‌|   گروه اجتماعی ‌|
می‌دانم که درباره مطالبات جامعه پرستاری زیاد گفته و نوشته‌ایم اما حاصلی نداشته، علی‌اصغر دالوندی،رئیس کل سازمان نظام پرستاری بر این مسئله تأکید می‌کند که مشکلات بر سر جای خود باقی‌ است، او که در گفت‌وگو با ما سخن می‌گوید، به صورت تخمینی از اشتغال نزدیک به ۱۰۰ هزار نیروی پرستاری در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی وابسته به دانشگاه‌های مختلف علوم پزشکی خبر می‌دهد و این تعداد نیروی  پرستاری را حتی آن‌قدر کافی نمی‌داند که استاندارد‌های درمانی کشور به اندازه حداقل استاندارد‌های مورد تأیید سازمان جهانی بهداشت ارتقا یابد. تازه بماند که سیستم درمان، پزشک محور
است و اختلاف حقوق پزشک و پرستار تا ۱۰۰ برابر است. 
دالوندی با اشاره به اینکه رئیس‌کل و اعضای شورای عالی نظام پرستاری طی نامه‌ای سرگشاده خطاب به رئیس‌جمهوری، خواستار رسیدگی سریع به مطالبات جامعه پرستاری ازجمله استخدام پرستار، پرداخت معوقات، اصلاح نظام پرداخت، استخدام پرستاران شرکتی، رسیدگی به پرستاران مبتلا به کرونا و اجرای قوانین بر زمین مانده شده‌اند، توضیح می‌دهد:   این مطالبات سال‌هاست مطرح می‌شود از قانون تعرفه گذاری تا همین معوقات و استخدام و اصلاح پرداختی‌ها اما هیچ‌گاه محقق نشده و از صحنه کاغذ به میدان عمل نیامده است. حال آنکه حقوق‌های ۲٫۵ تا ۳ میلیون تومانی آنان با توجه به ساعاتی که کار می‌کنند بسیار اندک است و مشکلات جامعه پرستاری را چند برابر کرده است. حتی بیشترین حقوقی که به پرستاران برای ۲۰۰ ساعت کار در بیمارستان‌های خصوصی تهران پرداخت می‌شود، ۴ تا ۵ میلیون تومان است. در همین تهران، بیمارستان‌هایی وجود دارد که ۴۰ بیمار توسط دو پرستار مراقبت می‌شوند. این اقدام به منزله تعدی همزمان به حقوق مردم و پرستاران است. از دیگر نشانه‌های تعدی به حقوق پرستار، بیکاری۲۰ هزار نفر از آنان است، اما این آمار مربوط به سه سال گذشته است، در حال حاضر سالیانه ۱۰ تا ۱۲ هزار پرستار از دانشکده فارغ التحصیل می‌شوند و اگر سالیانه همان ۱۰ تا ۱۲ هزار پرستار را استخدام کنیم، تازه توانسته‌ایم، فارغ‌التحصیلان را به‌کارگیری کنیم و آن ۲۰ هزار پرستار بیکار، همچنان بلاتکلیف باقی می‌مانند و سرانجام همه این عوامل، شانه‌به‌شانه یکدیگر، مقدمه مهاجرت پرستاران را فراهم می‌سازد. از سوی دیگر، مبلغ دریافتی پرستاران در کشوری مثل آلمان برای حدود ۱۴۰ ساعت کار است ولی در ایران، مبلغ دریافتی برای فعالیتی بالاتر از ۲۰۰ ساعت کار است، حتی حجم کار در کانادا و آلمان بسیار کمتر است و هیچ‌گاه بیشتر از ۶ بیمار را به یک پرستار نمی‌سپارند، حال تصور کنید که پرستار ما برای ۳۹۲ ساعت کار در سیستم دولتی، حدود ۲ تا ۵/۲ میلیون تومان دریافت می‌کند و این میزان در کشورهای پیشرفته و نسبتا پیشرفته بالای ۱۲ میلیون تومان است.»رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری تأکید می‌کند که پرستاران در معرض عوامل زیان‌آورند و از طرفی ارتباط و نزدیکی آنان با اندوه و آلام بیماران و خانواده‌‌های آن‌ها، احتمال اینکه آنان را دچار استرس و اضطراب کند، بسیار زیاد است و بعضا هم به سندروم کاروشی مبتلا می‌شوند.