کاستی معیشت و نبود حمایت‌های اداری و قضائی، مهم‌ترین مشکلات مأموران محیط‌زیست است. گرچه در دولت‌های مختلف برای رفع مشکلات محیط بانان قول‌هایی داده شد اما هیچ‌گاه خروجی ملموسی نداشت. به‌عنوان‌مثال، حقوق و مزایا روی کاغذ افزایش یافت و در بحث سختی کار، امتیاز بالاتری به محیط بانان داده شد، اما در عمل اتفاقی رخ نداد. این در حالی است که این افراد شرایط کار ۱۸ شبانه‌روز حضور در بیابان و ۱۲ روز در خانه را دارند، اما از مزایای عملیاتی مانند نیروهای ناجا و یا نیروهای نظامی برخوردار نیستند.
براساس استانداردهای جهانی باید برای هر هزار تا سه هزار هکتار، یک محیط بان در نظر گرفته شود، اما در ایران برای هر ۱۷ تا ۲۵ هزار هکتار از عرصه‌ها ، فقط یک محیط بان وجود دارد. از طرفی، آنان جواز حمل اسلحه را دارند و می‌توانند شکارچی متخلف را دستگیر و روانه دادگاه کنند، اما قوانین به‌کارگیری سلاح در بسیاری از موارد برای این افراد مبهم است و امکان اجرایی شدن ندارد. با این وضعیت امکان مقابله با شکارچی وجود ندارد و در مواردی که به مضروب شدن و یا احتمالا کشته شدن
متخلف و شکارچی غیرمجاز منجر شود، تنها می‌مانند و بیشتر این دعاوی کیفری به ضرر سربازان محیط‌زیست است و برخی از آنان سال‌هاست در زندان به سر می‌برند، مثل غلامحسین خالدی و تقی زاده که ۸ سال آزگار در زندان‌اند. البته از یک ماه پیش، مجلس شورای اسلامی،حقوق و شرایط محیط‌بانان را مشابه نیروهای انتظامی قرارداد و اگر شکاربان با متخلفی روبه‌رو شد، می‌تواند ضمن رعایت قواعد و مقررات به‌کارگیری اسلحه از سلاح استفاده کند، منتها باید با دیدن متخلف سه بار ایست بدهد و بعد تیر هوایی شلیک کند و چنانچه جان خودش و جان همکارش درخطر بود، می‌تواند به تیراندازی مبادرت کرده و از کمر به پایین را هدف بگیرد اما مسئله مهم‌تر آن است که تفنگ‌های آنان قدیمی و فرسوده است و حتی اگر  از ۱۰ تا ۲۰ متری هم شلیک کنند، باز احتمال دارد به قلب متخلف شلیک شود، بنابراین روزآمد نبودن امکانات یکی از دلایل کاهش کارایی محیط‌بانان است. متأسفانه تعقیب متخلف مسلح به دقیق‌ترین سلاح‌های روز با وسایل قراضه و قدیمی امکان‌پذیر نیست و در مواردی که این افراد با خودروهای روزآمد صدها میلیونی، تندرو و مجهز، به عرصه‌ها تجاوز می‌کنند، نمی‌توان با وسایل فرسوده و قدیمی آن‌ها را تعقیب و دستگیر کرد. واقعیت این است که شمار زیادی از این افراد در طول سال به دلیل تیراندازی به شکارچیان غیرقانونی زندانی می‌شوند و خانواده‌های آنان در نبودشان حال‌وروز خوبی ندارند.