جوبایدن، رئیس‌جمهور آمریکا از سال ۲۰۰۷ میلادی، زمانی که به‌عنوان سناتور ایالات دلاویر در کنگره مشغول فعالیت بود، طرح فدرالیزه کردن یا همان تجزیه عراق را بر اساس مؤلفه‌های مذهبی و قومیتی ارائه و بر اجرایی شدن آن تأکید کرد. از آن زمان، این طرح به‌عنوان مبنای تصمیم سازی و سیاست‌گذاری واشنگتن در غرب آسیا موردتوجه قرار گرفت. یکی از پیش‌شرط‌های اجرایی شدن این طرح، ناآرام‌سازی منطقه از طریق تقویت گروه‌های تروریستی -تکفیری و خلق بحران‌های مزمن امنیتی در کشورهای گوناگون مسلمان می‌باشد. بی‌دلیل نبود که در سال ۲۰۱۳ میلادی ، داعش و جبهه النصره با حمایت مطلق دستگاه‌های امنیتی آمریکا و رژیم صهیونیستی پا گرفته و تبدیل به یک اهرم و ابزار دهشتناک در منطقه شدند. 

اکنون، در سال ۲۰۲۳ میلادی قرار داریم .داعش در جنگ تمام‌عیار سوریه و عراق شکست‌خورده و خلافت خودخوانده آن مضمحل شده است اما پروژه بازتعریف تروریسم تکفیری کماکان از سوی واشنگتن و تل‌آویو در دستور کار قرار دارد. تحرکات اخیر اشغالگران آمریکایی در مناطق مرزی سوریه و عراق و ایجاد مثلث اشغالگران آمریکایی، کردهای مخالف حکومت بشار اسد  و بقایای تروریست‌های تکفیری ، با هدف بازتولید بحران در حوزه شامات ( سوریه و عراق ) فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. اما سؤال اصلی اینجاست که چرا چنین منظومه خطرناکی درنهایت تکمیل نمی‌شود؟! به عبارت بهتر، اصلی‌ترین مانع غرب و صهیونیست‌ها در احیای ترور و خشونت در منطقه چیست؟

در اینجا ما با متغیری مستقل و مهم تحت عنوان«منظومه مقاومت» مواجه هستیم. منظومه مقاومت، بر اساس گفتمانی پویا ، رصدی آگاهانه و عملکردی مقتدرانه و مؤثر در منطقه شکل‌گرفته و  روزبه‌روز شاهد تأثیرگذاری و تکمیل آن هستیم. 
هم‌افزایی اضلاع و مصادیق جبهه مقاومت با یکدیگر در کشورهای گوناگون و ایجاد ساختاری نظام‌مند و چابک توسط آن‌ها، منجر به بسته شدن منافذ بازی و درنتیجه، کاهش قدرت مانور دشمنان امنیت منطقه شده است. در این میان، اتاق  فکر کاخ سفید متشکل از افرادی مانند بایدن، بلینکن وسالیوان قادر به چینش پازل‌های ناامنی مطلق در غرب آسیا نشده و درنتیجه،پروژه بازتولید تروریسم تکفیری نیز ابتر و ناقص مانده است. 

در این میان مؤلفه دیگری نیز باید موردتوجه و تحلیل قرار گیرد و آن، بحران‌های داخلی در اراضی اشغالی و شکل‌گیری و تعمیق شکاف‌های جاری میان نتانیاهو و مخالفانش می‌باشد. اساسا یکی از اصلی‌ترین دلایل اصرار تل‌آویو بر ناامن سازی هر چه سریع‌تر منطقه و همراهی واشنگتن با این روند، تمرکززدایی از بحران‌های تمام‌عیاری است که امروز در میان صهیونیست‌ها رخ‌داده و نشانه‌ای در خصوص پایان یافتن آن نیز مشاهده نمی‌شود. ازاین‌رو باید میان ضعف داخلی صهیونیست‌ها و اصرار آن‌ها بر خلق بحران‌های منطقه‌ای نیز ارتباطی معنادار برقرار ساخت.
اگرچه زیست آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در سایه بحران‌سازی در نقاط گوناگون دنیا ، مخصوصا غرب آسیا تعریف شده است، اما قطعا جبهه مقاومت اجازه تکمیل این بازی را به دشمنان نخواهد داد. آینده‌پژوهی تحولات منطقه ، امروز بر اساس خواسته‌ها و امیال اتاق‌های فکر و عملیات واشنگتن و تل‌آویو پیش نمی‌رود .
محصول و خروجی نهایی این منازعه ، قطعا پیروزی چندباره منظومه مقاومت و شکست دشمنانی خواهد بود که  تحقق ثبات و صلح در غرب آسیا، خط قرمز آن‌ها محسوب می‌شود.