حنیف غفاری
​​​​​​​برگزاری نشست اخیر شورای امنیت سازمان‌ملل‌متحد  ، نقطه آشکارساز شکست واشنگتن در نظام بین‌الملل محسوب می‌شود. در جلسه مجازی‌شورای امنیت، گزینه‌های «تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران»و « بازگشت تحریم‌های چندجانبه علیه ایران از طریق ارجاع پرونده برجام  به شورای امنیت» هر دو توسط اعضای دائمی و غیردائمی شورای امنیت مردود اعلام شد. اگرچه مخالفت شورای امنیت با‌درخواست واشنگتن مبنی بر تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران «لازم» بود اما این اقدام هنوز «کافی» نیست.  مطالبات جمهوری اسلامی ایران از کشورهای باقی‌مانده در برجام ، خصوصا تروئیکای اروپایی کماکان به قوت خود باقی است. ضمن آنکه رخدادهای اخیر در شورای امنیت، نباید ما را از تمرکز بر استمرار بازی سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه در زمین آمریکا باز دارد.
هفته گذشته، مقامات اروپایی پس از تصویب قطعنامه ضد ایرانی و سیاسی علیه ایران در آژانس بین‌المللی انرژی‌اتمی، در بیانیه‌ای اعلام کردند که خواستار تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران تا سال ۲۰۲۳ هستند. به عبارت بهتر، تروئیکای اروپایی مدعی است که ایران به‌جای گزینه‌های«تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی» و«بازگشت همه‌جانبه تحریم‌های چندجانبه در شورای امنیت»، گزینه «تمدید محدود تحریم‌های تسلیحاتی تا سال ۲۰۲۳» را بپذیرد! بااین‌حال، مقامات اروپایی بر روی اصلی‌ترین و حقوقی‌ترین گزینه ممکن، یعنی «عمل به متن برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ » و «لغو محدودیت‌های تسلیحاتی ایران»در ماه اکتبر امسال، تمرکزی ندارند! 
واقعیت امر این است که سند مکتوب و امضاشده برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، تکلیف بازیگران اروپایی دخیل در این توافق را کاملا مشخص کرده است. بر اساس این تعهد و تکلیف، آن‌ها ملزم به پذیرش زمان انقضای تحریم‌های تسلیحاتی ایران هستند. اساسا در این میان اتفاقی رخ نداده است که مقامات اروپایی بخواهند خلق گزینه‌های «جایگزین» یا« حد ‌وسط» را در دستور کار قرار دهند. ایران معطوف  به یک تعهد و سند حقوقی، خواستار لغو تحریم‌های تسلیحاتی خود می‌باشد. بدیهی است که در این معادله، گزینه دیگری ( چه از جنس تمدید  محدودو چه نامحدود) وجود ندارد که کشورهای اروپایی بخواهند حول آن با دیگر کشورها وارد مذاکره و رایزنی شوند. پیش‌بینی می‌شود که  سه کشور اروپایی ( آلمان، انگلیس و فرانسه) و خصوصا لندن و پاریس به‌عنوان دو بازیگری که در شورای امنیت دارای حق وتو هستند، طی روزها یا نهایتا دو هفته آینده، گزینه«تمدید موقت تحریم تسلیحاتی ایران»را در قالب یک پیش‌نویس قطعنامه به سایر اعضای شورای امنیت ارائه کنند.این پیشنهاد، از قبل موردحمایت آمریکا قرار گرفته است.اتفاقاتی که اخیرا در شورای امنیت سازمان ملل متحد و در جلسه بررسی ادعاها و پیشنهادات آمریکا مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی کشورمان رخ داد، نه‌تنها نباید گارد بسته ما را در برابر متحدان واشنگتن باز کند، بلکه باید به نیرومحرکه‌ای برای تثبیت استراتژی مقاومت فعال در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی ما تبدیل شود. عدول از این استراتژی ، چه در حال حاضر و چه در آینده، نتیجه و ثمره‌ای جز گرفتار شدن در دام بازی مشترک تاکتیکی و استراتژیک آمریکا و تروئیکای اروپایی نخواهد داشت. در این معادله، صرفا اصرار و تمرکز بر هدف اصلی ( لغو تحریم تسلیحاتی ایران در مهرماه امسال) و هشدار نسبت به هرگونه طرح جایگزین یا موقت، رمز موفقیت ما محسوب می‌شود.