چه‌کساني زبان دنيا را بلدند؟ - روزنامه رسالت | روزنامه رسالت
شناسه خبر : 482
  پرینتخانه » سرمقاله, یادداشت تاریخ انتشار : ۰۵ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۲:۳۸ |

چه‌کساني زبان دنيا را بلدند؟

احتمالا زياد شنيده ايد که «اين طور نيست که نشود از آمريکا امتياز گرفت» «سخن گفتن با دنيا-و منظور از دنيا يعني غرب – راه دارد، کافي است زبانش را بلد باشيد» و «جلسه ديپلماتيک کلاس فلسفه نيست که فقط بيانيه بخوانيد، بايد امتياز بدهيد و امتياز بگيريد.» اين سخنان از حدود سال ۹۱- ۹۰ […]

چه‌کساني زبان دنيا را بلدند؟

احتمالا زياد شنيده ايد که «اين طور نيست که نشود از آمريکا امتياز گرفت» «سخن گفتن با دنيا-و منظور از دنيا يعني غرب – راه دارد، کافي است زبانش را بلد باشيد» و «جلسه ديپلماتيک کلاس فلسفه نيست که فقط بيانيه بخوانيد، بايد امتياز بدهيد و امتياز بگيريد.» اين سخنان از حدود سال ۹۱- ۹۰ در کشورمان و توسط بسياري از چهره‌ها گفته شده و در فاصله سال هاي ۹۲ تا ۹۷، به زبان رسمي دولت جمهوري اسلامي تبديل شده است. اما چرا بسياري از آن ها که فارغ التحصيل روابط بين المللند،وزير خارجه بوده اند يا هستند، در کشورهاي مختلف سفير بوده اند و در معتبرترين دانشگاه هاي اروپا و آمريکا تحصيل کرده اند، ثمره و نتيجه تمام تلاششان – که البته از حق نگذريم، عموما دلسوزانه هم بوده – برجامي است که «تقريبا هيچ» است. به راستي بايد پرسيد چرا مذاکرات متعدد و جلسات و رايزني هاي بسيار، ديپلماسي لبخند، مکالمه تلفني رئيس جمهورمان با اوباما، قدم زدن وزير خارجه با جان کري که قرار بود امضايش تضمين باشد، اعزام حسين فريدون به مذاکرات به عنوان فرستاده ويژه رئيس جمهور و ده‌ها مورد ديگر، تحقيقا هيچ حاصلي ندارد؟
چرا برخي از حرفه اي هاي عالم سياست و ديپلمات هابرجام را نسخه شفابخش مي ديدند اما از پيرمردها و پيرزن ها و جوان هاي انقلابي که چيزي از روابط بين المللنخوانده اند بپرسي، با صراحت جواب مي دهند که از برجام، آبي براي ملت ايران گرم نمي شود. نه اين که امروز بگويند، در همان شب هايي هم که گروهي از جوانان، در خيابان هاي تهران و چند شهر ديگر، به مناسبت توافق لوزان و وين، شادي مي کردند و رئيس جمهور محترم پيام تبريک صادر مي کرد اگر از انقلابي ترها مي پرسيدي، مي گفتندبه برجام اميدي ندارند.
اما چرا کشاورز و کارگر و صنعتگر انقلابي متوجه مي‌شود ولي ديپلمات کهنه کارنه؟ جواب به اين سوال دقيقا مانند پاسخ به اين پرسش است که چرا در ايام فتنه، فلان مقام سياسي نمي‌تواند شرايط را درست تحليل کند، اما جوان انقلابي مي‌تواند. مسئله مبنا و زاويه نگاه است. انقلابي، دشمن را دشمن مي‌گيرد و يقين دارد از او خيري نمي رسد. اين گزاره بسيار ساده، همان چيزي است که به خلاف عموم مردم، برخي مسئولين متوجه آن نيستند. اين عبارت ساده در هيچ کتاب علوم سياسي و در هيچ دانشگاه روابط بين الملل يافت نمي‌شود آنجا بحث از رقابت است و جنگ منافع و بازي برد- برد.
همين حالا در پايگاه‌هاي اطلاع رساني، واژه‌هاي FATF و INSTEX را جست‌وجو کنيد و مواضع مسئولان و کارشناسان را ببينيد. برخي از آن‌ها هنوز هم متوجه نيستند که دشمن، دشمن است. فقط در مکتب امام خميني(ره) است که اين اصل مهم آموخته مي‌شود و عموم ملت ايران، دانش آموختگان دانشگاه و تفکر خميني‌اند.

نویسنده : سيد محمد بحرينيان |
برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : ۰
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.