نفیسه امامی 
باشگاه‌های اســـتقلال و پرسپولیس در سازمان بورس نمادشان را ثبت کردند و مقدمات برای عرضه ۱۰ درصد سهام به هواداران در بازار فرابورس آغازشده است. قرار است باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال تهران در بازار پایه درج نماد شوند، زیرا این دو باشگاه صورت‌های مالی شفافی ندارند و جزو شرکت‌های سودآور نیستند. شرکت‌هایی که در بازار پایه معامله می‌شوند شرایط سودآوری مداوم و شفافیت اطلاعاتی کاملی ندارند و لزوماشرکت‌های سوددهی نیستند.حسین قربان‌زاده، رئیس سازمان خصوصی‌سازی بعد از ثبت این دو باشگاه در سازمان بورس در صفحه شخصی خود در تويیتر اعلام کرد: «طلسم ۲۴ ساله شکست و باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس نزد سازمان بورس ثبت شدند. حرکت به‌سوی حاکمیت شرکتی مطلوب، شفافیت عملکردی، انضباط مالی و مشارکت مردم و هواداران در این دو باشگاه آغاز شد.»
ثبت سرخابی‌ها در سازمان بورس به معنی پذیرش این شرکت‌ها در بورس نیست بلکه صرفا قرار است این دو باشگاه با توجه به ریسک‌هایی که دارند در بازار پایه فرابورس درج نماد شوند.
طبق اعلام روابط عمومی سازمان بورس، برای تأمین مالی پرسپولیس و استقلال به سود باشگاه‌ها، عرضه اولیه انجام نمی‌شود بلکه قرار است نماد آن گشایش یابد و بعدازآن افزایش سرمایه اعلام شود و درنهایت مردم از افزایش سرمایه از محل صرف سهام اقدام به خرید سهام سرخابی‌ها کنند.
بازار سرمایه موتور محرک اقتصاد کشور است و نقش زیادی در خصوصی کردن اقتصاد دارد چراکه با افشای صورت‌های مالی و بندهای حسابرسی، الزام برای شفاف‌سازی را فراهم می‌کند. در همین راستا باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس با ورود به بازار سرمایه ملزم به ایجاد شفافیت و انضباط مالی خواهند شد. 
طبق ارزیابی‌های انجام‌گرفته ارزش باشگاه پرسپولیس ۳‌هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان و ارزش باشگاه استقلال ۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان تعیین‌شده است. این دو باشگاه به دلیل زیان‌دهی امکان ارزیابی را از طبق ضوابط سودآوری نداشتند و ارزش‌گذاری آن‌هابر مبنای NAV بوده است.
انتظار می‌رود سهام باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس با حجم وسیعی از طرفدار و هوادار بتواند در بازار سرمایه مورد استقبال قرار بگیرد.
 سهامداران در مدیریت سهام سرخابی‌ها شریک نمی‌شوند
مهدی سوری کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با «رسالت» درباره ثبت باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس بیان کرد: دو مسئله در عرضه سرخابی‌ها در فرابورس وجود دارد. اول این‌که آیا می‌خواهیم سهام دو باشگاه فوتبال به هواداران عرضه شود تا به سمت شفافیت حرکت کنند و یا این‌که می‌خواهیم بنیاد اقتصادی را پذیرش کنیم.
وی با اشاره به این‌که این دو باشگاه به‌عنوان بنگاه اقتصادی دارای مشکل مدیریتی هستند، افزود: همواره در بازار سرمایه‌بر روی سوددهی شرکت‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود و یا اگر شرکتی دارای سوددهی نباشد، بر روی پتانسیل سوددهی آینده آن سرمایه‌گذاری می‌شود. 
سوری اضافه کرد: اگر مبحث خصوصی‌سازی منجر به حرفه‌ای‌تر شدن مدیریت باشگاه‌ها شود، پتانسیل هواداران باشگاه‌ها می‌تواند سودآوری زیادی ایجاد کند اما تاکنون به علت دولتی بودن و عدم مدیریت صحیح سودآوری نداشته است. اکنون قرار است بخشی از سهام این باشگاه‌ها در قالب افزایش سرمایه منتقل شود، اما به علت دولتی بودن سهام کنترلی، انتظار زیادی برای رخ دادن اتفاق مثبت در باشگاه‌ها وجود ندارد.
