محمدكاظم انبارلویی
روز ۱۳ آبان، روز تسخیر لانه جاسوسی آمریكا و روز ملی مبارزه با استكبار جهانی است. ۱۳ آبان روزی است كه اقتدار و هیمنه آمریكا فرو ریخت و مردم جهان شاهد سیلی یک قدرت «نوظهور» در جهان به یک قدرت «مسلط» بر جهان بودند.۱۳ آبان روزی است كه جوانان انقلابی ایران اسلامی به جهانیان اعلام كردند سفارتخانه‌های آمریكا در كشورها مركز جاسوسی، فتنه‌انگیزی و اخلال در پیشرفت كشورهاست. ملت ایران با پذیرش تبعات تسخیر لانه جاسوسی آمریكا، همه هزینه‌های یک جنگ درازمدت با حكام مستبد كاخ سفید را پرداختند و پای در عرصه‌ای گذاشتند كه منجر به تغییر مسیر تاریخ بشر شد. تغییر از مسیر شرک، كفر و الحاد به مسیر الوهیت، پاكی و رستگاری!
افول فتنه‌انگیزی و افول اقتدار و هیمنه آمریكا از همان سال آغاز شد و رئیس‌جمهور آمریكا نتوانست دوره بعد انتخاب شود. آمریكا به شدت دچار فروپاشی و پوسیدگی از درون است. به قول تد‌كالن‌كار‌پنتر استاد دانشگاه و عضو اندیشكده آمریكایی كاتو‌ آمریكا دچار «افول موریانه‌ای» شده است.
امروز تقریبا همه اندیشمندان سیاسی و استراتژیست‌های جهان آثار فروپاشی و مختصات افول را در سلسله اعصاب قدرت آمریكا بدون هیچ پنهان‌كاری و سرپوشی ملاحظه می‌كنند و آن را به زبان می‌آورند.به قول فرانسیس فوكویاما؛ «آمریكا یک كشور زانوزده است.» این «زانو» هم به گُرده دولت‌ها و ملت‌ها و هم به گُرده ملت آمریكا سنگینی می‌كند.امسال در روز ۱۳ آبان مردم آمریكا در برابر دو گزینه «بد» و «بدتر» انتخابات ریاست جمهوری قرار دارند. شهروندان آمریكا در نظرخواهی‌ها و نظرسنجی‌ها، دیدگاه خود را در مورد اضلاع رقابت مطرح می‌كنند. برخی یک ضلع رقابت را «ابله» می‌دانند و برخی ضلع دیگر را «احمق»! بازی قدرت بین یک «ابله» و یک «احمق» در آمریكا دیدنی است. آگاهان می‌دانند «بایدن» یک «ترامپ» بزک‌شده است.به قول چامسكی، دموكرات‌های آمریكا اكنون به جمهوری‌خواهان میانه‌رو تبدیل شده‌اند. آمریكایی‌ها امروز همه نظاماتی كه خود در روابط بین‌الملل پدید آورده بودند را به هم زدند.آن‌ها دیگر ادعای مدیریت و رهبری «جامعه جهانی» را ندارند. آن‌ها همه قواعد حقوقی و انسانی را در محیط بین‌الملل نقض می‌كنند. تحریم‌ها، یک جنگ تمام‌عیار در برخی موارد «جنایات جنگی» محسوب می‌شود. آن‌ها نه‌تنها كشور «مقصد» را بی هیچ بهانه‌ای مجازات می‌كنند ‌بلكه بانک‌ها، شركت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی «مبدأ» را از بالای سر دولت‌های بزرگ و كوچک با جریمه‌های سنگین مجازات می‌كنند. این یعنی به‌هم‌ریختگی و اغتشاش بی‌حساب و كتابی در «نظم جدید» و فروپاشی «نظم قدیم» كه خود آن‌ها سال‌ها برایش تلاش كرده بودند.قراراست چهل و ششمین رئیس‌جمهور آمریكا انتخاب شود. در این معركه، مردم آمریكا سه دسته شدند. یک دسته بی‌خیال رقابت‌ها هستند كه علمای علم سیاست در آمریكا آن را بزرگ‌ترین «سم برای دموكراسی» در این كشور می‌دانند. دو دسته دیگر مثل گرگ‌ها برای دریدن طعمه «قدرت» در برابر هم صف كشیده‌اند و جز تولید «نفرت» در فضای سیاسی، كار دیگری نمی‌كنند.كارشناسان سیاسی و نظامی آمریكا را در آستانه یک جنگ داخلی می‌دانند. سخنانی كه بین دو رقیب در رسانه‌ها و مناظره‌ها مبادله می‌شود،‌ از یک سنگربندی خیابانی و شورش همگانی حكایت دارد.