اگرچه رژیم صهیونیستی حمله زمینی به نوار غزه را امری محتوم توصیف کرده، اما ترس از شعله ور شدن منطقه و شگفتانه های مقاومت اسلامی در کنار مقابله افکار عمومی جهانی موانعی جدی بر سر این اقدام صهیونیست‌ها ایجاد کرده است. با وجود آنکه صهیونیست ها از یک هفته پیش تا کنون از حمله زمینی به نوار غزه سخن می گویند، اما هنوز این ادعای آنها در هاله ای از ابهام قرار دارد و حتی سفر کوتاه رئیس جمهور آمریکا به سرزمین های اشغالی نیز نتوانست آنها را در اقدام برای حمله زمینی به نتیجه برساند. با توجه به ادعای فرماندهان نظامی- امنیتی و مقامات رژیم صهیونیستی مبنی بر ناگزیر بودن حمله زمینی به نوار غزه و در عین حال عملیاتی نکردن این ادعا، این سؤال مطرح است که حمله زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه چقدر جدی است؟ آنچه می تواند پاسخ این سؤال باشد، رصد شواهد میدانی و محک زدن این شواهد با ادعای صهیونیست ها است.

 ناچاری برآمده از شکست صهیونیست ها
آنچه در نبرد «طوفان الاقصی» به دست مقاومت اسلامی فلسطین رقم خورد، یک حادثۀ برآمده از امور اتفاقی در فلسطین نبود بلکه همانگونه که فرماندهان و رهبران مقاومت اسلامی تصریح کردند، حاصل یک طرح جامع و برنامه ریزی پیچیده چند لایه بود که طی ۴ سال توسط مقاومت، برنامه ریزی و اجرا شد. لذا نتیجه ای  که از آن رقم خورد، طی ۷۵ سال اشغال فلسطین، بی بدیل و برای صهیونیست ها بسیار غیر قابل تحمل بود. به همین دلیل صهیونیست ها که مدعی ارتش شکست ناپذیر بوده اند برای پاک کردن ننگ این شکست به دنبال حمله زمینی به نوار غزه هستند تا با ویرانگری وسیع در این منطقه، رنگ ننگ خود را کمرنگ تر کنند.بر اساس گزارش تسنیم، به همین دلیل در نگاه صهیونیست ها همانگونه که بارها طی روزهای گذشته تکرار کرده اند،  حمله زمینی برای آنها امری قطعی است اما اینکه تا کنون هنوز دست به این اقدام نزده اند  مربوط به موانعی است که بر سر راه آنها قرار دارد و این موانع آنقدر جدی هستند که حتی بتوانند مانع اجرای آن شوند.

 موانع حمله زمینی به نوار غزه
برای حمله زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه دو دسته موانع داخلی و بیرونی وجود دارند که هر یک از این موانع به نوبه خود تا کنون موجب عدم اجرای این اقدام صهیونیست ها شده اند.
 مهمترین مانع داخلی حمله زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه مربوط به طرح هایی  است که مقاومت برای جلوگیری از حمله زمینی رژیم صهیونیستی در نوار غزه آماده کرده است. در سال ۲۰۱۴ میلادی هنگام ورود زمینی صهیونیست ها  به نوار غزه آنها به ناگاه با جنگ تونل ها از سوی مقاومت روبه رو شدند. جنگی که پایان آن خروج با سرشکستگی رژیم صهیونیستی از نوار غزه با دادن  ۴ گروگان به نیروهای مقاومت بود و صهیونیست ها هنوز پس از ۹ سال نه تنها آن ۴ گروگان را آزاد نکرده اند  بلکه حتی از سرنوشت آنها مبنی بر اینکه زنده یا مرده هستند نیز اطلاعی ندارند. علاوه بر این، صهیونیست ها نمی دانند مقاومت برای امروز آنها چه شگفتانه جدیدی را طراحی کرده اند و ورود زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه چه غافلگیری را برای صهیونیست ها به همراه خواهد داشت و چقدر خسارت به آنها وارد خواهد کرد.

ترس از این مسئله مانع اصلی آنها است. همچنین ترس صهیونیست ها از تله ها و تونل های مقاومت موجب شده تا آنها پیش از حمله زمینی به نوار غزه به دنبال تخلیه جمعیت غیر نظامی و پس از آن حمله توپخانه ای وسیع در منطقه ورودی نوار غزه باشند تا تمام تونل ها و تله های احتمالی را با این اقدام تخریب کنند و پس از آن به نوار غزه وارد شوند. اما عدم تخلیه منطقه توسط اهالی شمال غزه صهیونیست ها را متوقف کرده است و حالا آنها نمی دانند چگونه باید با تله های احتمالی و تونل های مقاومت، در حمله زمینی روبه رو شوند. همین مسئله یک مانع جدی در حمله زمینی برای صهیونیست ها بوده است. عدم همراهی افکار عمومی و نگرانی از آینده ، موضوع دیگری است که نگرانی صهیونیستها را برانگیخته است. صهیونیست ها در تمامی جنگ هایی که به راه انداخته اند، همواره در ابتدا تلاش کرده اند تا با عملیات رسانه ای افکار عمومی جهانی را با خود همراه کنند و در کنار همراه کردن افکار عمومی مردم دنیا، حاکمیت های سیاسی را با خود همراه کنند و پس از آن اقدام به جنگ کنند تا در هنگام جنگ و پس از آن با مخالفت های جدی و اقدامات بازدارنده ملت و کشورهای مختلف روبه رو نشوند.

 عجله ای که مانعی بزرگ بر سر راه دارد
لذا صهیونیست ها حالا با مقابله عمومی جهانی در حمله به نوار غزه روبه رو هستند و اگرچه آن را برای خود قطعی می دانند اما در مقطع کنونی امکان اجرایی کردن آن را ندارند. چرا که مخالفت با حمله به نوار غزه در حال توسعه بوده، آنها به شدت در تنگنا قرار گرفته اند. به نظر می رسد سفر «ریشی سوناک»، نخست وزیر  انگلستان به سرزمین های اشغالی آن هم با هواپیمای ترابری جنگی یک پیام روشن دارد و آن اینکه انگلستان برای اقدام نظامی در کنار رژیم صهیونیستی قرار گرفته است و در این اقدام به آنها کمک خواهد کرد اما به نظر  نمی رسد این مسئله، بن بست حاصل از کشتار جمعی در نوار غزه را جبران کند و هنوز هم رژیم صهیونیستی در تنگنا قرار دارد.

اگرچه رئیس جمهور ایالات متحده چشم خود  را به روی جنایت بیمارستان «الاهلی معمدانی» بست و قول تلاش برای تصویب ارسال کمک های نظامی به رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا را داد اما او پیش از ورود به سرزمین های اشغالی، با حمله زمینی مخالفت کرده بود و وعده ای که به صهیونیست ها داده است را مشروط به تصویب کنگره کرد. لذا می توان گفت، او قول قطعی به صهیونیست ها نداد تا در صورت
 تنگ تر نشدن عرصه بر رژیم صهیونیستی، هزینه ای را بر عهده نگرفته باشد.