در سالی که گذشت سینمای ایران از فیلم‌های خوب خالی نبود. یکی از فیلم‌های پربحث امسال هم آخرین فیلم رضا میرکریمی با عنوان «نگهبان شب» بود. فیلمی هم‌رنگ و هماهنگ با دیگر ساخته‌های میرکریمی که البته به گفته برخی منتقدان هرگز قوی‌ترین ساخته او نبود. این فیلم قطعا بهترین فیلم امسال هم نبوده است و باید دید چه ویژگی‌هایی در این فیلم جمع بوده که آن را برای ارسال به اسکار مطرح کرده است. فیلم میرکریمی ویژگی‌هایی را دارد که از سینمای شرق انتظار می‌رود. سینمایی که غیرهالیوودی است. نه ویژگی‌های مثبت سینمای هالیوود را دارد و نه ویژگی‌های منفی آن را. آنچه غرب از سینمای شرق انتظار دارد همین نوع سینماست. این سینما هرچند قصه و شخصیت‌پردازی و دوربین هالیوودی که معنای سینما است را ندارد، اما به هر حال نوعی  مدیوم جایگزین است که انتظار می‌رود از سینمای اروپا و آسیا مشاهده شود.

این فیلم همچنین یک فیلم اگزوتیک است. یعنی تصویرش از جامعه ایران با تصویری که مخاطب غربی از آن انتظار دارد، فاصله چندانی ندارد. تصویر جامعه غربی از ایران یک تصویر جهان سومی است، پس آن فیلمی به ذائقه مخاطب خوش می‌آید که این تصویر را تأیید کند. اینجا ما بر سر یک دوراهی قرار می‌گیریم. برای آنکه فیلم مان به مذاق جشنواره غربی خوش بیاید، باید تصویر جهان سومی از ایران را تأیید کنیم و در عین حال هدفمان از ارسال فیلم، اثبات قوت و غنای سینمایمان است که قطعا یک مؤلفه جهان سومی نیست. در اینجا به نظر می‌رسد ما جامعه را فدای سینمایمان کنیم. این در حالی است که خیلی از کشورهای در حال توسعه به شدت بر پروژه برندسازی ملی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. یک جایزه سینمایی، تأثیر زیادی بر برند ایرانی ندارد. در واقع تصویری که آثار هنری از یک ملت می‌سازند بسیار قدرتمندتر است. پس این یک دوراهی جدی است. کدام یک بیشتر به حیثیت بین‌المللی کشور ما کمک می‌کند؟ جایزه سینمایی در جشنواره اسکار یا فیلمی که توسعه‌یافتگی، قدرت و مولفه‌های مثبت جامعه ایران را به نمایش بگذارد؟

روز گذشته بود که خبر رسید اعضای کمیته انتخاب نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار، پس از برگزاری جلسات متعدد و انتخاب سه نامزد نهایی، فیلم سینمایی «نگهبان شب» به کارگردانی سید رضا میرکریمی را به عنوان نماینده سینمای ایران در مراسم اسکار سال ۲۰۲۴ برگزیده‌اند. 
بر این اساس، سه فیلم «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس، «شهرک» ساخته‌ علی حضرتی و «نگهبان شب» به کارگردانی سید رضا میرکریمی در زمره آثار راه‌یافته به مرحله پایانی بازبینی کمیته معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار بودند که در نهایت، کمیته انتخاب نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار متشکل از منوچهر شاهسواری، رسول صدرعاملی، علیرضا حسینی، احمد مرادپور، محمد داوودی، اکبر نبوی، پرویز شیخ‌طادی، بهروز شعیبی و رائد فریدزاده،  تازه‌ترین ساخته سید
رضا میرکریمی را به عنوان نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۴ انتخاب کردند.

«نگهبان شب»، دهمین فیلم بلند سید رضا میرکریمی در مقام کارگردان است که در سال ۱۴۰۰ ساخته شد و نخستین بار در جریان چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. این فیلم، علاوه بر اینکه با استقبال منتقدین و تماشاگران جشنواره چهلم مواجه شد، توانست سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی این دوره از جشنواره را نیز به خود اختصاص دهد. 
از سوی دیگر «نگهبان شب» چهارمین فیلم سیدرضا میرکریمی به شمار می‌آید که به عنوان نماینده سینمای ایران، روانه رقابت اسکار می‌شود و این کارگردان از این حیث، یکی از فیلمسازان ایرانی رکورددار حضور در رقابت‌های اسکار است. میرکریمی نخستین‌بار در سال ۱۳۸۴ با فیلم تحسین‌شده «خیلی دور، خیلی نزدیک» حضور در اسکار را تجربه کرد. ۷ سال بعد، فیلم سینمایی «یه حبه قند» به کارگردانی این کارگردان، به‌عنوان نماینده سینمای ایران در اسکار انتخاب شد اما به دلیل تحریم‌های ظالمانه، از حضور در این مراسم باز ماند و نهایتا میرکریمی در سال بعد، با فیلم «امروز»، راهی رقابت اسکار شد.

