محمدکاظم انبارلویی
رژیم صهیونیستی هر از چندی ایران را تهدید به حمله نظامی می‌کند. معلوم نیست این تهدیدات براساس چه محاسباتی صورت می‌گیرد. اخیرا گفته‌اند؛ در صورت شکست دیپلماسی درتوقف گسترش سریع برنامه‌های هسته‌ای تهران، اقدامات دیگری اتخاذ می شود.
چند روز پیش نتانیاهو که الان سمتی در سرزمین‌های اشغالی ندارد گفته بود: تنها یک توافق با ایران ممکن است آن‌هم اینکه همه توان هسته‌ای ایران از بین برود.اگر چنین توافقی نشود اسرائیل بایدآماده عملیات مستقل علیه برنامه‌های هسته‌ای ایران باشد آن‌هم بدون اطلاع قبلی مستقل و با غافلگیری!
حتی اخیرا یک خاخام صهیونیست فتوا داده است باید تأسیسات هسته‌ای ایران نابود شود. ساکنان سرزمین‌های اشغالی برای آن دعا و نماز بخوانند!
مقامات سیاسی و نظامی ایران گاهی به این تهدیدات پاسخ می‌دهند و گاهی هم این تهدیدات را قابل ذکر نمی‌دانند و سکوت می‌کنند. توان رژیم صهیونیستی را در قد و قواره تهدیداتی که می‌کنند ، نمی‌دانند!
سخنگوی وزارت خارجه در خصوص این تهدیدات گفته است:«پاسخ ما در فضای اطلاعاتی، نظامی و امنیتی کوبنده است. پیام نیروهای مسلح ما دراین‌باره روشن است.»
در همین خصوص سردار رشید فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیا (ص) گفته است:«اگر تهدیدات رژیم صهیونیستی جنبه عملی به خود بگیرد، نیروهای مسلح بدون درنگ تمامی مراکز، پایگاه‌ها، مسیر و فضای استفاده شده برای عبور و مبدأ تجاوز را براساس طرح های عملیاتی تعیین شده مورد حمله کوبنده قرار می‌دهند.»
این پاسخ‌ها لازم است اما کافی نیست. جمهوری اسلامی باید تکلیف این تهدیدها را برای همیشه روشن کند.دو راهکار زیر پیشنهاد می‌شود.
۱- به طرف‌های مذاکره با ایران در وین اعلام شود؛ آیا شما مطالبات رژیم صهیونیستی را نمایندگی می‌کنید؟! اگر پاسخ مثبت بود بزنند زیر میز و برگردند تهران و بگویند ما رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسیم و به تبع آن نمایندگان آنها را در مذاکرات قبول نداریم.
لذا سه کشور شرور اروپایی که تلویحا این جایگاه را با سکوت خود در مذاکرات نمایندگی می‌کنند باید رسما بگویند ما نماینده اسرائیل نیستیم بعد از این اعلام، مذاکرات مشروعیت پیدا می‌کند.
۲- دولت جمهوری اسلامی با ارزیابی تهدیدات رژیم صهیونیستی و رصد آن‌ها که با یک پرینت ساده از خبرگزاری‌های جهان قابل ارزیابی است گزارشی به شورای امنیت سازمان ملل بدهد و حق جمهوری اسلامی را در اقدام پیشدستانه برای دفع این تهدیدات اعلام نماید.
موضع سردار رشید در پاسخ به تهدیدات رژیم صهیونیستی درست است؛ اما درست‌تر آن است با توجه به توان و قدرت جمهوری اسلامی و توان و توشه منطقه‌ای، ما خود را در مقام «بازدارندگی» نبینیم. نه‌تنها جمهوری اسلامی ایران مدت‌هاست از موضع بازدارندگی عبور کرده بلکه هم‌پیمانان ایران در منطقه هم از این مقام و مرتبت عبور کرده‌اند. حزب‌‌الله در سال ۲۰۰۶ با منطق اقدام پیشدستانه، ارتش رژیم صهیونیستی را به زانو درآورد و آن‌ها را مجبور کرد پس از ۳۳ روز نبرد به التماس آتش‌بس بیفتند.
جمهوری اسلامی ایران به لحاظ موازین حقوق بین‌الملل حق دارد برای خاموش کردن صدای رژیم صهیونیستی و تهدیدات نظامی آن‌ها اقدام پیشدستانه کند. فقط این موضع است که صدای تجاوز را خاموش می‌کند. ما نمی‌توانیم مثل روزهای نخستین انقلاب بنشینیم دشمن تجاوز کند بعد پاسخ آن‌را بدهیم.
اعلام صریح تهدید به اقدام پیشدستانه در صورت ادامه تهدیدات به عنوان موضع رسمی جمهوری اسلامی در برابر عربده‌کشی‌های رژیم صهیونیستی هم می‌تواند روی نتایج مذاکرات اثر مثبت بگذارد و هم هر صدای متجاوزی را در بیرون از آن خاموش کند.
اگر رژیم صهیونیستی خود را محق می‌داند برای حفظ امنیت متجاوزین تروریست‌ در سرزمین‌های اشغالی به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کند، ایران با همین منطق ، باید خود را محق بداند برای حفظ امنیت خود و کشورهای اسلامی، تأسیسات دیمونا را با
 ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای در یک اقدام پیشدستانه در هم بکوبد. بهانه اقدام جمهوری اسلامی هم همین تهدیدهایی است که از سوی رژیم اشغالگر قدس هر از چندی اعلام می شود.کمترین فایده اعلام موضع پیشدستانه آن است که پنتاگون به مقامات 
رژیم صهیونیستی توصیه می کند حداقل برای ماندن موقت تروریست‌های ارتش آمریکا در منطقه از هرگونه تهدید نظامی علیه تهران پرهیز کنند.
تأکید می‌کنم فقط اراده ما دراقدام پیشدستانه می‌تواند جیغ و داد صهیونیست‌ها را در اطراف مذاکرات هسته‌ای خاموش کند.