نمرودیان در آتش حسادت به گلستان اسلام
سید مقدام حیدری
این طبیعیترین واکنش انسانهای پلید و خبیث، نسبت به گسترش و جلوهگریِ پرفروغتر حق است. نور خورشید اسلام هر چه نورانیتر بتابد و قدرت اسلام، هر چه بیشتر ظهور کند و حریف بطلبد، فرعونها و فرعونیان بیشتر حرصشان میگیرد و خوره خشم و غیظشان بیشتر به جانشان میافتد.
تا بوده همین بوده؛ وقتی هابیل درمسابقه قربانی دادن از قابیل جلو افتاد، قابیل طاقت نیاورد و زد برادرش را کشت. ابراهیم که منطق بتشکنش دمار از روزگار کفر و شرک نمرود و نمرودیان درآورده بود، در آتشش انداختند. فاطمه زهرا(س) که انحراف امت را برنتابید و با خطبه بیمانندش حریفان را خلع سلاح کرده بود، درب خانهاش را سوزاندند. امام حسین(ع) و اصحابش که با رشادت و منطق و شجاعت و هنر و حماسه، هر چه طاغوت و طاغوتی در پهنه تاریخ بود، به سخره گرفته و به چالش کشیدند، خیمههایشان در آتش سوخت. منصور، طاغوت بنی عباس که در برابر دریای علم امام صادق(ع) توان استقامت نداشت، بهناچار درب خانهاش را سوزاند و سرانجام او را مسموم کرد. حکایت قرآنسوزیِ تمدن طاغوتی غرب هم همین است. سران تمدن غرب، زیبایی و نور اسلام و قرآن را میبینند اما چشم دیدن آن را ندارند. نه ایمان میآورندو نه حسدشان اجازه میدهد ما از نور و زیبایی و حلاوت ایمانمان برخوردار باشیم و لذت ببریم. همین میشود که هر چند وقت یک بار حسدشان بالا میزند و قرآن میسوزانند. بماند که هزاران هزار زن و بچه ما را هم با جنگهای خودساخته ظالمانه به خاک و خون و آتش کشیدند.
این رفتار پرعقده نامتعادل، برخاسته از حسادت است. قرآن میفرماید: بسیاری از اهل کتاب، از سر حسادت دوست میدارند شما را از دینتان باز گردانند؛ (وَدَّ كَثيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إيمانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِم). نه خودشان چنین کتاب مقدس ارزشمندی دارند، نه به کتاب ما ایمان میآورند، و نه چشم این را دارند که ما به قرآنمان ایمان داشته باشیم و تلاوتش کنیم و مقدسش بشماریم. حس فوق العاده دردناکی است که ما تا کافر نشویم هیچ وقت درکش نمیکنیم. این همه انرژی کفار و منافقین در کار شبانهروزیشان برای نابودی اسلام، همه برخاسته از تمرینِ سختکوشی و اراده و خودسازی نیست؛ بیشتر از سرِ عقده و ناراحتی و فشار است.
ریشه این توهینها، حسادت و کوردلی و نفسِ خبیث و حسودِ طاغوت و طاغوتیان است؛ نه سوء تفاهم که با تلطیف فضا، آرامسازی، تنشزدایی، رفع سوء تفاهم، مهار قلم و زبان خود و عصبانی نکردن طرف مقابل علاج شود. راهی که قرآن جلوی ما میگذارد، قویتر شدن و بیشتر ترساندن و عصبانیکردن دشمن است! باید اینقدر ترساندشان تا کمتر جرئت عقدهگشایی پیدا کنند، و اینقدر عصبانیشان کرد که از شدت خشم و غیظ بمیرند؛ (قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُم). هدف نهايی هم همان است که حضرت امام(ره) در پیامشان به حجاج بیت الله الحرام و همه مسلمانان فرمود: «ما با خواست خدا دست تجاوز و ستم همه ستمگران را در كشورهاى اسلامى میشكنيم و با صدور انقلابمان كه در حقيقت صدور اسلام راستين و بيان احكام محمدى- صلى اللَّه عليه و آله- است، به سيطره و سلطه و ظلم جهانخواران خاتمه میدهيم و به يارى خدا راه را براى ظهور منجى مصلح كل و امامت مطلق حق امام زمان- ارواحنا فداه- هموار میکنيم.»
وقتی دشمن قرآن ما را میسوزاند باید جگرش را سوزاند. نه؛ محکوم کردن و واکنش سلبی کفایت نمیکند. حال که او چشم دیدن قداست قرآن ما را ندارد، باید رزمایش احترام و تقدیس قرآن برگزار کنیم و توی چشم و چالش فرو کنیم صحنههای ارادتمان به قرآن را. شاید لازم باشد به لج دشمنانمان هم که شده کل سال جلسات جزءخوانی برگزار کنیم. شاید بد نباشد جوانهای جهان اسلام ارادت و احترامشان به قرآن را با نقش و نگار تیشرتهایشان فریاد بزنند و در خیابانهای شهرها و کشورهای دنیا رژه بروند. شاید میطلبد هشتگی جهانی با محوریت قرآن کریم ساخته شود تا هر مسلمانی با این هشتگ علاقه خود را به یکی از آیات قرآن نشان دهد و ارادتش را به این کتاب نشان دهد. این کتاب نورانی را هرازگاهی دشمن میزند تا بلکه قداستش کم شود و از چشمها بیفتد. خب؛ تحویل بگیرند هنرمندان و خوانندگان و سینماگران و طراحان و نقاشان و رسانهچیان و حوزویان و دانشگاهیان جهان اسلام. آنچنان با ایدههای نو و نوآورانه، ارادت به قرآن را فریاد بزنند که دشمن به غلط کردن بیفتد.
اسلام ستیزی , سوئد , قرآن , قرآن کریم
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.