گروه اجتماعی- مریم رمضانی
پرونده پرحاشیه‌ترین کنکور قرن بالاخره بسته شد و با اعلام نتایج نهایی و مشخص شدن نفرات برتر پنج گروه آموزشی، داوطلبان آزمون سراسری می‌توانند بعد از چندین ماه اضطراب و تشویش خاطر، نفسی تازه کنند. این آزمون امسال به‌منظور رعایت پروتکل‌های بهداشتی و حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی با تأخیر یک‌ماهه و به‌جای دو روز در چهار روز برگزار شد‌ و البته همان حرف‌وحدیث‌های سابق را هم به دنبال داشت، ازجمله این‌که کنکور تبدیل به یک صنعت شده است و تبلیغات مافیایی آن به‌قدری گسترده است که به‌طور حتم دانش‌آموزان را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. سال‌هاست تبلیغات فراوان مؤسسات کنکور ،دانش‌آموزان را به خود جلب کرده و این تصور باطل را القا نموده که موفقیت در کنکور و به‌تبع آن دروازه ورود به دانشگاه از طریق استفاده از محصولات این مؤسسات امکان‌پذیر است اما اغلب نفرات برتر کنکور ۹۹، در دام این مافیا گرفتار نشده‌اند. 
اما پیش از ادامه این بحث باید کنکور ۹۹ را در یک نگاه اجمالی ازنظر گذراند؛ کنکوری که از صبح چهارشنبه ۲۹ مردادماه با رقابت داوطلبان گروه هنر به تعداد
 ۱۱۳ هزار و ۷۳۲ نفر آغاز شد. 
روز پنج‌شنبه ۳۰ مرداد گروه آزمایشی علوم ریاضی و انسانی با تعداد ۱۵۵ هزار نفر در گروه ریاضی و ۳۵۵ هزار و ۵۸۰ نفر در گروه انسانی، روز جمعه ۳۱ مرداد گروه تجربی به تعداد ۵۹۴ هزار و ۲۵۹ نفر و روز شنبه اول شهریور گروه زبان به تعداد ۱۷۴ هزار و ۴۱۲ نفر به رقابت پرداختند.  امسال تعداد حوزه‌های برگزاری آزمون نیز افزایش‌یافته بود. درحالی‌که سال گذشته ۵۱۸ حوزه امتحانی اصلی در کشور وجود داشت،  امسال در ۳۹۲ شهر ۷۷۳ حوزه امتحانی اصلی برگزاری آزمون را شاهد بودیم. 
بر اساس این گزارش، ‌سازمان سنجش آموزش کشور اسامی نفرات برتر هر گروه آزمایشی را اعلام کرد که بر این اساس ۱۰ نفر برتر گروه‌های آزمایشی ریاضی، علوم انسانی و علوم تجربی و ۵ نفر برتر گروه‌های هنر و زبان‌های خارجی معرفی شدند.
در گروه آزمایشی علوم ریاضی از میان ۱۰ نفر نخست، سه نفر از تهران و هفت نفر از سایر استان‌ها، در گروه آزمایشی علوم تجربی از میان ۱۰ نفر نخست، یک نفر از تهران و هفت نفر از سایر استان‌ها و در گروه آزمایشی علوم انسانی نیز از میان ۱۰ نفر نخست، یک نفر از تهران و ۹ نفر از سایر شهرها هستند و همان‌طور که در ابتدا اشاره کردیم، آنچه در مورد کنکور امسال جالب‌توجه است، عدم حضور نفرات برتر آزمون در مؤسسات آموزشی بوده است و این مسئله باری دیگر اثبات می‌کند که  مؤسسات آموزشی در بستر ضعف نظارت و ضعف بدنه آموزش‌وپرورش، رشد کرده‌اند و از غول کنکور، غول دیگری به نام «مافیای کنکور» حاصل‌شده است و امروز به‌جایی رسیده‌اند که سخن از ۲هزارتا ۱۵ هزار میلیارد تومان گردش مالی سالیانه این مؤسسات به میان می‌آید، چنان‌که به گفته دکتر علی عبدالعلی، مدیر گروه ارتباط با مدارس دانشگاه علم و صنعت، مقوله‌ای به اسم «کنکور آزمایشی» در سال بالغ‌بر هزار میلیارد تومان گردش مالی دارد و از محل چاپ کتاب‌های کمک‌آموزشی نیز به همین میزان پول نصیب مؤسسات خصوصی می‌کند. از سوی دیگر موضوعی که نباید از کنار آن به‌سادگی گذر کرد، این است که سال‌هاست به علت نبود متولی مشخص و نظارت کافی، برخی مؤسسات برگزارکننده کلاس‌های کنکور، یگانه راه موفقیت در این آزمون سرنوشت‌ساز را حضور در این مؤسسات می‌دانند، درحالی‌که نمونه‌های فراوانی قابل‌ذکر بوده که این ادعا را باطل می‌کند و در این میان تولیدکنندگان بسته‌های آموزشی از نام نفرات برتر کنکور، دبیران و مشاوران تحصیلی ممتاز سوءاستفاده می‌کنند تا داوطلبان بیشتری را جذب کلاس‌ها یا محصولات خود کنند، اما واقع امر آن است که توفیق نفرات برتر کنکور تابع حضور در مؤسسات آموزشی نبوده است.  
