گروه اقتصادی
 رهبر معظم انقلاب در دیدار دیروز خود با هیئت دولت بر توسعه مسیرهای حیاتی شمال جنوب و شرق به غرب برای افزایش ظرفیت حمل و نقل بین‌المللی و همچنین مسیرهای ارتباطی و حمل و نقل داخلی» و «توسعه استفاده از ظرفیت بی‌بدیل دریا» تأکید کردند.
اما این روزها بنا به شرایط خاص جهان به ویژه جنگ روسیه و اوکراین و تنش بین چین و تایوان توسعه کریدور به شمال به جنوب و شرق به غرب ایران اهمیتی دوچندان گرفته است.
 توسعه کریدور یعنی زیرساخت برای تجارت
محمدرضا مودودی ،کارشناس حوزه تجارت و سرپرست اسبق سازمان توسعه و تجارت ایران درباره اهمیت این موضوع به «رسالت» می گوید: وقتی صحبت از توسعه تجارت می کنیم قاعدتا باید زیرساخت ها را نیز فراهم کنیم، متأسفانه با وجود درآمدهای ارزی زیاد در ۳۰ سال گذشته و به ویژه در دو دهه گذشته انبوهی از درآمدهای ارزی از طریق فروش نفت و کالاهای غیرنفتی برای کشور به دست آمد اما سهم اندکی را صرف توسعه زیرساخت ها کردیم که این زیرساخت ها خود می توانست موتورمحرک برای اقتصاد کشور باشد.
به گفته این کارشناس، ظرفیت های زیادی را در کشور فعال کردیم اما این ظرفیت ها زنجیره ارزش را تکمیل نکردند، به عنوان مثال هزینه های زیادی برای توسعه چابهار صورت گرفته برای توسعه چابهار به مرکز که می تواند به یک کریدور اصلی تبدیل شود و ایران را به آب های آزاد بین المللی متصل کند، اما زنجیره ارزش کامل نشده و توجیه اقتصادی مشخصی را نتوانستند برای بندر چابهار مشخص کنند.
 وضعیت توسعه بنادر چگونه است؟
مودودی می گوید: نه تنها بندر چابهار بلکه تمام بندرهای خط مرزی شمال و جنوب نتوانستند زنجیره ارزش را کامل کرده و شاید در کل کشور یک یا دو بندر بار کلی تجارت کشور را به دوش می کشند.
یکی دیگر از راه های کریدور اصلی حمل و نقل ریلی است که می تواند به صورت انبوه و ایمن کالاها و اقلام را جابه‌جا کند، اما متأسفانه در بحث ریل نیز نه در توسعه جاده ریلی و نه در توسعه واگن و لوکوموتیو نتوانسته ایم مناسب با ظرفیت های موجود در کشور حرکت کنیم و می توانستیم شرکت های لجستیک قوی را به عنوان سرمایه گذار را در این بخش فعال کرده تا هم در توسعه صنعت ریلی مشارکت کرده و در منافع نیز شریک باشند.
 وضعیت ضعیف حمل و نقل هوایی کشور 
به گفته رئیس اسبق سازمان توسعه و تجارت، در حمل و نقل هوایی فرودگاه های گسترده را برای هواپیماهای بزرگ و پهن پیکر نداشته و از طرف دیگر نیز هواپیماهای باری خوب را نیز در این زمینه کم داریم و از لحاظ حجم صادرات هنوز کشتی های ایران حرف اول را می زنند و در بحث جاده ای نیز کامیون‌های حمل و نقل و شرکت های حرفه ای جابه‌جایی ترانزیت را ندارد و کشور از جهات مختلف هم از لحاظ ریلی هم هوایی و حتی جاده ای توسعه کافی را برای افزایش حجم صادرات نداشته است.به علت نبود زیرساخت ها صرفه اقتصادی برای سرمایه گذاری داخلی و خارجی در این موضوع از بین رفته و کشور شاهد عقب ماندگی در این موضوع شده است.
خطوط پرسرعت ریلی و کشتی های پرتناژ
مودودی در پایان می گوید: امروزه زمان حرف اول را در مبادلات تجاری می زند، دنیا به سمت توسعه سرعت در حمل و نقل رفته است و کشتی هایی با حجم تناژ بالای ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تن مواجه هستیم برای این‌که زمان در انتقال کالاکاهش یابد در دریا به دنبال افزایش حجم هستیم. در بحث ایجاد ریل پرسرعت ما تنها خط تهران- مشهد را در دستور کار قرار داده ایم  که آن هم در زمینه جابه جایی مسافر است و هنوز عملیات اجرایی آن آغاز نشده است اما اگر این خط افتتاح شود می توانیم از ظرفیت آن برای انتقال کالا و بار نیز استفاده شود.
به گزارش خبرنگار «رسالت» چین در سال های اخیر به شدت به توسعه خطوط ریلی پرسرعت پرداخته و کریدور اصلی را بر روی کریدور زمینی ریلی تعریف کرده است این کشور دارای بزرگ‌ترین شبکه ریلی پرسرعت بوده و جالب است بدانید این توسعه از  سال۲۰۰۸ میلادی تا سال ۲۰۲۰ یعنی در طول ۱۲ سال صورت گرفته است. چین توانسته ۳۷۹۰۰ کیلومتر خطوط پرسرعت ریلی ساخته و تمام کلان شهرهای خود را به آن متصل کند.چین هدف گذاری کرده تا توسعه خطوط پرسرعت ریلی را تا ۱۰ سال آینده به ۷۰ هزار کیلومتربرساند. چین در سال های اخیر سعی کرده تا صنعت ریل پرسرعت را جایگزین صنعت هوایی کرده تا بتواند توسعه بیشتری در تجارت داشته باشد.الگوی توسعه خطوط پرسرعت می تواند برای ایران نیز بسیار جذاب باشد، ایران کشوری است چهار فصل و با داشتن اقلیم های مختلف سردسیر و گرمسیر اگر به خطوط پرسرعت ریلی مجهز شود می تواند شاهد تحول شگرف در اقتصاد و تجارت کشور باشد.توسعه خطوط پرسرعت علاوه بر مزایای کریدوری می تواند توسعه هماهنگ را در کشور ایجاد کرده و عرضه و تقاضا را به ویژه در بخش مسکن و زمین های کشاورزی متعادل کرده و  از توسعه  بیش از حدکلانشهرها نیز جلوگیری کند.استان های ایران دارای ظرفیت های بسیار بالایی هستند و تا زمانی که در صنعت هوایی، ریلی و جاده ای کشور تحول شگرفی صورت نگیرد نمی توان شاهد شکوفایی اقتصادی استان ها بود.