تئاتر «سراب» با روایت جدید و خلاقانه‌اش از واقعه عاشورا و تاسوعای حسینی، در تلاش است تا عمق مفاهیم تاریخی و معنوی این رویداد را به نمایش بگذارد. این نمایش با بهره‌گیری از طراحی صحنه و بازی‌های قوی، به بررسی مسائلی همچون ایثار، تشنگی و ظلم می‌پردازد و پیام‌های انسانی و اجتماعی عمیقی را به مخاطبان منتقل می‌کند.
نمایش «سراب» به کارگردانی سید محمدجواد طاهری با حضور بازیگران مطرحی همچون مرجان آقانوری، کوروش زارعی، داریوش نصیری، مجید امیری و رحیم نوروزی، از تاریخ ۷ مرداد در تالار وحدت تهران به روی صحنه رفت. این نمایش که روایتی حماسی از واقعه تاریخی پیشنهاد امان‌نامه شمر به حضرت عباس (ع) است، با استقبال چشمگیر مخاطبان مواجه شد. اگرچه نمایش «سراب» به روایت یک واقعه تاریخی می‌پردازد، اما مفاهیم آن برای مخاطب امروزی نیز قابل‌تأمل است.
سید میثم موسویان، یکی از بازیگران این نمایش با ایفای نقش حماسی حضرت عباس (ع) درخششی خیره‌کننده داشته است. در این نمایش، سید میثم موسویان باظرافت تمام، ابعاد مختلف شخصیت حضرت عباس (ع) را به تصویر کشیده است؛ از شجاعت و غیرت تا مهربانی و گذشت. اجرای او، به‌ویژه درصحنه‌های احساسی، مخاطبان را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار داده است. در ادامه، گفت‌وگویی با سید میثم موسویان انجام دادیم و به بررسی جزئیات و پیام‌های اصلی تئاتر «سراب» پرداختیم.
آقای موسویان، لطفاً بفرمایید تئاتر «سراب» درباره چه موضوعی است و چه داستانی را روایت می‌کند؟
این نمایش بر محور امان‌نامه‌ای که لشکر عمر بن سعد به حضرت عباس (ع) ارسال می‌کند، متمرکز است. در این داستان، افراد سودجویی به سمت حضرت عباس می‌آیند و باهدف منافع شخصی، تلاش می‌کنند تا او را به پذیرش یا رد امان‌نامه متقاعد کنند. نمایش به بررسی پیامدهای این تعاملات و تأثیرات آن بر شخصیت‌های مختلف پرداخته و ابعاد انسانی و اخلاقی این رخداد را به تصویر می‌کشد.
 پیام اصلی تئاتر «سراب» چیست و چه هدفی از طریق این نمایش دنبال می‌شود؟
پیام اصلی تئاتر «سراب» درنهایت بر محور تشنگی و سقایی متمرکز می‌شود. در پایان نمایش، حضرت عباس به‌طور خاص درباره موضوع تشنگی و آب صحبت می‌کند. این پیام می‌تواند با شرایط کنونی نیز مقایسه شود، جایی که کودکان بی‌گناه، چه در ایران و چه در نقاط دیگر جهان، به‌خاطر جنگ‌ها و خودخواهی‌های سیاسی، از حقوق ابتدایی‌شان محروم می‌شوند. تشنگی یکی از نمادهای اصلی این محرومیت است که کودکان بی‌گناه و مظلوم آن را تجربه می‌کنند. این نمایش به ما یادآوری می‌کند که کودکان نیازمند حمایت و توجه ویژه‌ای هستند و باید تلاش کنیم تا حداقل حقوق اولیه آن‌ها مانند دسترسی به آب، تأمین شود.
 آیا در طول اجراها تغییرات یا بهبودهایی در نمایش اعمال کرده‌اید؟ 
به‌طورکلی، هرچه تعداد اجراها بیشتر باشد، نمایش بهتر رشد کرده و تأثیرگذاری بیشتری خواهد داشت؛ این به ما اجازه می‌دهد تا در اجرای نمایش موفق‌تر عمل کنیم. بنابراین، باید منتظر شب‌های آینده باشیم. در این چند شب اجرا نیز، باوجود مدت‌زمان کوتاه، توانستیم اجراهای قابل‌قبولی را به صحنه ببریم.
  به نظرتان تئاتر «سراب» چه تأثیری بر مخاطبان و جامعه خواهد گذاشت؟ 
نمایش «سراب» به‌طور ویژه به بخشی از ماجرای عاشورا و تاسوعای حسینی می‌پردازد، با تأکید بر پیامی که بارها توسط ائمه بر آن تأکید شده است: تلاش برای صالح بودن، انسانی پاک و منظم بودن و دوری از دنیای مادی. این موضوعات به‌خوبی برای جامعه ما آشنا هستند. اما در این نمایش محور اصلی، تشنگی و آب و کودکان تشنه است. «سراب» با تمرکز بر این محور، سعی دارد توجه بیشتری را به مسئله تشنگی کودکان جلب کند و تأثیر عمیقی بر مخاطبان خود بگذارد. این نمایش به دنبال ایجاد تأثیر و افزایش توجه، رحم و نگرانی بیشتر نسبت به کودکان تشنه و بی‌گناه است که به دلیل شرایط مختلف ازجمله جنگ‌ها و بی‌عدالتی‌ها، از حقوق اولیه خود محروم هستند.
  بازخوردها و واکنش‌های مخاطبان نسبت به تئاتر «سراب» چگونه بوده است؟ 
خوشبختانه تا به امروز بازخوردهای مثبت نمایش «سراب» بیشتر از بازخوردهای منفی بوده است. البته برخی از منتقدان تئاتر، با روند داستان یا شکل نمایشی ممکن است موافق نباشند یا به سلیقه‌شان نخورد؛ این انتقادات بیشتر از جهت محتوایی است تا شکل نمایشی. ازلحاظ روند و اجرای نمایش، نظرات مثبتی دریافت کرده‌ایم و همین چند شب اجرای کوتاه، بازخوردهای خوبی داشته است.
 چه جنبه‌هایی از نمایش بیشترین توجه را جلب کرده است؟
نمایش «سراب» دارای پیامی است که به‌طور مفصل و ویژه در مورد آن صحبت کرده‌ام. این نمایش ازلحاظ قاب‌بندی‌ها، رنگ و لعاب و نقش و نگارهای صحنه‌ای که برای ایجاد فرم نمایشی موردنظر است، بسیار موفق عمل کرده است. جمع‌بندی این عناصر نشان‌دهنده روند و خروجی مثبت نمایش بوده است.
خوشبختانه، ازنظر فرم‌ها، قاب‌ها، و روند داستانی، «سراب» به هماهنگی و همگونی پیشرفته‌ای دست‌یافته است. نظرات مثبت در زمینه‌های مختلف ازجمله داستان‌پردازی، بازیگری، طراحی لباس، قاب‌بندی تصاویر، نورپردازی، و دیگر جنبه‌ها دریافت شده است. این نشان می‌دهد که نمایش توانسته توجه مخاطبان را جلب کند و بازخوردهای خوبی به دست آورد.