حانیه مسجودی
در این گزارش قصد داریم به استراتژی جدید عربستان در قبال لبنان بپردازیم. دو کشوری که در یک منطقه و گاهی با تنش‌های مختلف روبه  رو می‌شوند، تنش‌هایی از جنس داخلی و مداخلات خارجی. طی هفته‌های اخیر به‌ویژه در روزهایی که مذاکرات بین ایران و عربستان در مورد مسائل منطقه‌ای ازجمله بحران یمن در جریان بود به نظر می‌رسید رویکرد عربستان در قبال لبنان به سمت کاهش مداخله و تنش‌آفرینی پیش می‌رود. حتی در زمان تشکیل دولت جدید لبنان به نخست‌وزیری «نجیب میقاتی» خبری از مانع‌تراشی عربستان نبود اما در روزهای اخیر عربستان به‌یک‌باره با بازگویی اظهارات چند ماه پیش «جرج قرداحی»، وزیر اطلاع‌رسانی لبنان درباره لزوم پایان اشغال عربستان در یمن به بحران سازی در لبنان دست‌زده است.
خروج سفرای کشورهای عربستان و لبنان آغاز چه مسیری است؟
این ماجرا ازآنجا آغاز شد که پس از انتشار خبر حمایت جورج قرداحی، وزیر رسانه لبنان از مردم یمن و انتقاد از تجاوز نظامی ائتلاف سعودی به این کشور، رژیم سعودی سفیر خود را از بیروت فراخواند و به سفیر لبنان ۴۸ ساعت فرصت داد تا خاک عربستان را ترک کند.
این در حالی است که پس از ماه‌ها بی‌دولتی در لبنان، کابینه جدید این کشور به ریاست نجیب میقاتی تشکیل‌شده است و به نظر می‌رسد عربستان تلاش می‌کند مقدمات استعفای نخست‌وزیر را فراهم کند تا دوباره سعدالحریری را بر کرسی ریاست بنشاند. 
حال طبق گزارشات دولت عربستان، ضمن توقف واردات محصولات از لبنان و فراخوانی سفیر خود از بیروت به سفیر لبنان در ریاض نیز دو روز مهلت داده است که این کشور را ترک کند. حال سؤال این است که چرا عربستان دوباره به برهم زدن اوضاع لبنان روی آورده است؟ تمام این تلاش‌های جدید عربستان نیز می‌تواند برای فرار از بار مسئولیت جنگ یمن قلمداد شود.یک پاسخ این است که عربستان با توجه به اینکه روند تحولات لبنان را به نفع خود نمی‌داند لذا تصمیم به قطع رابطه گرفته بود و دنبال بهانه‌ای برای اعلام آن بود که با نبش اظهارات چند ماه پیش وزیر اطلاع‌رسانی لبنان از آن به‌عنوان ابزار و بهانه استفاده کرده است و این تصمیم عربستان شبیه همان تصمیم این کشور برای قطع رابطه با ایران بود که از ماه‌ها قبل در پی آن بود و درنهایت با بهانه کردن حمله به سفارتخانه این کشور در تهران و مدیریت این حمله سرانجام تصمیم خود را عملی کرد. 
از طرف دیگر به نظر می‌رسد تحولات اخیر لبنان دستاویزی برای آمریکا و رژیم صهیونیستی است و می‌خواهند به ترتیب کشورهای منطقه غرب آسیا را با بحران‌های داخلی روبه رو کنند و پس از سرکار آمدن نخست‌وزیر جدید در لبنان این فرضیه شدت گرفته است.
بی‌دولتی، هدف آمریکا و رژیم صهیونیستی برای کشورهای غرب آسیا
بی‌دولتی، هدفی که آمریکا سعی دارد با کمک رژیم صهیونیستی در کشورهای منطقه رقم بزند. لذا توطئه آمریکایی‌ها تمامی ندارد و با این کارها سعی دارند محور مقاومت و حزب‌الله و گروه‌های مردمی را تحت‌فشار قرار دهند. این نیز می‌تواند سناریو دیگری برای پر کردن خلأ آمریکا در منطقه غرب آسیا باشد. دخالت‌های چندباره آن‌ها تاکنون در تمام کشورهای این منطقه دیده‌شده و هدفی که برای لبنان در سردارند مانند وضعیت فعلی فلسطین است.از دیگر سو با توجه به اظهارات مقامات آمریکایی و اروپایی به نظر می‌رسد بن‌بستی در مذاکرات هسته‌ای ایجادشده و توجه طرف‌های هسته‌ای ایران برافزایش فشارها متمرکزشده است و این فشارها به‌طور توأمان هم علیه ایران و هم علیه هم‌پیمانان ایران به اشکال مختلف صورت می‌گیرد و ازجمله مصادیق و شاخص‌های مشخص در این زمینه می‌توان به تقلب آشکار در انتخابات پارلمانی عراق برای حذف و کاهش سهم و حضور هم‌پیمانان ایران، حمله سایبری به پمپ‌بنزین‌های ایران  و اعمال تحریم‌های جدید علیه صنایع پهپادی ایران اشاره کرد و از این منظر تلاشی که برای برهم زدن اوضاع لبنان صورت گرفته و یا می‌گیرد بخشی از این سناریوی کلان را تشکیل می‌دهد و این بدین مفهوم است که حداقل تا قبل از مشخص شدن نتایج دور جدید مذاکرات هسته‌ای این اقدامات ادامه خواهد یافت.درنتیجه مشخص است که رایزنی‌های جو بایدن علیه ایران با حضور در کشورهای اروپایی، دیدار با اردوغان و حضور در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و شکستن سکوت ۴ ماهه و هماهنگی این مسئله با تنش‌های جدید در لبنان، بازی و جنگ روانی برای مذاکرات هسته‌ای است.نکته حائر اهمیت این است که درشرایط فعلی کشورهای منطقه باید متوجه توطئه‌های آمریکایی که درحال ترک این منطقه است، باشند. درکی درست از شرایط حساسی که می‌توانند با همکاری و هوشیاری خودشان و کشورهای هم‌پیمان، خود را از آشوب نجات دهند.