آخرین ساخته میرکریمی، روایت‌گر داستان جوانی ساده‌ و روستایی به نام رسول است که برای نگهبانی در شیفت شب یک ساختمان استخدام می‌شود. او کم‌کم درمی‌یابد که ماجراهایی در پس احداث این ساختمان نهفته است و پیمان‌کار ساختمان، به دنبال پنهان‌کاری نواقص و شانه خالی‌کردن از زیربار مسئولیت‌هاست. در این میان، فرصتی برای رسول مهیا می‌شود تا بر سر دوراهی مادیات و خطوط قرمز اخلاقی‌اش، دست به انتخاب بزند. رسول که قصد ازدواج دارد و ازقضا با تنگنای مالی دست و پنج نرم می‌کند، تصمیم می‌گیرد  به جای قبول پیشنهاد رشوه و همکاری با پیمان‌کار، زمین اجدادی‌اش را بفروشد تا مبادا اخلاقیات را زیر پا بگذارد. 
مرور کارنامه سینمایی سیدرضا میرکریمی نشان می‌دهد که او از مهم‌ترین فیلمسازان سینمای معاصر ایران است که در تمامی آثار خود از مفاهیم اخلاقی به عنوان زیربنا بهره گرفته و قصه‌های خود را در چنین بستری روایت کرده است؛ از «خیلی دور، خیلی نزدیک» گرفته تا «به همین سادگی» و «فردا» که این خط در آنها دنبال شده و نهایتا به «نگهبان شب» نیز رسیده است. 

شاید بتوان گفت که مهم‌ترین ویژگی‌ سینمای میرکریمی این است که او در آثارش ضمن توجه به هویت و فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی، به زبان جهانی سخن می‌گوید و همین ویژگی باعث می‌شود که آثار این سینماگر نه تنها برای مخاطبان ایرانی، بلکه برای مخاطبان غیرایرانی نیز ملموس و قابل فهم باشد. این خصلت به خوبی در فیلم سینمایی «یه حبه قند» مشهود است. 

ویژگی دیگر آثار میرکریمی، سادگی و بی‌آلایش بودن شخصیت‌هاست. در بیشتر آثار او با شخصیت‌هایی ساده‌، صمیمی و خوش‌قلب مواجهیم که شاید در ظاهر، احساس کمبود یا شکست داشته باشند اما سرشار از حس زندگی‌اند و رفته رفته بر افراد پیرامونشان تاثیر می‌گذارند. برای مثال، در «خیلی دور خیلی نزدیک»، خانمی که در کاروانسرا با دکتر عالم مواجه می‌شود، چنین شخصیتی دارد. او با مهربانی و سادگی‌اش باعث می‌شود دکتر عالم با وجه دیگر خود روبه‌رو شود. 

پرهیز از سیاه‌نمایی و نمایش کاراکترهای تیره، خصوصیت دیگری است که در سینمای میرکریمی می‌توان ردیابی کرد. در فیلم‌های او با شخصیت منفی کاملا سیاه روبه‌رو نیستیم. حتی شخصیت‌هایی که ظاهرا منفی‌اند نیز ویژگی‌های مثبتی دارند یا 
رفته رفته تغییر رویه می‌دهند. مثلا در «قصر شیرین» با اینکه شخصیت جلال پر از ویژگی‌های منفی است اما وقتی دلتنگ شیرین می‌شود یا به حرف پسرش برای کمک به روباه گوش می‌دهد، تمام خصوصیات منفی‌اش رنگ می‌بازد. 
استفاده از نابازیگران توانمند، خصلت دیگری است که  میرکریمی همواره در ساخت فیلم‌های خود به آن توجه داشته است. او در غالب کارهایش به سراغ معرفی بازیگران جدید رفته است؛ بازیگرانی که برخی از آنها حتی تجربه بازی مقابل دوربین را هم نداشته‌اند و در عین حال، حضوری موفق و باورپذیر را رقم زده‌اند. حسین پرستار، ژیلا شاهی، تورج الوند و… در زمره بازیگرانی هستند که با حضور در فیلم‌های میرکریمی به عرصه سینما معرفی شدند. 

در نهایت، تلاش برای درک معنای زندگی، ویژگی دیگری است که در آثار میرکریمی نمود دارد. برای مثال، طلبه جوان فیلم «زیر نور ماه» که همیشه معنای زندگی را با خواندن متون مذهبی و نشستن سر کلاس علما درک کرده، با رفتن به محل زندگی کارتن‌خواب‌ها و مواجهه با واقعیت‌ها به دریافت و ادراک تازه‌ای از معنای زندگی دست می‌یابد. 
ویژگی‌های فوق‌ که بسیاری از آنها در «نگهبان شب» آخرین ساخته میرکریمی نیز نمود برجسته‌ای پیدا کرده‌اند، باعث می‌شوند که این فیلم در مجموع، گزینه مناسبی برای حضور در رقابت اسکار ۲۰۲۴ باشد.  فیلمی که در کنار تمامی خصوصیات مثبت خود، بازنمای فرهنگ اصیل و اخلاق‌مدار ایرانی اسلامی است.