|محمدكاظم انبارلويي|
آمريكا با «بلوف» پروژه جنگ ستارگان، گوباچف را به دالان يك گفت‌وگوي فريب‌آميز كشيد و با انگشت نهادن روي مشكلات اقتصادي شوروي سابق فاتحه يك امپراطوري ۷۰ ساله را خواند. بلوف جنگ ستارگان و زدن موشك‌ها روي هوا امروز پس از گذشت ۳۰ سال از آن دوران در گنبد خيالي آهنين رژيم صهيونيستي رو شده است. آنها موشك‌هاي شليك شده به سوي خود را نمي‌توانند مهار كنند. اين در حالي‌ است كه روس‌ها كه فكر مي‌كردند در نقطه ضعف از اين بابت هستند با ۳۰۰ S و ۴۰۰ S در صنايع موشكي خيلي جلوتر از آمريكايي‌ها هستند.
آمريكايي‌ها در برجام با بلوف سايه جنگ و تهديد نظامي و فريب رفع تحريم‌ها وارد معركه مذاكره با ما شدند در حالي‌كه خود آنها بيش از ما از سايه جنگ هراس داشتند و گزارشات سيا و پنتاگون حكايت از آن دارد و ثابت مي‌كند كه تحمل ۱۰ روز جنگ در منطقه را هم ندارند. آنها با زدن زير يك قراردادي كه امضاء ۶ قدرت جهان پاي آن است نشان دادند خست نشان مي‌دهند و حاضر نيستند امتيازي بدهند و يك گام جلو بيايند. دستگاه ديپلماسي ما بايد دست آنها را مي‌خواند كه متأسفانه تعجيل در رسيدن به توافق باعث شد ميلياردها دلار خسارت در سرمايه‌گذاري‌هاي عظيم در صنعت هسته‌اي به هدر رود.
هيچ نهاد مالي و محاسباتي و نظارتي در دولت و مجلس هنوز جرأت نكرده‌‌اند كه بروند ميزان خسارت توافق برجام و انجام تعهدات را با محاسبات دقيق تقويم كنند. چون در تيم مذاكرات نه كسي از ديوان محاسبات و سازمان حسابرسي و سازمان بازرسي كل كشور حضور داشته كه در اين‌باره روايت خسارت را اعلام كند.
اما در طرف مقابل نماينده وزارت خزانه‌داري آمريكا حضور داشته و حساب و كتاب داده‌ها وستانده‌هايي كه در اين توافق به‌عمل آمده دقيق دارند.
آمريكا كه از توافق خارج شد و به هيچ تعهد برجامي عمل نكرد در عوض تحريم‌ها را تشديد كرد. اروپا هم كه به ظاهر از برجام خارج نشده به هيچ يك از تعهدات يازده‌گانه عمل نكرده است. اما پيشنهاداتي را مي‌آورد كه نه با ميزان تعهدات برجامي تناسب دارد و فريب‌كارانه مي‌خواهد ايران همچنان در تداوم اجراي تعهدات بماند و بدون اينكه امتيازي بگيرد در مورد محدود كردن قدرت منطقه‌اي و موشكي و نيز دائمي كردن تعهدات برجامي كه در برخي موارد موقت است در مذاكرات جديد ايران همچنان امتياز بدهد.
آمريكايي‌ها در محاسبات خود مي‌گويند؛ در برجام ايران را خلع توانايي‌هاي هسته‌اي كرديم.
​​​​​​​بايد در مذاكرات جديد خلع سلاح منطقه‌اي و موشكي بكنيم و هيچ ابايي هم از اين وقاحت سياسي ندارند. اين در حالي‌ است كه دست آمريكا در منطقه زير ساطور موشكي و پهپادي مقاومت است و آنها هيچ ابزاري براي مقابله با آن ندارند.
بلوف گزينه نظامي با زدن پهپاد فوق پيشرفته آنها بر فراز خليج‌فارس و نيز توقيف نفتكش انگليسي در حالي‌كه در اسكورت ناوگان نظامي انگليسي‌ها بود نه تنها روي ميز نيست بلكه زير ميز هم نيست.
