حمید سوری، رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی کووید ۱۹ درباره بازگشایی مدارس با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی ازجمله فاصله‌گذاری و رعایت سقف تعداد ۱۰ نفر در هر کلاس به خبرنگار مهر گفته، رعایت نکات بهداشتی برای کودکان بسیار مشکل است، پس امکان رعایت کامل وجود نخواهد داشت. تحرک و رعایت نکردن موازین پیشگیری در شرایط بی‌ثبات و خارج از کنترل اپیدمی می‌تواند بسیار خطرناک باشد، زیرا فرزندانمان می‌توانند ناقل یا حامل کرونا شوند بدون این‌که خودشان علائمی نشان دهند.
پیش‌تر هم پزشکان در بیمارستان کودکان شهر واشنگتن دی سی دریافته بودند که کودکان مبتلابه ویروس کرونا، حتی بدون این‌که علائمی از آن در وجودشان دیده شود، به‌عنوان ناقل این ویروس به دیگران در چند هفته عمل می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، کودکان با داشتن علائم خفیف و حتی بروز هیچ علامتی می‌توانند آدم‌های اطرافشان را ناآگاهانه به این ویروس مبتلا کنند. قبل از این پژوهش گران در شهر بوستون ایالات‌متحده به گونه شگفت‌انگیز دریافتند که حجم ویروس کرونا نزد کودکان و جوانان بالا بوده است. نتایج برخی از پژوهش‌ها نیز نشان می‌دهد، حدود ۲۲ درصد کودکان در جریان مبتلا شدن به کووید ۱۹، هیچ علائمی از خود بروز نداده‌اند. ۲۰ درصد آنان در آغاز بدون علائم ابتلا به ویروس کرونا بودند اما بعدتر نشانه‌های ابتلا به این ویروس در آنان دیده شد و در وجود ۵۸ درصد دیگرشان علائم این بیماری در آغاز دیده می‌شد. 
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا مطالعه جدیدی را بر روی ۵۸۰  کودکی که از آغاز ماه مارس تا پایان ژوئیه در بیمارستان بستری بودند انجام داد. میزان بستری‌شده‌ها در این مقطع زمانی، به‌طور پیوسته افزایش داشت.
از هر سه کودک بستری، یک نفر به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل می‌شد که درست شبیه آماری است که در بزرگسالان مبتلا به این ویروس مشاهده‌شده است. از سوی دیگر کودکانی که علائم بیماری را دارند ازلحاظ قدرت انتقال ویروس به دیگران با بزرگسالان تفاوتی ندارند. 
در ماه‌های مارس و آوریل، مطالعه‌ای در شیکاگو بر روی ۱۴۵ کودک و بزرگسال انجام شد که نشان داد کودکانی که علائم ویروس در آن‌ها بروز پیداکرده است، می‌توانند تا صد برابر بیشتر از بزرگسالان در بینی و حلق خود حامل ذرات ویروس باشند. برخی، با استناد به این مطالعه به این نتیجه رسیدند که کودکان می‌توانند به‌اندازه بزرگسالان و به همان سهولت، ناقل ویروس باشند.