  برنامه‌ریزی مدون، شرط موفقیت در کنکور است، نه مؤسسات آموزشی
«مهدی محمدی تمر»، رتبه اول کنکور انسانی در گفت‌وگو با «رسالت» به این نکته صراحتا اشاره می‌کند که در هیچ کلاس کنکوری شرکت نداشته و تمامی آموزه‌های او از طریق کلاس درس و مطالعات خودش بوده است. البته از برخی کتاب‌های کمک‌آموزشی استفاده کرده اما معلم خارج از مدرسه نداشته و همه تمرکزش روی کتاب‌های درسی‌اش بوده و در کنارش از جزوه و تست و کنکورهای آزمایشی هم استفاده کرده است. 
علی‌رضا چلابیان، رتبه دوم کنکور سراسری رشته علوم انسانی  هم در گفت‌وگو با «رسالت» مشابه همین عبارات را تکرار می‌کند: برای حضور در کنکور سراسری به کلاس کنکور نرفتم، فقط در یک مؤسسه آزمون آزمایشی دادم. شرط اول برای قبولی در آزمون کنکور و آزمون‌های مشابه این است که فرد از یک برنامه مدون مرتبط با نیاز‌های کنکور و مطابق با روحیات خود بهره بگیرد. 
سید امیر سیدشنوا، رتبه اول کنکور تجربی است که در گفت‌وگو با «رسالت» تأکید می‌کند که در هیچ کلاس کمک‌آموزشی شرکت نداشته است و رمز موفقیت او، ۷ ساعت مطالعه روزانه و عدم حضور در شبکه مجازی بوده و از کتاب‌های کمک‌آموزشی هم استفاده کرده است و از طرفی  تمایلی به کلاس‌های خصوصی و مراکز مشاوره ندارد و معتقد است: به‌جای این‌که زمان خود را صرف رفت‌وآمد به کلاس کنکور کنم ترجیح دادم آن زمان را در خانه به تست‌زنی اختصاص دهم. 
علی انصاری، رتبه ۳ کنکور ریاضی از عدم حضورش در کلاس‌های کنکور می‌گوید و در گفت‌وگو با «رسالت» مطرح می‌کند: می‌توان با برنامه‌ریزی صحیح دروس را مطالعه کرد و نیازی به شرکت در مؤسسات آموزشی و پرداخت هزینه‌های گزاف نیست. بااین‌حال مؤسسات کنکوری برای خالی کردن جیب والدین خود را آماده کرده‌اند. هریک به‌نوعی برای آینده دانش آموزان برنامه دارند و این‌گونه نمایانده می‌شود که دلسوزتر از پدر و مادر به فردای آنان می‌اندیشند. این مؤسسات به صورتی تبلیغ می‌کنند که اگر والدینی از روی تفکر و تعقل قصد نداشته باشند به دام آنان بیفتند و یا قصد داشته باشند به آموزش‌وپرورش و خدمات آموزشی آن مطابق باسیاست‌های نظام اسلامی اعتماد کنند، به‌عنوان والدینی شناخته می‌شوند که برای فرزندش و آینده او ارزشی قائل نیست و در صورت تسلیم و اکتفا به برنامه آموزش‌وپرورش، آینده محتوم فرزندش یکی از دانشگاه‌های دورافتاده یا دارای مدرک غیرقابل‌اعتماد و یا آنچه در عمل و تبلیغات می‌بینیم دارای مدرک بی‌ارزش است، حال‌آنکه این‌گونه نیست.