گروه فرهنگی
تعالیم دین به سه محور عقاید، احکام  و اخلاق تقسیم می شود. در این میان، عقاید از اهمیت بیشتری برخوردار است چرا که زیر بنای دین محسوب می شود. این نگاه به حوزه عقاید سبب شده تا رهبران دینی عنایت ویژه ای به مسائل زیربنایی دینی نموده و بر فراگیری و نیز تقویت باورهای جوانان در مراکز علمی و دانشگاهی تأکید کنند. در اندیشه امامین انقلاب، جهت دهی همه علوم دانشگاهی باید به علوم الهی و علم توحید بازگردد. 
دانشگاه کارکردهای اساسی در جامعه دارد و علاوه بر علم آموزی، دغدغه‌هایی فراتر از مرزهای علم نیز دارد و باید تمام ابعاد انسان را مورد توجه قرار دهد؛ از این رو محقق شدن این کارکرد بدون تخصص و تعهدی که برگرفته از باورهای عمیق معنوی باشد امکان پذیر نیست، زیرا تربیت انسان‌های معنوی تنها با جهت دهی اعتقادی و تقویت باورهای دینی امکان پذیر است و تنها در صورت همراهی هر علم، با فکر دینی  و توحیدی است که جامعه بشری مدیریت و تربیت صحیح می یابد.
بدون تردید در نگاه امامین انقلاب، دانشگاهی که در نظام اسلامی ساخته می‌شود، نمی‌تواند بدون جهت باشد و جهت آن را نیز دین باید معین کند و به طور کلی، دانشگاه بی‌طرف به درد جامعه دینی نمی‌خورد؛ چنان که مقام معظم رهبری در بخشی از گفتار خود با مسئولان وزارت فرهنگ و آموزش عالی و رؤسای دانشگاه‌های سراسر کشور به این امر مهم اشاره کرده و می فرمایند:
«هر کسی در دانشگاه – فرقی نمی‌کند که این تشکیلات شما، یک تشکیلات پزشکی باشد یا غیر آن – … باید درس شان را با تدین بخوانند. تدین، چیزی نیست که برایش زمانی بگذاریم و بگوییم حالا این مدت را درس بخواند، بعد شروع به تدین کند! … تدین، جزو وجود و ذهن انسان است، با انسان رشد می‌کند، شکوفایی پیدا می‌کند و در تمام حرکات انسان اثر می‌گذارد. دین که بیگانه از زندگی نیست. دین، در یک کلمه حرف زدن، در یک اشاره، در یک موضع گیری، تأثیر می‌گذارد … محیط دانشگاه، باید محیط دینی باشد.»
در نگاه رهبری دو عنصر در تربیت دانشجو بسیار تأثیرگذار است و این دو عنصر باید در کنار هم و بدون تفکیک پیگیری شود تا ثمره آن در جامعه دیده شود: یکی عنصر علم و تحقیق و کارایی علمی و جوشیدن استعدادهای علمی است و دیگری روحیه‌ تدین و حرکت صحیح و سالم سازی معنوی و روحی دانشجو است. ثمره نهادینه شدن این عناصر در مراکز علمی، تربیت انسان های متعهد و متخصص و در نتیجه رشد و کمال جامعه در عرصه های مختلف علمی و معنوی را به دنبال خواهد داشت.
در اندیشه مقام معظم رهبری پیاده شدن این عناصر، علاوه بر اینکه دانشگاه را به دستگاه انسان سازی جامعه تبدیل می کند، افرادی متناسب با هدف‌های جمهوری اسلامی و آرمان های انقلاب تربیت می کند … این نگاه به دانشگاه که باورهای اعتقادی و معنوی در آن باید نقش به سزایی داشته باشد سبب می شود تا در این مرکز، دین و روحیه‌ انقلابی و به خصوص بیزاری از وابستگی ملی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در نقطه مقابل، عدم تقویت باورهای دینی و اعتقادی دانشجویان و نهادینه نشدن بعد معنوی در دانشگاه می تواند بین علم و دین جدایی انداخته و خسارت های جبران ناپذیری را متوجه جامعه کند؛ زیرا آرام آرام باعث جدا شدن علم و تربیت از فضای دین و اسلام خواهد شد و همین امر، رسوخ افکار و عقاید بیمار را هموار می‌سازد و علم را از جایگاه حقیقی‌اش خارج می‌سازد.
مقام معظم رهبری در دیدار اخیر با دانشجویان،به جایگاه مهم عقاید تصریح کردند که نشانگر اهمیت علم عقاید و کلام بوده و با این بیانات، مسیر حرکت مراکز علمی و مبلغین دین را ترسیم کرده‌اند. همچنین انذار دادند از علمی که جهت و هدف نداشته باشد. علم یک ابراز است که در دست آدم‌های مختلف، می‌تواند منجر به تولیدات و نتایج مختلف شود. فناوری هسته‌ای می‌تواند غول هول‌انگیز سرطان را شکست دهد و در عین حال می‌تواند تبدیل به قارچ هیولاپیکر بمب اتم شود و در چشم به هم زدنی صدها هزار نفر را به کام مرگ بکشاند. دین‌مبنا کردن علم، یعنی بنا ساختن علم بر زمین انسانیت و توحید و مقید ساختن آن به چارچوبی که باعث نابودی انسان و محیط زیست او نشود. 
بنابراین در دانشگاه اسلامی، علم با دین و تلاشگری با اخلاق، و تضارب افکار با سعه صدر و تنوع رشته‌ها با وحدت هدف و کار سیاسی با سلامت نفس، تعمق و ژرف نگری با سرعت عمل و خلاصه، دنیا با آخرت باید همراه باشد، بدون تردید چنین دانشگاهی می تواند کشور را آباد کند، به نظام اسلامی آبرو بخشد و به پیشرفت توأم علم و اخلاق در جهان کمک کند. این دغدغه امامین انقلاب سبب شد تا در دانشگاه ها دروس معارفی و اعتقادی در کنار دروس تخصصی سامان دهی و با تربیت اساتید کارآمد و متخصص، بخشی از این معضل، با تقویت مبانی دینی و اعتقادی دانشجویان برطرف شود.