این کارشناس بازار سرمایه بابیان این‌که هواداران به‌جای سرمایه‌گذاری در باشگاه‌ها، در منافع شرکت‌ها سهیم می‌شوند و نه در مدیریت آن‌ها، گفت: این اقدام نمی‌تواند مدل موفقی باشد. اکنون تعداد زیادی هوادار هستند که برای رفع مشکل این باشگاه‌ها بدون چشمداشت مالی به آن‌ها کمک می‌کنند، اما با این مدل عرضه سهام این پتانسیل از بین می‌رود. این اقدام را نمی‌توان خصوصی‌سازی دانست و فقط تأمین مالی محسوب می‌شود. 
سوری تصریح کرد: اگر با تغییر مدیریت امکان سوددهی برای باشگاه‌ها وجود داشت، باید ابتدا به سوددهی می‌رسیدند و سپس سهام آن‌ها عرضه می‌شد. پتانسیل سودآوری زیادی برای این دو باشگاه وجود دارد ولی اگر این ظرفیت به دست مدیر نالایق بیفتد اتفاقی که برای گاز در کشور افتاد برای باشگاه‌ها هم رخ می‌دهد زیرا ایران بزرگ‌ترین منابع گازی جهان را در اختیار دارد ولی با مدیریت نادرست تأمین گاز برای کشور در برهه‌هایی با مشکل روبه‌رو می‌گردد. 
وی درج  نماد سرخابی‌ها در فرابورس را منجر به ایجاد شفافیت در صورت‌های مالی عنوان کرد و گفت: این شفافیت حتی بدون عرضه هم می‌توانست رخ دهد. این مطالبه گری حقوقی با توجه به منافع زیادی که در باشگاه‌ها وجود دارد و اقدامات پوپولیستی که توسط عده‌ای انجام می‌گیرد، می‌تواند در اهداف درنظر گرفته‌شده انحراف ایجاد نماید. 
سوری ادامه داد: مهم‌ترین دارایی باشگاه‌ها هواداران و اسامی استقلال و پرسپولیس هستند. اگر مدیریت باشگاه‌ها، دارایی‌های فیزیکی، مربیان و بازیکنان تغییر کنند، بازهم هواداران هستند که همواره باعث ایجاد سودآوری می‌شوند. وی شیوه عرضه فعلی را باعث فرصت سوزی برای هواداران باشگاه‌ها عنوان کرد و افزود: درصورتی‌که در باشگاه‌ها کلوب هواداری منسجم و اصولی ایجاد می‌شد، به‌مراتب امکان جذب منابع بیشتری برای باشگاه‌ها وجود داشت. واگذاری سهام به مردم در صورتی می‌تواند توجیه داشته باشد که تصمیم‌گیری هم خصوصی شود. 
سوری به اهمیت ایجاد شفافیت در صورت‌های مالی باشگاه‌ها اشاره کرد و افزود: سهامدار اگر در جریان زد و بندهای مالی در باشگاه‌ها قرار داشته باشد و امکان کنترل آن را نداشته باشد، از حالا به بعد هم‌چنین امکانی فراهم نخواهد بود، اما درصورتی‌که قدرت تصمیم‌گیری در بخش خصوصی وجود داشته باشد امکان جلوگیری از انجام زد و بندها فراهم می‌شود. درصورتی‌که مجددا قدرت در یک بخش متمرکز شود، انتظار زیادی نمی‌توان از بهبود وضعیت باشگاه‌ها داشت. 
وی بابیان این‌که فشاری از سال‌های گذشته برای واگذاری سهام این دو باشگاه وجود داشته است، افزود: متصدیان امر  تمایل زیادی برای قدرت دادن
 به بخش خصوصی در اقتصاد را ندارد و بیشتر فقط عنوان خصوصی داده می‌شود. دو انگیزه مهم در واگذاری سهام سرخابی‌ها، تأمین مالی برای باشگاه و عرضه سهام به‌طور ظاهری است تا بخشی از مردم در زیان این باشگاه‌ها شریک شوند.سوری در پایان با اشاره به این‌که زیان دهی سهام سرخابی به‌تدریج باعث کاهش اعتماد می‌شود، گفت: هواداران اگر با خرید سهام این دو باشگاه در پرتفوی خود به‌طور دائم شاهد زیان دهی باشند، دلسرد خواهند شد. وقتی اعتماد از بین برود مشکلات زیاد بعدی را به همراه خواهد داشت.