن رضایی، نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اعلام کرده است: «با رأی قاطع شما و تشکیل دولت اقدام‌ و تحول، یارانه به مبلغ ۴۵۰ هزار تومان ماهانه به چهل میلیون ایرانی  که درآمد کمتری دارند واریز می‌شود.» این در حالی است که همواره تأمین منابع یارانه‌ها برای دولت‌ها با معضلاتی همراه بوده است. بر اساس اعلام آمار رسمی، ۶ هزار میلیارد تومان در هرماه یارانه پرداخت می‌شود که جمع آن در یک سال به بیش از ۷۵ هزار میلیارد تومان می‌رسد.امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، دیگر کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرده است به هر زوج جوان ۵۰۰ میلیون تومان برای اشتغال، ازدواج و مسکن از صندوق رفاه جوانان پرداخت خواهد کرد. او مدعی است مشکل بازار سرمایه در سه روز قابل‌حل شدن است. 
عبدالناصر همتی نیز مدعی است که بانی وضع موجود نیست و از کسانی که جلوی تصویب fatf را گرفته بودند، انتقاد کرده و گفته است: «امیدوارم کسانی که کمک کردند این وضعیت ایجاد شود بگذارند ما به توسعه اقتصادی برسیم و مردم جیبشان پر شود.» همتی وعده مثبت کردن رشد اقتصادی، افزایش رفاه مردم، توجه به معیشت کارگران و تقویت ارزش پول ملی را هم داده است. سعید جلیلی، نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری هم با انتقاد از فیلترینگ توییتر، وعده اصلاح نظام توزیع و تأمین سبد مطلوب غذایی با ۱۳ قلم کالای اساسی مثل گوشت و مرغ برای همه شهروندان را مطرح کرده است. 
سید ابراهیم رئیسی هم در مقام کاندیداتوری وعده ایجاد یک‌میلیون شغل و ساخت ۴ میلیون مسکن با زمین رایگان را داده است. او اعلام کرده تک‌رقمی شدن تورم، امکان‌پذیر است. 
محسن مهرعلیزاده نیز ادعای از بین بردن ریشه‌های اصلی تورم و متوقف کردن روند افزایشی آن طی ۳ تا ۴ ماه بعد از تشکیل دولت را مطرح و اظهار کرده است: «اگر دولت در تابلوهای سطح شهر قیمت کالاها را اعلام بکند، جرئت افزایش قیمت از بین می‌رود.»
 واکنش‌ها به شعارهای انتخاباتی
وعده وعیدهای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، این روزها واکنش‌های زیادی را از فعالان فضای مجازی تا کارشناسان و نمایندگان مجلس در پی داشته است. 
محمدرضا میرتاج‌الدینی، نماینده مردم تبریز در مجلس در جلسه علنی مجلس در تذکری شفاهی اظهار کرده بود: «وعده‌هایی بدهید که امکان تحقق داشته باشند. با توجه به این‌که اخیرا در مورد یارانه‌ها وعده‌هایی داده می‌شود، باید به مردم بگویم که میزان یارانه‌ها دست هیچ‌کس نیست، بلکه با وحدت دولت و مجلس مشخص می‌شود. همه می‌دانند در صورت نظام یارانه‌ای، آشکار کردن یارانه‌های پنهان، اصلاح قیمت حامل‌های انرژی و حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی میزان یارانه‌ها بیش از
 ۱۰ برابر هم می‌شود اما عده‌ای فقط یک روی سکه را می‌بینند. همه حقیقت را با مردم در میان بگذارید و از وعده‌های پوپولیستی اجتناب کنید.»مرکز پژوهش‌های اتاق ایران نیز به تازگی در گزارشی از شعارهای انتخاباتی معیشت محور که می‌تواند به بروز پوپولیسم دامن بزند، انتقاد کرده است. در بخشی از این گزارش آمده است: «در چنین شرایطی که نرخ تورم خوراکی‌ها در سال گذشته رکورد 
۷۰ درصدی را پشت سر گذاشته و شورای عالی کار می‌گوید سبد هزینه‌های اساسی یک خانوار ۴ نفره حداقل ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است، شعارهای انتخاباتی معیشت محور می‌تواند طیف گسترده‌ای از مردم را همراه کند. برخی دیدگاه‌های عوام‌فریبانه خود را در قالب راه‌حل‌های اصلاحی عرضه می‌کنند. برای جامعه‌ای که با رنج ناشی از افت رفاه مواجه است، ایده‌های سهل‌الوصول، زودبازده و میانبری بسیار جذاب است اما واقعیت امر آن است که رشد اقتصادی و بهبود وضعیت رفاهی مردم کاری سخت و دیربازده است و نیازمند التزام به اصولی متقن در سیاست‌گذاری و اجراست.»
