جنگ ما سراسر نور و پیروزی بود؛ اما سخت و تلخ هم بود. از حسنین پیروزی و شهادت، دومی همواره بود اما اولی یا نبود، یا چنان با دومی آمیخته بود که نمی‌توان نامش را با قاطعیت پیروزی (طبعا از نوع دنیایی) نامید. مثلا ما در عملیات کربلای پنج پیروز شدیم؛ به این معنا که به اغلب اهداف آن دست‌یافتیم؛ اما تلفات کربلای پنج، به‌راستی آن را به کربلایی دیگر بدل کرد.