حنیف غفاری
گویا بازی ضد ایرانی  آژانس بین المللی انرژی اتمی  در زمین واشنگتن و تروئیکای اروپایی تمامی ندارد! طی ۶ دور مذاکرات موسوم به «احیای برجام» در وین، آژانس نه تنها نقش یک کاتالیزور در احیای واقعی و اصولی این توافق را ایفا نکرده، بلکه خود به عامل بحرانساز در این معادله تبدیل شده است! آژانس در مذاکرات وین ۵ و وین ۶ با اصرار بر  بسط نظارت های فراپادمانی و فراپروتکلی در قبال فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان،گره کور دیگری را در مسیر مذاکرات ایجاد کرد. اکنون در حالی که زمان برگزاری مذاکرات جدید( وین ۷) مشخص نیست، آژانس دقیقا در حال تکرار همان بازی است! درا ین معادله، سفر احتمالی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران مولد تحلیل‌های مختلفی است و در سطح گوناگونی از جمله مناسبات ایران و آژانس و از سمت دیگر، در فرامتنی به نام  مذاکرات وین قابل بررسی است. اقدامات آژانس هیچ گاه بی ربط به فضای مذاکرات وین نبوده و در آینده هم نخواهد بود. مسئله‌ای که در مورد نشست ماه سپتامبر آژانس وجود دارد، این است که سیاستمداران و رسانه‌های آمریکایی و اروپایی به بزرگنمایی این نشست و تاثیر آن در قبال سرنوشت برجام پرداخته اند.  برخی منابع از احتمال صدور یک قطعنامه ضد ایرانی در این نشست خبر می‌دهند و برخی دیگر معتقدند که در نهایت قرار نیست که قطعنامه‌ای علیه ایران در این نشست صادر شود.باید به نسبت به این قاعده مهم آگاه باشیم که بازی  رافائل گروسی و مقامات ارشد آژانس بین المللی انرژی اتمی  در پازل این سازمان تعریف نمی‌شود، بلکه در پازل آمریکا و اروپا می گنجد.به عبارت بهتر، پازل آمریکا، آژانس و اروپا در تقابل با ایران خصوصا در صحنه مذاکرات وین، کاملا به صورت مشترک چیده می شود. از سوی دیگر، لحن مقامات سیاسی و رسانه‌های غربی در قبال نشست ماه سپتامبر آژانس ، مصداق نوعی«اهرم فشار» علیه کشورمان محسوب می شود، به گونه ای که ایران گارد خود را در مذاکرات بعدی وین باز تر کند. در هر حال، جمهوری اسلامی ایران خطوط قرمز خود را در مذاکرات خصوصا در ابعاد فنی و در خصوص برنامه تحقیق و توسعه مشخص کرده و هرگز این خطوط قرمز را زیر پا نخواهد گذاشت.
طی روزهای اخیر، برخی منابع غربی از آمادگی واشنگتن و اروپا جهت احیای برجام خبر داده اند، حال آنکه تا کنون نشانه‌ای دال بر این موضوع از سوی بازیگران غربی مشاهده نشده است. دولت سیزدهم  بار‌ها اعلام کرده  است که مذاکره را جهت مذاکره نمی‌خواهد، بلکه منتظر چارچوب‌های عینی و عملیاتی طرف مقابل است.چارچوب‌هایی که با خطوط قرمز تعیین شده از سوی جمهوری اسلامی ایران و بایسته های محرز احیای توافق هسته ای مغایرت نداشته باشد. 
نکته پایانی اینکه تروئیکای اروپایی یک رویکرد پارادوکسیکال را در پروسه احیای برجام در پیش گرفته  که منبعث  از سردرگمی مقامات ارشد دولت بایدن در قبال توافق هسته ای می باشد. این مسئله به خوبی نشان می دهد که در جبهه غرب و خصوصا در مذاکرات وین، واشنگتن متغیری مستقل و اتحادیه اروپا متغیری وابسته به کاخ سفید محسوب می شود. این موضوع باید از سوی دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان مدنظر قرار گیرد. در هر حال، به نظر می رسد دور هفتم مذاکرات وین( فارغ از اینکه چه زمانی برگزار خواهد شد ) نقطه آشکارساز احیا یا عدم احیای برجام خواهد بود.غرب فرصت زیادی برای اتخاذ یک تصمیم درست ندارد!