|محمدكاظم انبارلويي| 
دهه چهارم انقلاب اسلامي است. انقلاب اسلامي در حال پوست‌اندازي است. در آستانه شكل‌گيري مجلس يازدهم هستيم. بيش از ۵۸۰۰ نفر جوان بين سنين ۳۶ تا ۴۵ سال براي نامزدي مجلس ثبت‌نام كرده‌اند. اگر جوانان انقلابي، جهادي و كساني كه مثل كوه در برابر دشمن ايستاده‌اند و خون حججي‌ها در رگ‌هاي آنها جاري است، بخواهند در شكل‌گيري اركان قدرت در كشور نقش‌آفريني كنند، نياز به «نوانديشي» دارند. نوانديشي يعني «حاشيه» زدن بر «متن» مباحث انقلاب. كاركردهاي «انقلابي»، «جهادي» و دادن يك تصوير درست از آينده انقلاب. نوانديشي يعني «نوخواني»، «نوآوري»، و «نوفهمي» از آنچه بر انقلاب گذشته و آنچه كه در آن به سر مي‌بريم و بالاخره آنجا كه مي‌خواهيم برويم. اين فهم جديد نياز به «نوگويي» و «نونويسي» دارد. جوانان بايد در سپهر سياست ايران اين نوگويي و نونويسي را نشان دهند.
دهه چهارم انقلاب، دهه «پيشرفت و عدالت» است. اين دورنمايي است كه رهبر معظم انقلاب بارها به آن تفوه فرمودند. گفتمان پيشرفت و عدالت هنوز يك گفتمان مطرح در جامعه ماست. طبيعي است قلندران اين گفتمان نمي‌توانند «پير» و «غيرانقلابي» باشند. نسل گذشته يك ركوردي از پيشرفت و عدالت در كارنامه خود دارد. انقلاب اسلامي طي چهل سال گذشته همواره رو به رشد و توسعه و بسط اقتدار خود در داخل مرزهاي جغرافيايي ايران و فراتر از آن در منطقه و جهان داشته است. اسلام انقلابي متكي بر فرهنگ اهل بيت(ع)، نسخه اصلي اسلام ناب محمدي(ص) است كه امام(ره) و رهبري پرچمدار آن در جهان هستند. اين پرچم تنها با همت و كار جهادي جوانان، مقاومت سلحشورانه در برابر توطئه دشمنان اسلام و ايران و روحيه انقلابي‌گري قابل ترويج و تبليغ است. جوانان انقلابي در سراسر جهان وقتي خبر از عفونت گفت‌وگو و سازش با آمريكا و غرب مي‌شنوند، شامه آنها را آزار مي‌دهد. اين «مردم‌آزاري» بايد توسط جوانان دهه ۶۰، ۷۰ و ۸۰ خاتمه يابد.
انتخابات مجلس بهانه‌اي است براي بسط گفتمان «عدالت و پيشرفت». محصول اين گفتمان بايد انقلابي‌گري و كارآمدي باشد و دامن خود را از هر گونه نرمش در برابر اغيار پاك كند.
بايد به نسل جديد اعتماد كرد و كار را در «اجرا» و «تقنين» به آنها سپرد. لذا شكل‌گيري يك مجلس جوان و دولت جوان در آينده براي صيانت از دستاوردهاي انقلاب و استمرار آن يك ضرورت است. عقلانيت سياسي حكم مي‌كند از عناصر پير و غيرانقلابي قدري فاصله بگيريم تا به اين هدف بزرگ برسيم. اين رويكرد به معناي «پيرزدايي» افراطي از چهره انقلاب نيست.
​​​​​​​اكنون پيراني هستند كه فكر و ذهن آنها از بسياري از جوانان بيشتر كار مي‌كند و با كوله‌باري از تجربيات در صحنه حضور دارند و آثار وجودي‌شان در گويش‌هاي جوانانه آنان كاملا مشهود است.
مجلس آينده بايد بار سنگين مطالبات معيشتي مردم را از زمين بردارد و براي آن پاسخي «عملي» و درخور پيدا كند و با ريل‌گذاري صحيح، دولت را در مسير عدالت و پيشرفت هدايت كند. «پاك‌بيني»، «پاكدستي» و «پاك‌زيستي» از شروط اوليه انتخاب نماينده جوان است. اگر اين پاكي را رعايت نكنيم، به بيراهه رفته‌ايم.
مجلس آينده بايد زمينه‌هاي زيست معنوي و ايماني را در جامعه به عنوان عصاره ملت در نبرد نابرابر فرهنگي با غرب فراهم كند. اين نياز به «قيام»، «برخاستن»، «اقدام»، «جرئت»، «جسارت»، «خلاقيت» و «ابتكار» دارد. نسل پيشين هرآنچه در چنته داشته، در ۴ دهه گذشته ارائه داده است. اكنون وظيفه نسل جوان، انقلابي و جهادي است كه به ميدان بيايد و قرائت خود را از «عدالت» و «پيشرفت» در كوره داغ مباحثات مجلس شوراي اسلامي بيان كند.اين نسل در قاب آراي ملت ايران در اسفند ماه قابل «ديده شدن» است. امروز افكار عمومي مي‌خواهد با فاصله گرفتن از «حال‌انديشي» به يك «دورانديشي» درست در سپردن مجلس آينده به جوانان فكر كند. نخبگان در حوزه و دانشگاه فارغ از هر گونه گرايش سياسي بايد افكار عمومي را براي يك انتخاب صحيح بر سيبل گفتمان عدالت، پيشرفت و كارآمدي ياري دهند.
نيروهاي انقلاب هرچه زودتر بايد وادي ناهماهنگي، سرگشتگي و حاشيه‌نشيني را ترك كنند و با بازسازي نيروها و باز كردن مسير خوداصلاحي، نسل جوان را در پذيرش مسئوليت بزرگ تاريخي در خانه ملت كه عصاره فضائل مردم است، ‌ياري دهند.
خانه ملت آوردگاه رفع حاجات مردم، مشكلات كشور و حركت در مسير درست عدالت و پيشرفت است.