سخنان روز گذشته رهبر معظم انقلاب منشور مقاومت خردمندانه است. اين سخنان بايد مکرر، با روايت‌ها و در قالب‌هاي گوناگون، براي اقشار و گروه هاي مختلف، بازتعريف شود.
مخاطب اول سخنان ديروز، مسئولان کشورند، چه اين‌که اين سخنان هم در جمع کارگزاران نظام مطرح شد. تأکيد اصلي مقام معظم رهبري، با تحليل دقيق فضاي موجود بر آن بود که اساسا جنگي در کار نيست و دشمن براي حمله نظامي نه عزم دارد و نه تواني. اما تلاش دشمن بر اين است که با ايجاد سر و صدا و با هوچي‌‌گري و دميدن بر شيپور جنگ، برخي از مسئولان کشور را به ترس بيندازد و کاري کند که آن‌ها، دچار خطاي محاسباتي شوند و آتش جنگ را واقعا نزديک احساس کنند؛ در نتيجه با دستان خود، خويشتن را مهار کنند و از پافشاري بر نقاط قوت کشور يعني عمق راهبردي در منطقه و يا توان دفاعي و موشکي کوتاه بيايند.
پس از تجربه برجام و عبرت‌هاي آن براي دولت و مردم واقعا کسي نبايد به دنبال دادوستد با آمريکا باشد و مشخص است که نفعي در چنين مذاکره‌اي نيست، البته رهبري هم با صراحت تأکيد کردند که هيچ ايراني غيرتمند و باشعوري به دنبال مذاکره نيست و يا جاي ديگري فرمودند که هيچ‌يک از عقلاي کشور، به دنبال مذاکره نيستند. اين تأکيد چندباره و تجربيات سال هاي اخير، واقعا حجت را بر تمام مسئولان تمام کرده است.
اگر عاقلي، يک اشارت بس است
مخاطب دوم سخنان رهبري مردمند. به هرحال از ابتدا هم روشن بود که دولت فعلي، مشي و روش اصلي‌اش، مقاومت و موضع مستحکم در برابر دشمن نيست و به مذاکره اعتقاد دارد. اگرچه اين روش، در سال‌هاي نخست اين دولت، به‌زعم خودشان موفقيت‌هايي داشت، اما در نهايت و در فاصله چند سال به اقرار آنها به بن‌بست رسيد و حالا، برخي از همان‌ها که راه حل مشکلات گرد و غبار و آب خوردن و اقتصاد و سياست را مذاکره با آمريکا مي‌ديدند، مردم را از سايه جنگ مي‌ترسانند. صداي اين افراد، هيچ‌گاه به سود ملت ايران نبوده و در نهايت هم، هرگز گره‌اي از زندگي مردم باز نکرده است.
اما نکته ديگر ديدار روز گذشته رهبر معظم انقلاب با کارگزاران نظام، القاي آرامش بود. «جنگ نمي‌شود و مذاکره نمي‌کنيم» ترجيع‌بند سخنان ايشان در يک‌سال گذشته بوده که ديروز با قطعيت تکرار شد.
ما قرار نیست با آمریکا، به ویژه دولت فعلی آمریکا مذاکره کنیم، این یعنی از نقاط قوت خود کوتاه نمی آییم و دقیقا به همین دلیل است که جنگ نمی شود. آن ها که فکر می کنند با مذاکره سایه جنگ را از کشور دور کرده اندبدانند که این مذاکره نیست که جنگ را دور می کند، بلکه نقاط قوت ما اعم از وحدت ملی، توان دفاعی و راهبرد منطقه ای ماست. اتفاقا مطالعه تاریخ معاصر حاکی از آن است که اغلب کشورهایی که اقدام جدی نظامی توسط آمریکا یا ناتو علیه آن ها انجام شده، پیش از آن مشغول مذاکره با آمریکا بوده اند. البته تصور می شود که خود آن کسانی که از دور کردن سایه جنگ با مذاکره سخن می رانند، خودشان واقعیت را می دانند و این قدر هم از خرد بی بهره نیستند و این برایشان صرفا یک نمایش تبلیغاتی است، شاید از همین روست که رهبری هم در دیدار روز گذشته تأکید کردند که هیچ یک از عقلای ما هم به دنبال مذاکره نیستند.
اما مخاطب سوم سخنان دیروز رهبری، خارج از ایران است. مستکبرین و در رأس آن ها آمریکا، دو سال است تمام تلاششان را برای ترساندن ملت و مسئولان ایران اسلامی کرده اند و هیچ چیز آن ها را به این اندازه خشمگین نمی کند که ببینند هیچ عاقلی در ایران، آن ها را جدی نمی گیرد. وعده برتری و علو بر دشمن، هم منطق اسلامی و قرآنی دارد که فرمود :‌«وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ / و سست نشوید و غمگین نگردید و شما برترید اگر ایمان داشته باشید» و هم منطق محاسبات عقل بشر. به راستی، آمریکا چرا باید خود را درگیر نبردی کند که از نتیجه آن بی اطلاع است!
از سوی دیگر، ما هم به دنبال جنگ نیستیم، البته می جنگیم اما جنگ امروز، جنگ اراده هاست و در نبرد اراده ها، از آن جا که ما به خدا توکل کرده ایم، حتما پیروزیم، ان شاءالله.