گروه  بین الملل
 در حالی که قرار است جلسۀ بعدی مذاکرات وین هفتۀ آینده برگزار شود، حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه  کشورمان از نقش فرانسه و آلمان و بریتانیا انتقاد کرد اما اظهار داشت  که مسئولان سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا نقش مثبتی به عهده دارند.
به گزارش ایندیپدنت، روز پنچ شنبه ۲ دی/۲۳ دسامبر، اتحادیۀ اروپا اعلام کرد که مذاکرات معروف به «احیای برجام» روز دوشنبۀ آینده در وین از سر گرفته خواهد شد. نشست آینده، دور هشتم مذاکرات محسوب می‌شود.در این حال در تهران، حسین امیرعبداللهیان که با همتای عراقی‌ خود  نشست مطبوعاتی داشت، به خبرنگاران گفت: «ما در جریان این مذاکرات، در مجموع موضع برخی از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه را سازنده نمی‌بینیم و انتظار داریم که طرف فرانسوی در این گفت وگوها نقش سازنده‌ای به عهده بگیرد و کمک کند که در این مرحله آنچه که مربوط به حقوق ایران است محقق شود».
او به طور کلی از نقش سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) چندان ابراز رضایت نکرد و گفت: «سه کشور اروپایی هیچ ابتکار جدیدی از خود نشان ندادند ولی ما در یک مذاکرۀ سخت و پرچالش با آنها و به موازات آن با گروه ۱+۴ موفق شدیم که نظرات ایران را در پیش‌نویسی که در دور بعدی مذاکرات مورد بحث قرار می‌گیرد به تأیید شفاهی همه طرف‌ها برسانیم».
امیرعبداللهیان تأکید کرد که طرف‌های ما، از جمله اروپایی‌ها، تردید نکنند که اگر بخواهند یک امتیاز بدهند و ۱۰ امتیاز از ما بگیرند، ما زیر بار این موضوع نمی‌رویم. ایران در این مذاکرات حسن نیت دارد و با هدف «رسیدن به یک توافق خوب» روند
 گفت وگو را دنبال می‌کند.
  سنگ اندازی فرانسوی ها در مذاکرات وین 
بعد از اینکه ترامپ از توافق هسته‌ای خارج شد، فرانسوی‌ها به این همپوشانی استراتژیک با رئیس جمهور آمریکا ادامه دادند و به بازیگری تبدیل شدند که در تقابل با ایران در زمین واشنگتن بازی می‌کردند. تعلل در راه‌اندازی سازوکار مالی موسوم به اینستکس یا به عبارتی بهتر تأخیر در عملیاتی ساختن این سازوکار ویژه مالی اروپا محصول رایزنی‌های مشترکی بود که میان کاخ سفید و کاخ الیزه در قبال ایران صورت گرفت.بی دلیل نیست که رهبر معظم انقلاب بار‌ها اعلام کرده‌اند به برجام اروپایی دل نبندید و حسابی روی آن باز نکنید.یکی از دلایل مهم چنین مسئله ای این  است که بازیگران اروپایی اساساً کنشگران سیاسی مستقلی نیستند.تروئیکای اروپایی در معادله‌ای که پس از خروج آمریکا از برجام شکل گرفته است  به مهره‌های بازی آمریکا تبدیل شده‌اند.آنها  نه می‌خواهند و نه در مواردی می‌توانند برجام  را حفظ و ایران را از منافع برجام بهره‌مند سازند.در چنین شرایطی نباید فریب ژست خاص فرانسوی ها را در مذاکرات وین خورد. 
 از التماس تا فرافکنی فرانسوی ها 
صورت بندی بازی برجامی کاخ الیزه در برهه کنونی ضروری و لازم به نظر می رسد.  فرانسوی‌ها به همراه انگلیس و آلمان (تروئیکای اروپا)، طی ماه‌های گذشته و در قالب دیپلماسی پنهان، بارها با لحنی التماس‌گونه از تهران خواستند پای میز مذاکرات بازگشته و بر سر موضوعات اختلافی در پروسه احیای توافق هسته‌ای با آنها به مذاکره مستقیم و علنی روی آورد. فرانسوی‌ها در حوزه دیپلماسی پنهان «رویکرد التماسی در برابر دولت جدید ایران» را در پیش گرفته و اکنون، پس از اطمینان نسبت به زمان برگزاری مذاکرات، وارد تقابل با تهران شده‌اند. 
