ناکامی بزرگ والیبال در المپیک توکیو میلیاردها تومان هزینه برای فدراسیون داشت.به گزارش خبرگزاری فارس، تیم ملی والیبال ایران به کار خود در رقابت‌های المپیک خاتمه داد. شاگردان  آلکنو که با هدف حضور در جمع ۴ تیم برتر راهی توکیو شده بودند درنهایت با قبول ۳ شکست و کسب ۲ پیروزی و قرار گرفتن در رده نهم به پایان خط رسیدند.تیم ملی والیبال  که سهمیه المپیک توکیو را با هدایت  کولاکوویچ کسب کرد، در ماه‌های ابتدایی سال جاری انتظار معرفی سرمربی جدید خود را می‌کشید. با نظر رئیس فدراسیون در پایان فروردین‌ماه قرارداد  کولاکوویچ بعد از ۳ سال همکاری فسخ شد تا فدراسیون به سراغ گزینه بهتری برای قرار گرفتن تیم ملی  روی سکوی المپیک برود. بعد از قطعی شدن انتخاب سرمربی خارجی با نظر کمیته فنی،  آلکنو که هدایت تیم زنیت  روسیه را برعهده داشت، به عنوان گزینه نهایی فدراسیون ایران انتخاب شد. هدایت تیم ملی والیبال ایران تا پایان بازی‌های المپیک  بر عهده این مربی باتجربه روس قرارخواهد گرفت. درواقع آلکنو برای لیگ ملت‌ها   و المپیک، هدایت بلندقامتان ایرانی را برعهده گرفت. زمانی که آلکنو به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد چند موضوع مهم موردبحث قرار گرفت؛ یکی اهدافی بود که باید با وی محقق می‌شد و دیگری هم دستمزدش بود. داورزنی برای بعد از حضور آلکنو در ایران مدعی شد که او قول سکوی المپیک داده و هدف خودش هم حضور در جمع ۴ تیم برتر المپیک بود.حالا والیبال کشورمان بدون دستاوردی به کارش در المپیک  خاتمه داد؛ نه خبری از حضور در نیمه‌نهایی بود و نه خبری از حضور روی سکو. شاگردان آلکنو با عنوان نهمی مشترک با آمریکا کارشان را تمام کردند، اما موضوع دوم این است که نهمی المپیک چند هزار دلار برای والیبال ایران آب خورد؟ درواقع مبلغ قرارداد آلکنو چقدر بود که این افتضاح را به بار آورد؟چندی پیش رسانه‌ها در خصوص قرارداد آلکنو نوشتند که وی گران‌قیمت‌ترین مربی تاریخ والیبال ایران محسوب می‌شود و ماهانه حدود ۵۰ هزار دلار دریافت می‌کند. این موضوع هیچ‌گاه از سوی مسئولان فدراسیون تکذیب نشد تا رنگ و بوی واقعیت به خود بگیرد. با توجه به مدت قرارداد آلکنو، مبلغ قرارداد  توتولو،دستیار آلکنوو البته قیمت ارز در کشورمان به نظر می‌رسد حدود ۹ میلیارد تومان برای تانک روسی هزینه شده است. هزینه‌ای که درنهایت دستاوردی غیر از دوازدهمی لیگ ملت‌ها و نهمی مشترک المپیک توکیو نداشت!سؤال اینجاست که آیا واقعا این عناوین نیازمند میلیاردها هزینه بود؟ هیچ نهاد نظارتی نباید نسبت به نحوه امضای قرارداد با آلکنو  ورود کند؟ آیا این هزینه‌ها شامل بیت‌المال نمی‌شود؟ دلواپسانی که در رسانه ملی حرف از بیت‌المال می‌زنند چرا بعد از ناکامی بزرگ والیبال سکوت کردند؟ آیا آن‌ها منافعی در این بین دارند که ترجیح می‌دهند سکوت کنند؟ سؤال در این خصوص زیاد است و ای کاش حداقل یک نفر در فدراسیون پیدا شود که این جرئت را داشته باشد تا پاسخگوی مردم، اهالی والیبال و اصحاب رسانه باشد.نکته عجیب ماجرا اظهارنظر پیشکسوتی همچون مصطفی کارخانه است که این روزها بیشتر از گذشته به فدراسیون نزدیک شده و حکم سرپرستی تیم ملی را هم گرفته است. حال اینکه او چرا و چگونه این سمت را هم گرفته جای بحث دارد، اما در شرایط کنونی شاید بد نباشد اظهارات عجیب وی را مرور کنیم. او بعد از ناکامی تیم ملی در المپیک  گفت: اکنون کاری نمی‌توان کرد مگر اینکه از اشتباهات درس گرفته و جلوی آن‌ها را بگیریم. قطعا هر کاری کنیم ایراداتی وجود دارد. یک تعدادی افراد مغرض هستند و هر کاری که انجام دهید از شما ایراد می‌گیرند. مردم بودند که داورانی را وادار کردند که به سراغ مربی خارجی برود و شاید اگر به خود فدراسیون بود نمی‌خواست این کار را انجام دهد، اما انتظارات مردم از والیبال زیاد است و فدراسیون را مجاب کردند که مربی نامداری به تیم ملی آورده تا هدایت ملی‌پوشان را برعهده گیرد.آقای کارخانه شما که پست جدیدتان را در تیم ملی گرفتید چرا این‌گونه صحبت می‌کنید؟ چه زمانی مردم، رئیس فدراسیون را مجبور کردند که از مربی خارجی استفاده کند؟ اصلا   آیا مگر مردم این‌قدر روی رئیس فدراسیون تأثیر دارند؟ اگر صدای مردم به گوش آقای رئیس می‌رسد و اظهارات آن‌ها تأثیرگذار است، باید اعلام کنیم که خواسته فعلی بسیاری از اهالی والیبال و مردم، استعفا و خداحافظی داورزنی است؛ آیا کسی به این خواسته‌ها توجه می‌کند یا اینکه تنها حضور مربی خارجی با قراردادهای عجیب‌وغریب مهم است؟