اكنون رژيم صهيونيستي به‌دليل ماجراجويي در سوريه، عراق و لبنان فعلاً يك سيلي از حزب‌الله دريافت كرده و با رها كردن مرزهاي خود منتظر دريافت سيلي دوم است. حشدالشعبي در عراق دنبال مقابله به مثل در برابر ماجراجويي رژيم صهيونيستي است و قطعاً به موقع پاسخ خواهد داد. در ايران هم ميليون‌ها جوان عاشق شهادت و تربيت شده مكتب كربلا و عاشورا منتظر يك فرمان هستند تا پايگاه‌هاي آمريكا در منطقه و ناوگان آنها را در اقيانوس هند و خليج‌فارس و درياي عمان را با خاك يكسان كنند يا به قعر امواج آب‌ها بفرستند.
نمي‌دانم چرا دستگاه ديپلماسي از اين ظرفيت عظيم استفاده نمي‌كند و هنوز اميد به مذاكرات دارد.
آمريكا و اروپا طبق معاهده برجام كه به تصويب شوراي امنيت سازمان ملل رسيده بايد كليه تحريم‌هاي نفتي، بانكي و … را بردارند.
لذا چانه‌زدن روي فروش صدهزار بشكه و واريز آن در سازوكار instex كه يك «بلوف» و «فريب» بيش نيست آن‌هم براي تأمين غذا و دارو جز اهانت به مردم و ادعاها و وعده‌هايي كه در اين سال به ملت داده شده چيست؟
دولت بايد گام سوم و چهارم را محكم بردارد تا به سرعت به نقطه صفر قبل از توافق برجام برگرديم. آمريكا و اروپا تمام خشاب‌هاي تحريمي و تهديدي خود را خالي كردند و هيچ حرف جديدي ندارند. دولت با نگاه دقيق و راهبردي به شرق و عملياتي كردن اقتصاد مقاومتي و تكيه بر ظرفيت‌هاي عظيم و پايان ناپذير داخل هنوز حرفي براي گفتن و جبران خسارت‌ها دارد.
دولت براي تنبيه غرب بايد همان تهديد روحاني كه گفت: اگر قرار باشد ما نفت نتوانيم بفروشيم هيچ‌كس ديگري حق ندارد نفت بفروشد را عملياتي كند. اروپا بايد مزه اين تهديد را بچشد و ايران اين توانايي را دارد كه خطر تهديد تحريم‌هاي ظالمانه را با عملياتي كردن اين راهبرد دفع كند.
قدرت يعني توانايي اثرگذاري روي ترجيحات حريف. آمريكايي‌ها در اتاق جنگ اقتصادي با حربه تحريم‌ها مدام روي ترجيحات ما اثرگذاري مي‌كنند. چرا ما با ظرفيت‌هاي عظيمي از قدرت ملي و قدرت منطقه‌اي و حتي فرامنطقه‌اي حاضر نيستيم روي ترجيحات دشمن اثرگذاري كنيم. «چماق» آمريكايي‌ها را بايد سر خودشان فرود آورديم و «هويج» آنها را هم به سمت خودشان پرتاب كنيم. يك دستور كار بر روي ميز فرماندهان جنگ اقتصادي آمريكا بگذاريم كه هزينه آن به تريليون‌ها دلار مي‌رسد. آنها اهل هزينه – فايده هستند. اين هزينه با گام‌هاي سست كاهش تعهدات برجامي و مذاكرات پاريس توليد نمي‌شود. كركره مذاكرات با غرب را تا موقعي كه تعهدات را از حرف به عمل در نياورده‌اند پايين بكشيم و به فكر چماقي باشيم كه قرار بود به سر ما بزنند آن‌ را محكم بر سر آنها فرود آوريم تا آنها را از توهم غلبه بر ملت ايران بيرون آورد.
اميدوارم در ايام محرم و صفر دستگاه ديپلماسي كشور شمر زمانه خود را بشناسد. و با زدن دست رد بر پيشنهادهاي تحقيرآميز و موهن در يك برخورد كربلايي و عاشورايي تكليف خود را با دشمنان ملت ايران روشن كند.