   هنوز برای بازگشایی زود است
این یافته‌ها مورد تأکید «حمید سوری» رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی کووید ۱۹ است. او در گفت‌وگو با «رسالت» بر اتخاذ تصمیمات سنجیده و معقول تأکید کرده و می‌گوید: «همه ما علاقه‌مندیم که جامعه هرچه زودتر به شرایط عادی بازگردد به‌ویژه برای دانش آموزان که مدت‌هاست در خانه‌مانده‌اند و مسیر آموزش برای آن‌ها با اشکالات و موانعی روبه‌روست و حتی برخی از دانش آموزان فاقد وسایل ارتباطی بوده و به اینترنت دسترسی ندارند و از همه مهم‌تر این است که دانش آموزان برای پیمودن مسیر اجتماعی شدن، نیاز به تعامل با سایر
 دانش آموزان دارند و سلامت روان آن‌ها نیز حائز اهمیت است. اما باید به هزینه-فایده تصمیماتی که اخذ می‌کنیم، توجه کرده و بدانیم یک حرکت اشتباه می‌تواند تمامی معادلات را برهم بزند. اگر آنچه را احتمالا به‌دست می‌آوریم و آنچه را با بازگشایی مدارس از دست می‌دهیم، در یک موازنه قرار دهیم، درمی‌یابیم که برای بازگشایی مدارس زود است، چون هنوز به کنترل اپیدمی نرسیده‌ایم و حدود چندهفته دیگر لازم است که همکاری شود تا اپیدمی تحت کنترل قرار بگیرد و بعد به شکل جدی‌تری به مسئله بازگشایی مدارس بپردازیم، ضمن این‌که یک سیر مطالعاتی در وزارت بهداشت آغازشده، مبنی براین که بازگشایی‌ها چگونه و با چه فرآیند و ضوابطی انجام شود تا کمترین آسیب و بیشترین سود را ببریم. بنابراین باید هم مردم و هم سازمان‌ها شکیبا باشند تا از این وضعیت شکننده عبور کنیم. درحالی كه‌برای کنترل اپیدمی نزدیک به دوسوم مسیر را طی کرده‌ایم و برای یک‌سوم باقی‌مانده هم اگر همکاری و همراهی صورت بگیرد، قطعا با ضریب احتمال کمتری ممکن است به وضعیت قبلی بازگردیم». 
   وضعیت عادی نیست
سوری در ادامه تأکید می‌کند: ما باید یادمان باشد که در مهر و آبان شرایط بسیار بدی داشتیم، بنابراین لازم است در تصمیم‌گیری‌هایمان کمی سنجیده‌تر و محتاط‌تر رفتار کنیم و اجازه دهیم دو ماه پایانی سال بگذرد و سال آینده نسبت به بازگشایی مدارس اقدام کنیم. اگرچه در حال حاضر گفته‌اند حضور در مدرسه اختیاری است اما در این موارد، رنگ و بوی عادی جلوه دادن شرایط اپیدمی به مشام می‌رسد و نباید در جامعه این‌گونه تداعی شود که با دورقمی شدن مرگ‌ومیرها، وضعیت عادی است و این فقط در مورد مدارس هم صدق نمی‌کند، بلکه درباره سفرها نیز این موضوع نگران‌کننده است و طی روزهای گذشته افراد بسیاری به شمال و قشم رفته‌اند. بنابراین هرکدام از پیام‌ها و سیاست‌ها مثل بازگشایی مدارس اگر به شکل جامع و کامل دیده نشود، عادی انگاری را تقویت می‌کند.
 هزینه‌ای که جامعه بابت خطای محاسباتی ما ممکن است بپردازد بسیار سنگین بوده و خطر کردن در این شرایط قابل‌پذیرش نیست. هرگاه تصمیم گرفتیم مکانی را بازکرده و گشایشی انجام دهیم، بهتر است به یاد بیمارستان‌ها و افزایش مبتلایان و جان‌باختگان بیفتیم. 
سردخانه‌های ما مملو از جنازه بود و تعداد جان‌باختگانمان به مرز ۵۰۰ تن رسیده بود، ازاین‌رو باید احتیاط کرد. تصمیم حضور دانش آموزان در مدرسه، بسیار تصمیم بزرگی است که اگر به‌درستی انجام نشود، خسارت سنگین مادی و جانی به جامعه وارد می‌کند و این نیاز به همفکری و همراهی جامعه و پیشینه مطالعاتی قطعی دارد، دستکم وقتی وزیر بهداشت مخالفتش را اعلام می‌کند یعنی همراهی و همدلی صورت نگرفته و همچنان ابهامات فراوان است و نباید به سمت خطری با چنین وسعتی خیز برداشت».