حنيف غفاري
سرانجام همان‌گونه که پيش بيني ها نشان مي داد، “ترزا مي “نيز پس از “ديويد کامرون” همتاي قبلي خود به دومين قرباني راي مثبت شهروندان انگليسي به خروج از اتحاديه اروپا تبديل شد.رد سه باره طرح هاي پيشنهادي ترزا مي در مجلس عوام و فراتر از آن، ترک مذاکرات مشترک برگزيت توسط جرمي کوربين رهبر حزب کارگر ديگر جايي براي ادامه سکونت ترزا مي در خانه شماره ۱۰ خيابان داونينگ استريت باقي نگذاشت.در نهايت، ترزا مي نيز قرباني “برگزيت” شد! سه سال قبل، يعني در سال ۲۰۱۶ ميلادي، راي مثبت شهروندان انگليسي به خروج از اتحاديه اروپا منجر به استعفاي ناخواسته “ديويد کامرون”شد. اين بار نيز ناتواني دولت انگليس در هدايت و مديريت مذاکرات برگزيت ، داستان حضور ترزا مي در لندن را مختومه کرد.
خروج ترزا مي از قدرت، گزينه “خروج سخت از اروپا” را در قبال مسئله برگزيت پررنگ تر کرده است. ضمن آنکه طرفداران برگزاري رفراندوم دوباره بر سر برگزيت نيز سعي دارند از شرايط بحراني فعلي بهره برداري کرده و زمينه را براي برگزاري همه پرسي دوم فراهم سازند. طي روزهاي اخير، اکثر رسانه هاي غربي بر روي تبعات استعفاي ترزا مي و احتمال تحقق گزينه هايي مانند “خروج نرم”،”خروج سخت” يا حتي “عدم خروج از اروپا”تمرکز کرده اند، فارغ از آنکه رخدادهاي به مراتب عميق تري دارد در انگليس رخ مي دهد! افزايش شديد محبوبيت ملي گرايان انگليس در اين کشور از يک سو و طناب کشي مستمر دو حزب کارگر و محافظه کار بر سر تصاحب دولت نشانه هايي هستند که حکايت از تحقق يک آينده سياسي “پرتلاطم” در انگليس دارند.
در اين معادله پيچيده ديگر اهميتي ندارد که چه اتفاقي در خصوص برگزيت رخ مي دهد! “خروج بدون توافق”،” خروج با توافق” و “عدم خروج” از اروپا هر سه منجر به ايجاد نوعي “التهاب سياسي و اجتماعي مزمن” در انگليس خواهد شد. اين التهاب، حداقل يک دهه بر فضاي سياسي و اجتماعي انگليس سايه خواهد افکند. البته اين خوش بينانه ترين پيش بيني ممکن از آينده انگليس است!
در صورتي که گزاره هايي مانند “برگزاري همه پرسي استقلال اسکاتلند” نيز در آشفته بازار به وجود آمده در انگليس مطرح شود،بازي به مراتب سخت تر و پيچيده تر مي شود! در اين صورت، سران دولت انگليس، اعم از اينکه به حزب کارگر يا محافظه کار تعلق داشته باشند، چاره اي جز روي آوردن به آموزه ها و روشهاي “مديريت بحران”ندارند.
مديريت بحراني که بعيد به نظر مي رسد به درستي از سوي دو حزب سنتي انگليس اعمال شود! گويا”روباه پير” که قرنها و دهه ها براي ايجاد بحرانها و التهابات سياسي در کشورهاي دوست و دشمن خود برنامه ريزي مي کرد،امروز در دام سختي گرفتار شده است! تمايل شهروندان انگليسي مبني بر “گذار از احزاب سنتي” اين روند را به ضرر دو حزب محافظه کار و کارگر که مدتهاست قدرت را ميان يکديگر به گردش در مي آورند تشديد کرده است.آري! “برگزيت” نه تنها اسم رمز فروپاشي “حزب محافظه کار”، بلکه اسم رمز بحران و حتي در مرحله اي شديدتر، فروپاشي سياسي و اجتماعي انگليس محسوب مي شود. بدون شک، بحران سياسي دامنه دار ناشي از موضوع “برگزيت” در حدي خواهد بود که حتي سياستمداران انگليسي پس از سالها قدرت تلفظ واژه اي به نام “بريتانياي کبير”! را از دست خواهند داد.