آمریكایی‌ها كه از آغاز ظهور انقلاب اسلامی حاضر نبودند انقلاب اسلامی را به رسمیت بشناسند، همیشه وعده ۶ماهه و یكساله سرنگونی نظام را می‌دادند، اما دیدند این حرف، یک توهم است. ایران اسلامی یک قدرت نوظهور در قرن ماست و هر روز بر عمق ژرفا و گستره آن اضافه می‌شود. جمهوری اسلامی چون كوه، ۴۲ سال است روی پا ایستاده است و هر موج و فتنه‌ای كه بر صخره‌های آن در طوفان‌های سیاسی كوبیده می‌شود،‌ آسیب‌ناپذیرتر در منطقه و جهان رخ‌نمایی می‌كند.ورشكستگان سیاسی كاخ سفید می‌گفتند: امسال در ایران «تابستان داغی» را شاهد خواهیم بود. فشار بیرونی آشوب درونی را در پی خواهد داشت، اما در تابستان هیچ اتفاقی در ایران رخ نداد. در عوض، همه ایالت‌های آمریكا دستخوش «آشوب» شد. همان‌ها كه «آبان خونین» را در ایران پیش‌بینی می‌كردند،‌ اما آبان به نیمه رسید، اتفاقی هم نیفتاد. آن‌ها امید داشتند «منافقین» و «سلطنت‌طلب‌ها» آتش‌افروز فتنه جدید باشند. حال آن كه منفورترین و رسواترین جماعت، همین‌ها هستند كه مردم اعتنایی به آن‌ها ندارند. در بلاهت و حماقت هیئت حاكمه آمریكا همین بس كه فكر می‌كنند آن‌ها می‌توانند جایگزین نظامی شوند كه مردم آن به عدد كوچه‌ها، خیابان‌ها و بزرگراه‌های هر شهری و شهرستانی شهید تقدیم انقلاب كرده‌‌اند. حتی اهالی دورترین روستاها در این مجاهدت اسلامی و ملی همراهی كردند.در بی‌ریختی اپوزیسیون همین بس كه در كاباره‌ها، مشروب‌فروشی‌ها و فاحشه‌خانه‌های آمریكا و اروپا نشسته‌اند و هرازچندی یک فراخوان به مناسبتی می‌دهند و پیام به مردم می‌دهند؛ «مسلح شوید، به خیابان‌ها بیایید تا پیروزی بمانید.» كه چه بشود؛ آقایان و خانم‌ها از عرق‌خانه‌ها و قمارخانه‌های غرب بیایند در ایران حكومت كنند! بدبخت آمریكا كه دل به «منافقین» و «سلطنت‌طلب‌ها» بسته است. منافقین از عملیات مرصاد تاكنون كمر راست نكرده‌اند. كادرهای بالای منافقین به سبک قارون‌های عرب در خلیج فارس، حرمسرا تشكیل داده‌اند و مشغول عیش و عشرت هستند و هرازچندی یک فراخوان می‌دهند. آن‌ها همین قدر بتوانند در حرامسراهای خود كمر راست كنند برای احمق‌هایی چون ترامپ و پمپئو كفایت می‌كند.جهان در روز ۱۳ آبان روز مبارزه با استكبار جهانی با یک ملت «قدرتمند»، یک نظام «نوپدید» و یک پیام «جدید» روبه‌رو است. این پیام از جنس پیام‌های اولیا و انبیای الهی است. در رأس این نظام یک حكیم یک سیاسمتدار، یک فیلسوف سیاسی و یک فقیه جامع‌الشرایط كه در صفت عدل و علم در اوج است، قرار دارد. رهبری در زعامت خود بر جوانانی تكیه دارد كه «ابرقهرمان‌های» زمان خود هستند. درایران یک اراده الهی بر همه «فعل» و «قول» ملت ایران حاكم است.قدرت اراده بدون قدرت روح میسر نیست. قدرت روح در پرتو ارتباط با خدا و ایمان به خدا به دست می‌آید. یک روح قوی از اراده قوی نشئت می‌گیرد. پرچمدار واقعی این قدرت در ایران «روح‌الله» است. هنوز امام خمینی(ره) پرچم مبارزه با استكبار جهانی را در دست دارد. پیروان واقعی او در كلیه خطوط مقاومت خواب خوش از قداره‌بندان منطقه و جهان را گرفته‌اند. هم او بود كه این پرچم را به دست خلف صالح خود داد. انصاف باید داد او امین‌ترین، صادق‌ترین، شجاع‌ترین و باتدبیرترین رجل سیاسی و مذهبی جهان اسلام است كه این پرچم را همچنان در اهتزاز نگه داشته است.امروز ملت ایران بیدارتر  و هوشیارتر از همیشه است. ارتش ایران قدرتمندتر از هر روز است. سپاه اسلام نیرومندتر از هر زمان و بسیج آماده‌تر از هر وقت دیگر است. كشور به آرامی از تابستان داغ و پاییز سرد عبور می‌كند و در زمستان، به عصر یخبندان سیاست‌های شكست‌خورده و كشتی به گل‌نشسته تحریم‌ها و تهدیدهای دولت آمریكا علیه ملت به پا خاسته ایران می‌رسد. ان‌شاءالله.