کشتار گسترده‌ای که  اخیرا در فرودگاه کابل و اطراف آن  رخ داد، ذهن بسیاری از تحلیلگران حوزه روابط بین‌الملل را به خود مشغول ساخته است. درحالی‌که تا قبل از این انفجار، نام متغیری به نام «داعش»در تحلیل وقایع جاری در افغانستان خالی بود اکنون در روزهای پایانی حضور اشغالگران آمریکایی در افغانستان شاهد عرض‌اندام این گروه تروریستی و متوحش در پایتخت این کشور هستیم. آیا داعش به‌یک‌باره در کابل ظاهر شده است؟! آیا عملیاتی که در فرودگاه کابل رخ داد، محصول یک عملیات انتحاری ساده و تیراندازی چند عنصر تکفیری بوده است ؟ آیا می‌توان با استناد به کشته شدن ۱۳ نیروی تروریست آمریکایی در افغانستان نتیجه گرفت که نهادهای اطلاعاتی آمریکا از حملات اخیر بی‌خبر بوده‌اند؟ 
اکنون زمان طرح پرسش‌های هدفمند در خصوص تحولات اخیر افغانستان فرارسیده‌است. یک فرضیه آن است که عملیات اخیر می‌تواند نتیجه طغیان برخی از تروریست‌های تکفیری داعش علیه مصدر و خاستگاه غربی اصلی آن‌ها( آمریکا) باشد.نباید فراموش کرد که اعضای داعش نیز به‌مانند غرب‌گرایان در افغانستان، از خروج نیروهای آمریکایی خشمگین هستند! داعش حضور خود    در عراق و سوریه در بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ میلادی را مدیون حمایت‌های عملیاتی، مالی و نظامی مستقیم و غیرمستقیم واشنگتن، ریاض و تل‌آویو   بوده است. سران داعش انتظار داشتند در عرصه میدانی در افغانستان نیز بتوانند از پشتیبانی واشنگتن برخوردار باشند اما….
هر یک از این فرضیات در جای خود قابل‌بررسی است، اما در این معادله، با داده‌ای قطعی به نام  «انتقال داعش به افغانستان توسط آمریکا»  مواجه هستیم. جمهوری اسلامی ایران و روسیه طی سال‌های اخیر ، خصوصا پس از در هم شکستن خلافت داعش در عراق و سوریه ( که به برکت خون شهدای مقاومت صورت گرفت)، بارها از تلاش هدفمند آمریکا جهت انتقال داعش به افغانستان و شبه‌قاره هند پرده برداشته بودند. بااین‌حال، مقامات آمریکایی ، صهیونیستی و سعودی به تلاش وقیحانه خود جهت انتقال تروریست‌های تکفیری به این منطقه ادامه دادند. اکنون داعش در ۱۵ ولایت افغانستان حضور دارد و در انتظار فرصتی برای عرض‌اندام خونین در فضای داخلی این کشور آشفته است. 
در این میان، از بازی خاص اکثر رسانه‌های آمریکایی و اروپایی نیز نباید به‌سادگی گذشت. بسیاری از این رسانه‌های ظاهرا مستقل، تا قبل از انفجار در فرودگاه کابل، تمرکزی بر حضور داعش در افغانستان و چرایی و چگونگی انتقال تروریست‌های تکفیری به افغانستان نداشتند اما اکنون به‌صورت مکرر نام   داعش  را می‌آورند! منابع تحلیلی و رسانه‌ای در غر ب ، بحران افغانستان را مقید به دو بازیگر ، یعنی دولت اشرف غنی و طالبان کرده و به لحاظ زمانی نیز، صرفا بر روی دو ماه اخیر( آغاز تصرف ولایت‌های متعدد  افغانستان توسط طالبان ) متمرکزشده‌اند. گویا طول عمر بحران افغانستان تنها ۶۰ روز و تنها بازیگران این بحران نیز طالبان و دولت سقوط کرده  اشرف غنی  در کابل بوده‌اند! در این تصویرسازی، شاهد ایجاد پاره‌خطی بودیم که ملابرادر و اشرف غنی در دو سوی متفاوت آن قرار داشتند. نمادسازی از دموکراسی و تحجر در افغانستان  نیز بر اساس همین دوگانه سازی و محدود کردن زمین بازی رسانه‌ای و تبلیغاتی صورت گرفته بود . سؤال اصلی اینجاست که آیا سانسور حضور داعش در افغانستان و پرده‌برداری ناگهانی از ظهور آن در جریان انفجارهای اخیر در کابل، تصادفی صورت گرفته یا محصول یک دستور کار جمعی امنیتی-رسانه ای در غرب بوده است؟! به‌زودی پاسخ این سؤال و ده‌ها ابهام دیگر را درمی‌یابیم.