 ضرورت دادن وعده‌هایی مبتنی بر واقعیات جامعهبا توجه به عدم تحقق وعده‌های دولت دوازدهم و مشکل فراگیر اقتصادی در جامعه، برخی از کاندیداها تلاش می‌کنند با ارائه برنامه‌های عوام‌پسندانه و غیرکارشناسی مردم را به پای صندوق‌های رأی بکشند، اما اکنون دیگر زمان وعده یارانه ۵۰ هزارتومانی که در سال‌های قبل به مردم داده می‌شد، گذشته است  و مردم نیز نسبت به این مسئله آگاه هستند. به نظر می‌رسد بخشی از وعده‌های داده شده بیش از آن‌که عملی باشند، بیشتر به آرزوهایی دست‌نیافتنی شباهت داشته باشند که با کلی ‌گویی تلاش می‌شود آرای مردمی را کسب کنند. واقعیت این است که تمامی کاندیداهای تأیید صلاحیت شده از شخصیت‌های برجسته و از رجال سیاسی کشور بوده و هستند و هر کدام از آن‌ها جزء مدیران ارشد نظام بوده‌اند، بنابراین بر ظرفیت‌های مالی و ساختاری کشور آگاهی دارند. به همین علت آحاد مردم انتظار دارند کاندیداها در جریان ارائه برنامه‌های خود به سمت واقع‌گرایی حرکت کنند و وعده‌های خود را در قیاس با وضعیت و شرایط فعلی جامعه در رسانه‌ها مطرح نمایند. ارائه برنامه‌ها و شعارهایی که در چارچوب گفتمان واقع‌گرایی مطرح می‌شود، درنهایت به نفع همان کاندیدا ست، زیرا مردم جامعه نسبت به تحقق آن امیدواری بیشتری خواهند داشت و باورپذیری آن‌ها نسبت به شعارهای داده شده، افزایش پیدا می‌کند. نامزدهای انتخابات به‌طور قطع می‌دانند کشور در سال‌های اخیر با چالش‌های جدی اقتصادی دست به گریبان بوده و سایه تحریم‌ها بر میزان ارزآوری و فروش نفت تأثیرگذار  بوده است. کشور علی‌رغم رویارویی با این مسائل با مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا و هزینه‌های سربار ناشی از این بیماری نیز روبه‌رو است. کرونا بسیاری از مشاغل را به تعطیلی کشاند و وضع معاش تعداد زیادی از خانواده‌ها را با سختی همراه کرد که همه موارد مذکور نیازمند آسیب‌شناسی و تدوین استراتژی و برنامه‌ریزی برای بهبود وضعیت فعلی است. با وجود تورم بالای ۴۰ درصد و گرانی مسکن، خودرو و کالاهای اساسی به همراه افزایش بیکاری که اکنون به اوج خود رسیده است، می‌طلبد برخی از نامزدها وعده‌ها و شعارهایی را مطرح ‌کنند که منطبق با شرایط فعلی اقتصاد کشور باشد نه این‌که صرفا وعده‌هایی غیرقابل‌باور و یا بدون ضمانت اجرایی بدهند.