واکنش عصبی مقامات کاخ سفید در خصوص برگزاری موفقیت آمیز نشست بریکس در ژوهانسبورگ، بیانگر مسیر صحیح و رو به جلویی است که اقتصادهای نوظهور در همگرایی با یکدیگر در پیش گرفته اند.
دولت آمریکا خبر اعلام شده در همین روز مبنی بر گسترش گروه اقتصادی بریکس به۱۱ عضو، شامل کشورهای نوظهور اقتصادی، را کم اهمیت دانست و گفت که به همکاری با شرکای خود در سراسر جهان ادامه خواهد داد.در نشستی در آفریقای جنوبی، رهبران گروه بریکس شامل روسیه، چین، آفریقای جنوبی، هند و برزیل اعلام کردند که۶ عضو جدید را از ژانویه به این بلوک خواهند پذیرفت.یکی از این کشورها ایران است و علاوه بر این کشور، آرژانتین، اتیوپی، عربستان سعودی، مصر و امارات متحده عربی نیز قرار است به بریکس بپیوندند.اما سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: «ایالات متحده بر این باور خود تأکید می‌کند که کشورها در انتخاب شرکای خود و گروه‌هایی که به آنها می‌پیوندند، آزاد هستند.ما به همکاری با شرکا و متحدان خود در اشکال دوجانبه، منطقه‌ای و چندجانبه برای ارتقای رفاه مشترک و حفظ صلح و امنیت جهانی ادامه خواهیم داد.

 خط بطلانی بر سلطه دلار
یکی از اصلی ترین نگرانی های کاخ سفید درخصوص برگزاری نشست اخیر بریکس، مربوط به ورود این مجموعه به برخی دستورالعمل‌های عینی در راستای همگرایی اقتصادی و انجام مبادلات تجاری بر اساس ارزهای ملی ( و حتی در آینده بر مبنای خلق ارز مشترك) می باشد. خبرگزاری فرانسه در یکی از گزارش‌های خود که بیانگر نگرانی مشترک این کشور و آمریکا در خصوص هم افزایی اقتصادهای نوظهور در نظام بین الملل محسوب می شود گفته است : «هند یکی از اعضای بریکس، به تازگی روابط خود را با آمریکا بهبود بخشیده و دهلی نو قرار است میزبان نشست سران گروه۲۰ در ماه آینده باشد.این گروه قدرت‌های بزرگ جهانی و همچنین اقتصادهای بزرگ در حال توسعه را گرد هم می‌آورد.»

جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی جو بایدن، در دیدار روز پنج‌شنبه در کاخ سفید با همتایان آلمانی، بریتانیایی، فرانسوی و ایتالیایی خود، درباره نشست گروه ۲۰ و حمایت از اوکراین بحث کرد.کاخ سفید در بیانیه‌ای اعلام کرد که قدرت‌های غربی خواهان «نتایج قوی» در دهلی‌نو هستند.همچنین در آرژانتین، دو نامزد اصلی اپوزیسیون برای انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین، اعلام کردند در صورت پیروزی در انتخابات از بریکس خارج خواهند شد. 

با این حال واشنگتن ، پاریس و دیگر بازیگران غربی به وضوح نسبت به واقعیات آشکار و نهان در بریکس آگاه هستند. در چنین شرایطی تحریف واقعیات جاری در جهان یا سانسور آنها از طریق القای برخی گزاره های تبلیغاتی نمی تواند نجات بخش آنها در برابر ساختارهای جدید جهانی باشد. این ساختارها، بر اساس هم افزایی بازیگران مخالف غرب صورت گرفته و جوانب عملیاتی آنها نیز مشهود است.  ساختارسازی درنظام بین الملل یکی از  پیچیده ترین و دشوارترین مراحل تکامل جمعی دولت‌های  همسو  یا همکار محسوب می شود.

