مصطفی هدایی
محور مقاومت نه به‌عنوان یک ساختار، بلکه به‌عنوان یک گفتمان از ظرفیت‌های برجسته‌ای در دنیای امروز برخوردار است. آنچه مشخص است، این‌که شکل‌گیری محور مقاومت، بستری برای عدم تحقق بخشی از اهداف نظام امپریالیستی نه‌تنها در جامعه اسلامی، بلکه در اقصی‌نقاط جهان ازجمله کشورهای آمریکای لاتین شده است. 
آنچه این روزها از برآیند رفتاری این نظام اندیشه‌ای عیان است، این‌که جهت و بردار حرکتی آن رو به دستیابی به اهداف مدنظر در قالب استراتژی از پیش تعیین شده است.‌شکل‌گیری هسته‌های مقاومت در ملل اسلامی و آزادی‌خواه در حال تشکیل کلونی‌های گسترده استکبارستیز در سطح دنیا شده که همین موضوع سبب نگرانی آمریکا و هم‌پیمانان او شده است. 
شکل‌گیری رفتار هیستریک، پرهزینه و به‌دوراز عقل ترامپ در به شهادت رساندن سپهبد قاسم سلیمانی که قطع به‌یقین برکت شگفت‌انگیزی برای محور مقاومت دربرخواهد داشت، یکی از مصادیق تشدید نگرانی غربی‌ها از کاریزمای محور مقاومت است. 
دین اسلام و کشورهای اسلامی نیز دارای سابقه بسیار طولانی در حوزه مفهوم مقاومت هستند و به‌خصوص مقاومت در میان شیعیان با خون و پوست این مکتب عجین شده است. 
انقلاب اسلامی به‌مثابه یک انقلاب جهانی و منادی‌بخش حمایت از مستضعفین و آزادی خواهان جهان، روندی را شکل داد که به یک الگوی مقاوم و استوار در برابر استکبار و نمادهای ظلم جهانی تبدیل شد. 
انقلاب اسلامی ایران خصلت مولد دارد یعنی هم خود مولود مقاومت است و هم مولد مقاومت است. گروه‌های مقاومت قبل از انقلاب اسلامی ایران وجود داشتند، گروه‌هایی که در برابر ظلم به پا خاسته بودند در شمال آفریقا و در الجزایر و در کشورهایی مثل لبنان حضور فعالانه‌ای را تجربه می‌کردند. بعد از اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی نیز ما شاهد حضور گروه‌های مقاومت در سرزمین فلسطین بودیم، آن‌ها وجود داشتند.
اما از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی شاهد این بودیم که غرب در آشکار و پنهان نبرد تمام‌عیار خود با تفکر عمیق مقاومت اسلامی را ابراز می‌کند.
وقتی از تفکر عمیق مقاومت اسلامی حرف می‌زنیم، منظور ما فقط جمهوری اسلامی ایران نیست، بلکه منظور ما جبهه مقاومت است و مفهوم در این بخش کلان‌تر خواهد شد. بااین که جمهوری اسلامی ایران در این مرحله نقشی کلیدی دارد اما جبهه مقاومت یعنی جبهه‌ای گسترده و عملا مرزی وجود ندارد که شامل حزب‌الله را در لبنان، حشدالشعبی در عراق و گروه‌های مقاومت در افغانستان و هر گروهی که تفکر او مقاومت پاک و بر اساس تفکر والای اسلامی است را دربرمی‌گیرد که این مهم نیز با استناد بر قاعده نفی سبیل و جلوگیری از سلطه بیگانگان بر مرزهای جهان اسلام شکل می‌گیرد. از طرفی دیگر هم حضرت امام راحل و هم مقام معظم رهبری بر واژه‌ امت اسلامی همواره تأکید ویژه‌ای کرده‌اند. 
وقتی امت واحد اسلامی مبنا قرار داده می‌شود، مفهوم و محتوا و برداشت و مصداق یابی ما از امنیت‌ملی به‌صورت کامل تغییر پیدا می‌کند این به این معنا نیست که ما بنشینیم و ببینیم در داخل مرزهای ما چه اتفاق مهمی رخ می‌دهد، بلکه ما نگاهی عمیق و چشم‌اندازی بلندمدت به امنیت ملی خود داریم. از سوی دیگر تحقیری که از سوی جهان غرب و رژیم صهیونیستی می‌شود، معطوف به داخل مرزها نیست و برخی تهدیدات در خارج از مرزهای ایران است. 
در اینجا باید اندیشه و نگاه ما معطوف به خارج از مرزها باشد، چون ما اساسا با نگاه موزاییکی و جزئی دشمن نسبت به خودمان روبه‌رو نیستیم، ما با نگاه منظومه‌ای دشمن روبه‌رو هستیم. 
وقتی در تفکرات دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا دقت کنیم به عباراتی همچون «خاورمیانه جدید»می‌رسیم یعنی نگاه آن‌ها کلی‌گرایانه است، نه جزء‌گرایانه.در یک سالی که از شهادت سردار سپهبد سلیمانی گذشته، شاهد تغییرات و تحولات عمده در نقشه منطقه و تحرک نیروها و قدرت‌ها بوده‌ایم. 
منطقه و کشورهایی که در این جنایت دست داشتند، همواره در انتظار پاسخ‌های کوبنده و غافلگیرکننده تهران هستند. 
درحال‌‌حاضر یکی از عاملین اصلی جنایت یعنی دونالد ترامپ از کاخ سفید باید برود و برخلاف آنچه وی و تیمش تصور می‌کرد می‌تواند با سلسله جنایت‌هایی مانند ترور سردار سلیمانی و همچنین تحمیل صلح زوری رژیم صهیونیستی به اعراب مجدد انتخاب شود، تیرهای او به سنگ خورد. 
در کنار این، ایران او را به‌عنوان متهم ردیف اول ترور فرمانده سپاه قدس می‌داند و باید در انتظار انتقام باشد. 
یکی از جنبه‌های مهم دیگری که مشاهده کردیم، ترور سردار سلیمانی باعث عقب‌نشینی یا محافظه‌کاری تهران نشد و حالت تهاجمی خود را حفظ کرده است و می‌توان گفت یک کاتالیزور و یک تشدیدکننده برای حرکت دوجانبه جبهه مقاومت بود؛ هم در عرصه تئوریک و هم در عرصه عملیاتی.
آنچه مسلم است این‌که براساس شاخصه‌های رفتاری و گفتمانی محور مقاومت باز تعریف این جبهه در مقابله با هجمه‌های دشمنان موفقیت‌آمیز بود و آن‌طور که مسلم است تقابل و به عبارت بهتر منازعه جبهه مقاومت در منطقه قطعا همچنان ادامه دارد و حدی برای آن متصور نخواهیم بود، اما تحولات دو دهه اخیر این مژده را به طرفداران تفکر مقاومت می‌دهد که مقاومت هراندازه که جلوتر می‌رود خود را بیشتر و بهتر در جهت حرکت پویای خود بازیابی و بازسازی می‌کند.