نقش‌آفرینی کاخ الیزه در این برهه زمانی نیاز به ریشه‌یابی و تفسیر ندارد. فرانسوی‌ها وظیفه دارند آنچه «منظومه استراتژیک مهار حداکثری ایران» خوانده می‌شود را مانند گذشته تکمیل کنند. در این بازی تکراری، فرانسوی‌ها قصد دارند از ظرفیت شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جهت تاثیرگذاری مستقیم و سلبی (به ضرر منافع ایران) بر مذاکرات آذرماه در وین استفاده کنند. کاخ الیزه مانند کاخ سفید درصدد است بدون احیای برجام، تهران به بخش مهمی از تعهدات هسته‌ای خود به بهانه تامین خواسته‌های آژانس بازگردد. در این معادله، غرب به دنبال آن است موازنه «تعهدات ایران» و «تعهدات غرب» را به سود مؤلفه دوم تنظیم و متعاقبا تثبیت کند. واشنگتن و تروئیکای اروپا به وضوح دریافته‌اند گارد دولت سیزدهم در قبال موضوعاتی مانند «تضمین‌گریزی آمریکا»یا «پرهیز واشنگتن از پذیرش راستی‌آزمایی» شدیدا بسته است، بنابراین قصد دارند از یک مجرای ظاهرا حقوقی علیه کشورمان اقدام کنند. این ظرفیت و مجرا، همان شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است.از این رو طی ماه های گذشته و اخیر، فرانسوی ها از سوی رژیم اشغالگر قدس و آمریکا ماموریت پیدا کردند تا اهرم های فشارغیرحقوقی و سیاسی بر کشورمان را در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی تقویت نمایند. 
 پیوند کاخ الیزه و صهیونیستها
در جریان برگزاری سلسله مذاکرات هسته ای میان ایران و اعضای ۱+۵ در بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ میلادی( که منتهی به توافق هسته ای گردید)، فرانسوی ها بارها با تاثیرپذیری مستقیم از رژیم اشغالگر قدس، در مذاکرات حضور پیدا کردند. کار به جایی رسید که برخی تحلیلگران معتقد بودند لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه در مذاکرات برجام، تفاوتی با وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی ندارد و تنها ظاهری فرانسوی دارد. 
امروز نیز فرانسوی ها در میان نام های واشنگتن و تل آویو به بازی خود ادامه می دهند. رئیس جمهور فرانسه در  پشت پرده به کاخ سفید تعهد داده اتصال راهبردی و تاکتیکی «آمریکا»، «اتحادیه اروپایی» و «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» را محکم ساخته و از این طریق، ایران را وادار به دادن امتیازات بیشتر در برابر کسب عواید کمتر در پروسه احیای توافق هسته‌ای کند.در حال حاضر و در آستانه برگزاری مذاکرات «وین ۸»، فرانسوی ها حتی به قواعد بازی خود به عنوان یک بازیگر اروپایی نیز پایبند نبوده و از اتحادیه اروپا و رویکرد جمعی این مجموعه در مذاکرات وین نیز فاصله گرفته است. 
همین مسئله سبب شده است تا حتی برخی اعضای اتحادیه اروپا که خواستار حل و فصل واقعی گره کور به وجود آمده در مسیر رفع تحریم های ضد ایرانی و احیای برجام هستند نیز فرانسوی ها و ژرمن ها را بابت بازی در زمین بازیگران غیراروپایی( آمریکا و رژیم اشغالگر قدس) سرزنش کنند. در هر حال هزینه های وقت کشی و به کارگیری تاکتیک های تصنعی در مذاکرات وین که از سوی فرانسه و آلمان دنبال می شود را دیگر اعضای اتحادیه اروپا نیز پرداخت خواهند کرد.