حنیف غفاری
طی ساعاتی  که از شهادت مظلومانه دانشمند هسته‌ای عزیزمان «شهید محسن فخری زاده»سپری‌شده است، سیگنال‌های گمراه‌کننده و البته هدفمندی از سوی آمریکا و حتی سرزمین‌های اشغالی به‌نظام بین‌الملل مخابره می‌شود! در یک کلام، دشمنان در حال « القای دوگانگی » در اهداف، استراتژی‌ها و تاکتیک‌های خود در قبال ایران هستند!  این دوگانه سازی، باهدف انحراف افکار عمومی کشورمان از «مصدر واحد توطئه‌گری علیه ایران» صورت می‌گیرد و معطوف به یک بازی «تاکتیکی» نانوشته است! 
اما اصل ماجرا این‌گونه نیست! دموکرات‌هایی که اقدام اخیر دولت نتانیاهو را تحریک‌کننده و وقیحانه می‌خوانند، همان کسانی بودند که در دوران ریاست جمهوری اوباما درصدد حذف فیزیکی و ترور شهید «فخری زاده» برآمده بودند. همان کسانی که دانشمندان هسته‌ای کشورمان ازجمله شهید علی‌محمدی، شهید شهریاری، شهید رضایی‌نژاد و شهید احمدی روشن را به شهادت رساندند تا بلکه بتوانند قدرت هسته‌ای و دفاعی و متعاقبا، توان بازدارندگی کشورمان در برابر دشمنان را کاهش دهند. دموکرات‌هایی که هم پای دولت ترامپ، «مهار حداکثری ایران قدرتمند» و «تهی سازی ایران از قدرت نظامی و همبستگی ملی» را در دستور کار قرار داده‌اند. 
دشمن در حال ارسال آدرسی نادرست و البته خطرناک به کشورمان است. این هنر ماست که چنین نشانه‌ها و آدرس‌هایی را از دشمنان دریافت نکنیم ! در حوزه سیاست خارجی،توطئه  دشمنان بسیار پیچیده و چندلایه است.در این حوزه، باید بر روی «جنگ ترکیبی» دشمنان در ابعاد گوناگون اقتصادی، سیاسی و فرهنگی متمرکز بود و هرگز توطئه‌های دشمن را متوجه یک حوزه یا لایه خاص ندانست. در این میان، دشمنان باهدف «حذف راهبردهای انقلابی » و« تحدید  قدرت سخت و نرم ایران در منطقه و جهان» دست به شکل‌دهی گفتمان‌هایی در داخل کشور  می‌زنند که پذیرای تزئینی شدن  استراتژی‌ها و از درون تهی کردن آن‌ها می‌باشد. حتی دشمنان حاضر هستند پوسته استراتژی‌ها در کشورمان حفظ اما خاصیت و محتوای آن‌ها از بین برود! 
بدون شک صهیونیست‌ها و آمریکا در این رخداد ناگوار( شهادت دکتر محسن فخری زاده) نیز به دنبال خلط استراتژی و تاکتیک‌های حوزه امنیت و سیاست خارجی کشورمان ، از طریق خلق هم‌زمان تصور «آمریکایی‌های خوب» و« آمریکایی‌های بد» هستند. این تصور را باید در هم شکست. 
در چنین وضعیتی مهم‌ترین راه بستن نفوذ دشمنان، یکی«تبیین بازی آمریکا و متحدان آن در منطقه»و دیگری« تقویت زیرساخت‌ها و ابزارهای دفاعی کشور در عرصه‌های گوناگون» می‌باشد. در اینجا ، باید بر روی مصادیق«دفاع سخت» و « دفاع نرم» در برابر اقدامات و توطئه‌های مستمر دشمنان متمرکز بود و «اقدامات پیشگیرانه» در قبال«توطئه‌های آتی دشمنان» را نیز در دستور کار قرارداد. با توجه به پیوستگی دو حوزه سیاست داخلی و خارجی و تأثیرگذاری و تأثیرپذیری این دو از یکدیگر، لازم است نگاه «منظومه‌ای»و«پیوسته» نسبت به توطئه‌های هم‌زمان دشمنان در این دو حوزه را در دستور کار قرارداد و خمیرمایه قدرت کشور در هدایت و مدیریت توطئه‌های دشمن در این عرصه را بر مبنای «تقویت همه‌جانبه ارکان قدرت سخت و نرم» تعریف کرد.
درنهایت اینکه پاسخ جمهوری اسلامی ایران در قبال اقدام اخیر تل‌آویو و واشنگتن  ، قاطعانه و هوشمندانه  خواهد بود.پاسخی که محاسبه عمق ، زمان و مکان و تبعات آن  از عهده موساد و سیا بر نخواهد آمد….