محمد مهرعلی
امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه طی هفته های اخیر و خصوصا در حوزه«دیپلماسی آشکار» و«دیپلماسی پنهان» سعی دارد پیام‌ها و سیگنال‌هایی را در خصوص احیای توافق هسته ای به ایران و نظام بین الملل ارسال کند.  دولت فرانسه در این معادله، کماکان سعی دارد نقش یک «واسطه گر» یا«کاتالیزور» را ایفا کند. همین مسئله سبب شده است تا فرانسوی ها و دو کشور اروپایی دیگر، اساسا نقش  خود را به عنوان«طرف متعهد» در برجام فراموش کنند! 
مروری بر مواضع اخیر کاخ الیزه در خصوص برجام، نشان دهنده نقشه هدفمند آن‌ها در قبال این توافق ( توافق هسته ای ) می باشد. دولت فرانسه اعلام کرده است  که از خودداری ایران برای شرکت 
در گفت‌وگو‌های غیررسمی با کشور‌های اروپایی و آمریکا در راستای احیای توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ متأسف شده است.فرانسه تأیید کرده است که همچنان به اقدام در راستای یافتن راه‌حلی برای این بن‌بست ادامه می‌دهد.اخیرا روزنامه آمریکایی «وال‌استریت ژورنال» در گزارشی 
به نقل از دیپلمات‌های ارشد گزارش داد، ایران پیشنهاد اتحادیه اروپا برای گفت وگوی مستقیم با آمریکا درباره برجام را رد کرده است.این روزنامه آمریکایی اضافه کرد: «دو دیپلمات ارشد غربی گفتند که ایران فعلا پیشنهاد برگزاری جلسه در اروپا را رد کرده و گفته که نخست خواستار ضمانتی برای رفع تحریم‌ها از سوی آمریکا در خصوص رفع تحریم‌ها پس از این دیدار است.»
فراتر از آن، طی روزهای اخیر فرانسوی ها با صدور بیانیه ای مشترک با دو کشور اروپایی دیگر( آلمان و انگلیس) خواستار پایبندی کامل ایران به توافق هسته ای شده اند. تروئیکای اروپایی در برهه فعلی تمایلی نسبت به بازخوانی دلایل عقب نشینی منطقی ایران از تعهدات برجامی خود را ندارند. خروج یکجانبه دولت ترامپ از توافق هسته‌ای و بی تعهدی مطلق اتحادیه اروپا در تأمین منافع ایران در برجام دو مؤلفه و فاکتوری هستند که در بیانیه های مشترک تروئیکای اروپایی به آن ها کمترین اشاره ای نمی شود! 
رئیس جمهور فرانسه روزهای سختی را در پاریس سپری می کند. محبوبیت ماکرون در فرانسه به کمترین میزان ممکن رسیده است. در چنین شرایطی ماکرون بعید نمی داند که به مانند سارکوزی و اولاند دو رئیس جمهور سابق فرانسه، در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۲ شکست بخورد. از این رو رئیس جمهور فرانسه قصد دارد با تقویت نقش آفرینی خود در حوزه سیاست خارجی فرانسه افکار عمومی کشورش را از داخل این کشورو( نا به سامانی هایی که در فرانسه وجود دارد ) به آن سوی مرزها سوق دهد. ماکرون تصور می کند می تواند با مانور حول محور برجام ، از یک سو در پشت پرده  استراتژی فشار حداکثری علیه ایران را تکمیل کرده و از سوی دیگر خود را ناجی توافق هسته ای در نظام بین الملل نشان دهد! هدایت این بازی دوگانه، قطعا از دست رئیس جمهور ناتوان و ضعیف فرانسه بر نخواهد آمد. 
نباید فراموش کرد که دولت فرانسه که بحث دفرمه کردن برجام و گنجاندن تعهدات موشکی و منطقه ای ایران را ذیل این توافق حتی قبل از خروج ترامپ از برجام مطرح کرد و پس از خروج دولت آمریکا از برجام نیز به«اصلی ترین طرف عهد شکن» در توافق هسته ای با کشورمان تبدیل شد.   زمانی که سیاستمداری مثل ماکرون به اصل توافق و یک توافق حقوقی به نام برجام و متعاقباقطعنامه ۲۲۳۱ معتقد نیست واین توافق را نه یک بار بلکه چندین بار با اظهارات خود به چالش کشیده قطعانمی‌تواند در کسوت یک میانجیگر خوب برای حفظ اصل توافق وارد عمل شود. لذا ماکرون مایل است تا همان بازی دوگانه ( که مورد اشاره قرار گرفت ) را هدایت و مدیریت کند.