کودکان صدای بشریتند. آن‌ها که گریه می‌کنند انگار تمام جهان گریه می‌کند. آن‌ها که فریاد می‌کشند انگار کل جهان ضجه می‌زند. شیرخواره، رساترین صدای کربلاست و امروز کودکان غزه رساترین صدای ظلم رژیم غاصب‌اند. همین صداست که قدرت مقاومت است نه صرفا موشک‌های عزالدین قسام. رژیم غاصب با این کودک‌کشی بی‌سابقه، تمام آینده خود را کشت.
به نقل از خبرگزاری آناتولی، «رچارد پیپرکورن» نماینده سازمان بهداشت جهانی در سرزمین‌ های اشغالی فلسطین دیروز سه شنبه در نشست خبری سازمان ملل در ژنو اظهار داشت: هر ۱۰ دقیقه یک کودک در غزه کشته می‌ شود. ما به برقراری یک آتش‌ بس دائمی (در نوار غزه) نیاز داریم. نماینده سازمان بهداشت جهانی در سرزمین‌ های اشغالی فلسطین با اشاره به کشته شدن تقریبا ۱۶ هزار نفر در غزه تصریح کرد: بیش از ۶۰ درصد افراد کشته شده را زنان و کودکان تشکیل می‌ دهند. همچنین بیش از ۴۲ هزار نفر نیز زخمی شده‌ اند. به گزارش مهر وی در ادامه افزود: به طور متوسط در هر ۱۰ دقیقه یک کودک در غزه کشته می‌ شود و من فکر می‌ کنم که ما از این نظر به تاریک‌ ترین لحظه بشریت نزدیک شده‌ ایم. این در حالی‌است که «تدروس آدهانوم گبریسوس» مدیرکل سازمان بهداشت جهانی پیش‌تر طی پیامی در شبکه اجتماعی ایکس درباره حملات شدید اشغالگران قدس به غزه اعلام کرده بود: نمی‌توانم کلماتی پیدا کنم تا نگرانی ما درباره وضعیتی که شاهد آن هستیم را ابراز کنم. آتش‌بس فوری. تیم ما روزهای گذشته از بیمارستان ناصر در جنوب غزه بازدید کرد. در این بیمارستان ۱۰۰۰ بیمار تحت درمان قرار دارند که این تعداد ۳ برابر ظرفیت بیمارستان است. وی در این خصوص افزود: افراد زیادی هر گوشه بیمارستان هستند و به دنبال سرپناه می‌گردند. بیماران کف زمین با درد و ناله و فریاد درمان می شوند. این شرایط از نظر ارائه خدمات بهداشتی به‌ طور غیرقابل تصوری ناکافی است.  کودکان همواره یکی از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه در طول هر جنگی در تاریخ هستند. این موضوع به ویژه در مورد جنگ‌هایی که طرف‌های درگیری تنها به مبارزه با نظامیان نمی‌پردازند و به موشک‌باران مناطق مسکونی و غیرنظامی ادامه می‌دهند، بیشتر احساس می‌شود. یکی از مهم‌ترین نمادهای تجاوز دو ماهه گذشته رژیم صهیونیستی به نوار غزه، قربانی شدن بسیاری از کودکان است و البته در این میان کودکان دیگری نیز وجود دارند که آسیب‌های ناشی از جنگ و شوک‌های روانی موشک‌باران‌ها یا از دست دادن افراد خانواده را تا سال‌ها با خود حمل خواهند کرد.
پایگاه خبری الجزیره در گزارشی به بررسی وضعیت کودکان فلسطینی پرداخته و اوضاع چند کودک را به عنوان مصداق جنایت‌ جنگی رژیم صهیونیستی تشریح می‌کند.
محمد کودک سه ساله فلسطینی، مادر و تنها خواهرش را در موشک باران از دست داده و تنها پدرش برای او باقی مانده که حتی لحظه‌ای نمی‌خواهد از او دور شود. او حتی یک کلمه حرف نمی‌زند و مدام به این طرف و آن طرف نگاه می‌کند و نمی‌خواهد جز پدرش کسی را ببیند. مهند دیگر کودک فلسطینی است که سه روز زیر آوارها مانده و هیچ روزنه نوری را مشاهده نمی‌کرده است، اما در نهایت در حالی توسط امداد رسان‌ها نجات پیدا کرده که یکی از پاهایش قطع شده است. مادر بزرگش می‌گوید که او تمامی افراد خانواده و پسرعموهایش را در موشک باران اسرائیل از دست داده است. ریتال دختر ۱۲ ساله فلسطینی و از دانش آموزان برتر مدرسه نمی‌تواند اتفاقاتی که بر سرش آمده را در ذهن خود مرور کند. او دچار شکستگی در ناحیه پا شده و برادرانش را از دست داده است. او با صدای غمبار که به سختی شنیده می‌شود می‌گوید: برادرانم امیر و یوسف شهید شده‌اند و کسی نمانده که من با آنها بازی کنم. پاهایم همیشه درد می کند و نمی‌توانم راه بروم و حتی نمی‌توانم کتاب در دست بگیرم. خانم کفایة برکة متخصص روانشناسی درباره آسیب‌های روانی موجود در نوار غزه می‌گوید: هر روز بیش از ۶۰ کودک و جوان و فرد سالخورده که از تنش‌های روانی در نتیجه تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه رنج می‌برند را معاینه می‌کنم. وی می‌افزاید: ما بر اساس شرایط فوق‌العاده‌ای که وزارت بهداشت غزه از روز اول جنگ اعلام کرده، وارد عمل شده ایم و تلاش می‌کنیم کسانی را که دچار شوک و وحشت ناشی از 
موشک باران یا حوادث جنگی شده‌اند، معاینه کنیم. این افراد ممکن است در خانه‌های خود در معرض موشک باران قرار بگیرند یا از جمله کسانی باشند که در مسیر صلاح الدین و در جریان مهاجرت از شمال غزه به مناطق جنوبی هدف حملات هوایی قرار گرفته باشند. بسیاری از این افراد جنازه‌های فلسطینی‌ها در مسیر و تک تیراندازی‌های دشمن و ترور دیگران را در برابر چشمان خود دیده‌اند و دچار تنش‌های روانی خطرناکی شده‌اند که عمده آنها کودکان هستند.