آیین شجاعی
از قدیم گفته‌اند برای مادر فرزندانش باهم فرقی ندارند، همه را به یک اندازه دوست دارد؛ هر انگشتی را ببری خون می‌آید و ….
مادر است دیگر دلش نمی‌آید بین فرزندانش فرق بگذارد دلش نمی‌آید…، اما مادر قصه ما با همه این تفاسیر فرزند عزیزی داشت که خیلی با بقیه فرق می‌کرد؛ بدجوری خودش را توی دل مادر جا کرده بود؛ دلبری می‌کرد تا بلکه قاپ مادر را بدزدد و برایش عزیزترین باشد؛ در حرف ،کلام، رفتار، اخلاق، کردار و حتی شوخی‌های مادر و فرزندی و هر آنچه بگویی برای مادر سنگ تمام گذاشت تا یکی یک‌دانه مادر باشد.
بزرگ‌تر که شد فوتبال شد همه‌چیزش، اما مادر عشق اول و آخرش ماند. با یک علی جان مادر دلش از جا کنده می‌شد و   پر می‌کشید… خواست و آرزوی مادر همه‌چیزش بود، دل نمی‌کند از تکیه‌گاه گرم مادر. جوان باشی، عزیز باشی، معروف باشی و چشم یک کشور به دنبالت باشد، اما تو تنها دلت پیش مادر باشد، همین شد که علی شد همه‌چیز مادر. سنگ صبور مادر، رفیق روزهای سخت مادر، همراه مادر در سفر و حضر، در شب و روز، حتی برای آشیانه‌ات نقشه نکشی نکند آشیانه مادر ترک بردارد و تمام این عاشقانه‌های مادر و فرزندی به‌یک‌باره با آفتی جان‌سوز، پرپر شد….
عشق مادر دیگر نیست تا او را مسافرت ببرد، در آغوش بگیرد، شوخی کند، با لوندی‌هایش مادر  ریسه برود و در آغوش مردانه‌اش داشتن فرزند برومندش را مایه افتخار بداند…
در روز ولادت مادر دوعالم صدیقه کبری سلام‌الله علیها، مادر علی انصاریان سر تعظیم در برابر تقدیر الهی فرود آورد و دردانه‌اش را به فاطمه زهرا(س) سپرد تا شاید پاداش حق فرزندی که علی با همه وجود به دنبال ادای آن بود را در سرای دیگر از بی‌بی دوعالم دریافت کند. 
برای علی انصاریان رحمت واسعه الهی و برای مادر عزیزش صبر و اجر از درگاه خدای متعال مسئلت می‌کنیم. 
روزنامه «رسالت» این ضایعه را به جامعه ورزش و مردم شریف ایران تسلیت می‌گوید و برای خانواده داغدار انصاریان به‌ویژه مادر عزیزش آرزوی صبوری دارد.