هادی حق‌پرست
بعد از شهادت دکتر بهشتی، همسر ایشان در گفت‌وگویی گلایه کردند که دشمنان، شناخت بیشتری از دوستان نسبت به دکتر بهشتی داشتند و ما نسل چهارم انقلاب اسلامی همچنان تجربه می‌کنیم که بعد از شهادت بسیاری دیگر، نزدیکان آن‌ها همین جمله را تکرار می‌کنند. بعد از شهادت بزرگوارانی همچون احمد کاظمی، صیاد شیرازی، طهرانی مقدم، احمدی روشن، قاسم سلیمانی، محسن فخری‌زاده و بسیاری از بزرگان که در نام کوچک ماندند، اما با اعمال و فعالیت‌ها تأثیرگذار خود به مقام شهادت رسیدند. آن‌ها آنقدر تأثیرگذار و مفید برای انقلاب بودند که دشمن از وجود آن‌ها احساس خطر می‌کرد و راهی جز از میان برداشتن آن‌ها از سر راه خود، آن هم به ناجوانمردانه‌ترین شکل نداشت، ترور! اما نکته بسیار مهم اینجاست که ما جوانان و فعالان در حوزه‌های مختلف انقلاب اسلامی و مسئولین آن، ملاک را برای ارزیابی این و آن چه در نظر می‌گیریم؟ نباشد که بعد از گذشت چهل و اندی سال از انقلاب اسلامی  ما همچنان بخواهیم آن جمله از همسر بهشتی را در مورد دیگران تکرار کنیم و از آن بدتر به آن عادت کرده و به خود نیاییم. نباشد تلاشمان برای زنده نگه داشتن شخصیت بزرگی چون قاسم سلیمانی تبدیل به یک فعالیت تبلیغاتی و پروپاگاندا شود و آنقدر از او و نام آن مرد بزرگ بگوییم که اصل ماجرا را از اساس تکراری، عادی و لوس جلوه دهیم. نکند از آن شخصیت تنها به تکرار نام و تصویر آن به بهانه‌های مختلف اکتفا کنیم. این خطر البته یک سر ماجراست و سر دیگر آن عدم توانایی و کشف جوانانی چون حسن باقری و حسین فهمیده است  که اگر آن‌ها بروز پیدا نکنند و در پیچ و خم بوروکراسی و فیلترها گم شوند، ناگهان نفاق و ظاهربینی در میان ما نفوذ می‌کند که در بسیاری مواقع نفوذ کرده است و در نهایت آن شود که نباید! سال‌ها بود که در اثر وخامت اوضاع فرهنگی، دشواری های اقتصادی و پرکشیدن جانبازان و یادگاران دوران دفاع مقدس از میان ما، بسیاری تصور می‌کردند که دیگر رحم مادر فرزندانی چون حسین فهمیده و مهرداد عزیزالهی را به دنیا نخواهد آورد! اما در کمال تعجب و حیرت علی لندی نوجوان ایذه‌ای با فداکاری خود به دوست و دشمن ثابت کرد که ایران هنوز ایران است و فرزندان آن در گوشه و کنار این سرزمین همچنان حضور دارند و ذخیره‌ای هستند برای روزهای سخت و به قول شهید چمران باشند تا شیپور جنگ نواخته شود و مرز میان مرد و نامرد باشد. سرنخ پایانی افتادن افسار ما به دست دشمنان منافق است. همان‌ها که به نقل حضرت روح الله با قیافه‌ای حق به جانب و طرفدار دین و ولایت همه را بی‌دین معرفی می‌کنند! باید از شر این‌ها به خداوند پناه برد که خدای نکرده باعث شکست اسلام ناب محمدی(ص) می شوند(صحیفه نور، جلد۲۱). معرفت در خلاصه کلام راه چاره ماست. معرفتی که بتواند دوستان را کشف کند و دشمنان در لباس دوست را شناسایی کند. معرفتی که اجازه ندهد جان کلام رهبری در تأکید بر بصیرت تبدیل به لقلقه زبان، شعار و محور همایش شود و بس! معرفتی که بتواند امثال حسن باقری را در این روزها بشناسد و آن‌ها را جدی بگیرد.