نیمه اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ بود که بورس تهران به کما رفت؛ فشارهای روانی واردشده و مخابره اخبار منفی بود که پس از ۴ الی ۵ روند رو به رشد، به‌یکباره بورس را زمین‌گیر کرد و تالار شیشه‌ای را درست در فصل بهار، قرمز ساخت. با سالخور‌دگی و شرایط بغرنج بورس، فعالان عقب‌نشینی کردند تا شاید بازار به حال خود رها شود و مدتی بعد، با کاهش تنش‌ها به ارزش حقیقی خود بازگردد.

متأسفانه وضعیت به‌گونه‌ای‌ پیش رفت که عقب‌نشینی‌ها ثمربخش نشد و بورس نیز رنجورتر از گذشته خود شد. درحقیقت گذر زمانی بسیار کوتاه روندی را رقم زد که به‌دوراز باور و انتظار سرمایه‌گذاران بود؛ دیروزی که با امید و انتظار روند پرشتاب شکل‌گرفته بود و حال امروز و فردایی که غرق در ابهام بود. به باور فعالان بازار مهم‌ترین عامل یأس تصمیمات خلق‌الساعه بود که اجازه نمی‌داد بار ابهام از دوش بازار برداشته شود هرچند که در این میان به واسطه صورت مالی جدید و مجامع، وضعیت کمی بهتر شد. با شروع فصل صورت مالی‌ها، سرمایه‌گذاران به امید جذب سود وارد بازار شدند یا حداقل با شتاب کمتری از بازار خارج شدند. حال نیز امید سرمایه‌گذاران اجرایی شدن وعده‌ها و  تجدید ارزیابی شرکت‌ها است تا شاید بورس سالخورده، تازه‌نفسی بگیرد و به اصل خود بازگردد.

به تازگی  رئیس سازمان بورس در نامه‌ای به رئیس کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی خواستار تأمین منافع جمعی سهامداران و سرمایه‌گذاران بازار سرمایه شده، امری که در صورت تحقق می‌تواند اطمینان سرمایه‌گذاران را افزایش دهد و شک‌شان به رشد و صعود بورس را کاهش دهد. درکنار این مؤلفه‌ها خبر بین‌المللی شدن بورس تهران مطرح‌شده و امید جذب نقدینگی از طرف سرمایه‌گذاران خارجی نيز قوت بخشیده است. حال باید منتظر ماند و دید سرانجام وعده‌های‌ عنوان‌شده چه می‌شود! بورس باری دیگر در میان وعده‌ها گم می‌شود یا این بار قامت راست می‌کند و سبزپوش‌تر از اواخر ۱۴۰۱ و ماه‌های ابتدایی سال‌ جاری می‌گردد. «رسالت» در بررسی بیشتر این موضوع به گفت‌‌‌وگو با احسان رضاپور نیکرو و احمد اشتیاقی، کارشناسان بازار سرمایه پرداخت تا روند اخیر بازار واکاوی گردد و فاکتورهای اثرگذار بر تحلیل سرمایه‌گذاران تبیین شود. 

بورس در دام اخبار منفی و وعده های نشدنی افتاده است

بین‌المللی شدن بورس تهران ورود سرمایه‌گذاران خارجی را رقم خواهد زد