قانون اساسی کشورهای حوزه اسکاندیناوی به‌گونه‌ای تدوین‌شده که توسط صاحبان قدرت در این کشورها تفسیرپذیر باشد. بر اساس همین تفسیرپذیری وقیحانه، هرگونه توهینی که به مقدسات مسلمانان و قرآن کریم صورت می‌گیرد مصداق آزادی بیان و مباح و در مقابل، هرگونه انتقادی که از ماهیت اشغالگرایانه صهیونیست‌ها می‌شود، مصداق نقض آزادی بیان محسوب می‌گردد و باید جلوی آن گرفته شود. 

این دوگانگی اساسا معلول اراده صاحبان پنهان و آشکار قدرت در غرب می‌باشد.این روزها برخی منابع غربی  از تلاش دولت دانمارک برای  جلوگیری از استمرار قرآن سوزی در این کشور خبر می‌دهند و از آن به‌مثابه تلاشی قابل‌تحسین از سوی دولت این کشور یاد می‌کنند! دانمارک و سوئد در هفته‌های گذشته شاهد سوزانده شدن نسخه‌های قرآن کریم   یا توهین به آن بودند، حرکتی که خشم کشورهای مسلمان و حتی پیروان دیگر ادیان الهی را برانگیخت. در این میان، دولت‌های سوئد و دانمارک مدعی شدند که چنین اقدامی مطابق قانون اساسی این کشورها«با استناد به اصل آزادی بیان و تجمعات» صورت گرفته است.

این در حالی است که مقامات سیاسی و امنیتی کشورهای حوزه اسکاندیناوی نسبت به توجیه‌ناپذیری حقوقی این اقدام وقیحانه آگاه بودند.به عبارت بهتر، آنچه امروز تحت عنوان اقدام دولت دانمارک در مواجهه با اسلام‌ستیزی از آن یاد می‌شود، جزئی از نمایش وقیحانه ضد اسلامی و قرآن‌ستیزانه سیستماتیک غرب در مواجهه با جهان اسلام محسوب می‌شود و نباید از آن به‌مثابه گامی روبه‌جلو یاد کرد. 
پیتر هوملگارد، وزیر دادگستری دانمارک در یک کنفرانس مطبوعاتی مدعی شده است : دولت «دانمارک »قانونی را پیشنهاد خواهد کرد که بر اساس آن برخورد نامناسب با اشیایی که اهمیت بنیادین مذهبی برای جامعه مذهبی، ممنوع خواهد شد.بنابراین و مطابق با این پیشنهاد دولت، مثلاآتش زدن قرآن، انجیل یا تورات در ملاء عام مجازات به دنبال خواهد داشت. 

لارس لوکه راسموسن، وزیر امور خارجه دانمارک در ماه ژوئیه گفته بود که دولت به دنبال «ابزار قانونی» است که مقامات این کشور را قادر می‌سازد تا از سوزانده شدن نسخه‌های قرآن در مقابل سفارتخانه‌های دیگر کشورها در دانمارک جلوگیری کنند.
اما واقعیت ماجرا این است که اساسا چنین موضوعی از ابتدا قابل پیشگیری بوده  و مقامات دانمارکی و سوئدی، از ابتدا نیز حق تأمین آزادی تجمعات قرآن‌ستیزانه در این کشور را نداشته‌اند. ضمن آنکه بخشی از قانون اساسی این کشورها نیز بر اساس ملاحظات امنیتی، سازوکارهای لازم در این خصوص را پیش‌بینی کرده بود.

بااین‌حال مقامات دولتی و امنیتی کشورهای حوزه اسکاندیناوی بر اساس توافق نانوشته و مخفیانه خود با موساد ، به صورتی عامدانه زمینه را جهت تکرار این جرائم نابخشودنی در خاک خود فراهم ساختند.صورت‌بندی و تصویرسازی دولت‌های دانمارک و سوئد از تلاش‌های صورت گرفته جهت ممنوعیت قرآن سوزی در این کشورها ، روایت نادرست و آدرسی انحرافی محسوب می‌شود که بار دیگر می‌توان رد پای موساد و صهیونیست‌ها را در ماورای آن مشاهده کرد.در اینجا متوجه پیچیدگی بازی خطرناک غرب و رژیم اشغالگر قدس درتقابل با مقدسات مسلمانان خواهیم شد. قطعا مواجهه با این روند، اتحاد جمعی و رویکرد منسجم و هوشمندانه‌ای را می‌طلبد.