به عنوان مثال، تشکیل اتحادیه اروپا پس از انعقاد پیمان ماستریخت در فوریه سال ۱۹۹۲ میلادی، یکی از مصادیق ساختارسازی مبتنی بر منافع مشترک در عرصه روابط بین الملل محسوب می شود.جایی که در آن اکثر بازیگران درک مصداقی و معینی از فرصت‌ها ، اهداف و تهدیدات داشته و مبتنی بر آن خلق یک ساختار هندسی با روابط متعارف وپیش بینی شده را  در دستور کار قرار می دهند. هر اندازه ساختار سازی مبتنی بر اهداف عینی، خطوط قرمز راهبردی مشترک و انعطاف پذیری بر اساس ابتکار متقابل ساختارو بازیگران باشد، قطعا از پویایی بیشتری برخوردار خواهد بود. به عنوان مثال، یکی از دلایل افول اتحادیه اروپا و تبدیل شدن آن به منظومه ای ناکارآمد و پرتناقض طی سال های اخیر، بوروکراسی بازدارنده  اروپایی و در نتیجه، مخدوش شدن رابطه ساختار-کارگزار در آن بوده است. تاجایی که حتی خوشبین ترین طرفدار این اتحادیه نیز آینده روشنی را برای آن به تصویر نمی کشند. 

نگرانی اصلی آمریکا و اروپا
یکی از نگرانی های اصلی آمریکا و بازیگران اروپایی، مربوط به «توان ساختارسازی جدید»از سوی بازیگران حوزه بریکس می باشد. این توان جمعی ( که هنوز برخی ابعاد آن جنبه ای بالفعل پیدا نکرده است )،در طول سال‌های پس از جنگ جهانی دوم بی سابقه بوده است. کشورهای برزیل، آفریقای جنوبی، چین، روسیه و هند به همراه دهها کشور دیگری که در انتظار پیوستن به حوزه بریکس هستند، از یک سو نسبت به گذار از ساختار اقتصادی -امنیتی مبتنی بر نظم ادعایی غربی متفق القول هستند و از سوی دیگر، در صدد بازتعریف و بلکه بازتولید الگوهای کلان تجاری در معادلات جهانی ( به دور از نقش آفرینی مخرب غرب) هستند. یکی از مهم ترین ابتکارهای صورت گرفته در این مسیر، تشکیل بریکس پلاس است. در حال حاضر علاوه بر ۵ عضو اصلی، ۲۳ کشور به شکل رسمی و اعلامی خواهان عضویت در این گروه هستند  که از آنها به عنوان «بریکس‌پلاس» یاد می‌شود.در حقیقت، بریکس پلاس ، یک قالب و چارچوب اولیه است که کشورها به واسطه عضویت در آن، گزاره ها و بایسته های عملیاتی و تطبیقی با سایر اعضا را در مسیر عضویت نهایی در بریکس درک خواهند کرد. جایی که در آن، تمرین اولیه هم افزایی تجاری بر اساس ساختارهای فرامنطقه ای و جهانی جدید صورت می گیرد و متعاقبا، اعضا خود را برای ورود به ساختار اصلی آماده می سازند. این پالایش و تمرین اولیه، قطعا آینده موفقیت آمیزتری را برای حوزه بریکس رقم خواهد زد. مجموع این موارد، بیانگر هوشمندی ساختار کنونی بریکس ( و حتی بریکس پلاس) می باشد که خطری برای منافع آمریکا و متحدان اروپایی آن محسوب می شود. 

 یک مسیر درست
فراتر از آنچه ذکر شد، عضویت رسمی در اجلاس همکاری های شانگهای، حرکت به سوی تکمیل عضویت در اتحادیه اقتصادی اوراسیا و در نهایت، عضویت در بریکس نشان می دهد که استراتژی تکثیر زمین‌های بازی  به خوبی در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان تبلور پیدا کرده است.آنچه عضویت در بریکس را نسبت به دو مجموعه دیگر متمایز می کند، مربوط به نقش آفرینی خاص جمهوری اسلامی ایران در شکل گیری باورها و پیش فرض‌های پیوند اعضای اولیه و جدید بریکس(بریکس پلاس و بریکس) می باشد. تلاش‌های جمهوری اسلامی و نگاه خاص دولت سیزدهم در عرصه سیاست خارجی، نقش به سزایی در تبیین عملیاتی مفهوم دلارزدایی در عرصه روابط بین الملل داشته و تمایل دهها کشور از نقاط گوناگون دنیا مبنی بر پیوستن به بریکس نمایانگر همین حقیقت است.مجموع این موارد، بیانگر حرکت بین المللی ایران اسلامی در مسیری صحیح می باشد.