مصطفی هدایی
در برخی از تحولات سیاسی می‌بایست زمان را حتما لحاظ کرد تا پس از فروخفتن واکنش‌های هیجانی، زمین بازی را بار دیگر دید تا شاید مهره‌ها و نقشه‌های جدیدی را مشاهده و تحلیل کرد.
حدود سه روز پیش،فایل صوتی محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در رسانه‌ها منتشر شد. گفت وگویی که به گفته سعید لیلاز برای تاریخ‌نگاری بود ولی آشناها تشخیص دادند، منفعت انتشار در زمان کنونی بسیار بیشتر و راهبردی‌تر برای قدرت خواهی‌شان است.
ظریف در این فایل سه‌ساعته، یک سخن کلی داشت و آن اولویت میدان به دیپلماسی در سیاست خارجی برای حاکمیت بود. ازاین‌رو به گفته وی دخالت نظامیان در حکمرانی بیشتر است و منافعی که از دیپلماسی حاصل می‌شد، در برخی مواقع قربانی حضور میدانی تهران در منطقه می‌شد.
اشاره به سنگ‌اندازی روسیه در مسیر مذاکرات برجام، اختلافات با سردار سلیمانی و استفاده سردار از امکانات برجام در مسیر اهداف نظامی، عدم دخالت دادن وی در برخی از تحولات و پرونده‌های سیاست خارجی، روابط نزدیک با جان کری و بی‌اطلاع گذاشتن او از پرونده سقوط هواپیمای اوکراینی و… اظهاراتی بود که هر یک تبعات خاصی بر منافع ملی کشور دارد.
ظریف نماینده تفکری است که هشت سال مدیریت اجرایی کشور را بر عهده دارد و راه توسعه اقتصادی را در روابط با آمریکا می‌داند. اظهارات کینه‌جویانه نسبت به روسیه و تا حدودی چین از این تفکر شکست‌خورده نشئت می‌گیرد.
تمام آنچه‌که ظریف گفته است، خلاف منافع ملی است و نیازمند پاسخگویی و محاکمه در دادگاه و با شکایت مردم انقلابی ایران است. توهین و اتهام زنی وی علیه سپاه، نهادهای امنیتی و به‌ویژه سردار شهید حاج قاسم، می‌بایست برای او هزینه داشته باشد و مورد مواخذه قرار گیرد. توهین به شخصیتی که جان خود را در مسیر امنیت و منافع ملی فدا کرد، نشانه‌ای از کینه‌ها و خیانت‌هایی است که به‌تدریج در حال مشخص شدن است و مردم پاسخ خائنان را خواهند داد.
اما وجود این فایل صوتی که در اسفند سال گذشته ضبط‌شده و منتشر شد و در شرایط کنونی، بازگوکننده طرح‌های خطرناک و بزرگی است که نیازمند قربانیانی چون ظریف است. ظریف که از وی به‌عنوان یکی از نامزدهای اصلاح‌طلبان برای انتخابات ۱۴۰۰ نام‌برده می‌شد، مهره‌ای سوخته بود ولی اتاق فکر تیم امنیتی حاضر در دولت تشخیص داد تا از این مهره سوخته، نهایت بهره را ببرد.
حضور تاج‌زاده‌ها و فائزه‌ها در کارزار سیاسی پیش از انتخابات بدون نقشه قبلی نیست. آن‌ها به‌خوبی و نسبت به رد صلاحیتشان واقف هستند ولی فضای سیاسی و رسانه‌ای پیش از انتخابات به آن‌ها امکان بروز بیشتر در افکار عمومی را می‌دهد. 
این طیف و تیم‌های امنیتی برای ایجاد دوقطبی‌های خطرناک ازجمله مقاومت – مذاکره، جنگ – صلح، قحطی – رفاه و … نقشه‌ها دارند. 
از یک سال قبل شروع به ایجاد هراس از رئیس‌جمهور نظامی کرده‌اند و با انتشار فایل سخنان ظریف این‌گونه القا می‌کنند که نشستن یک نظامی بر مسند قدرت اجرایی چه مصیبت‌هایی به همراه خواهد داشت. نام بردن از سردار سلیمانی توسط ظریف که به‌عنوان قهرمان ملی در افکار عمومی نقش بسته گویای ایجاد تردید و ترس از حضور فردی نظامی در پاستور است. آن‌ها برای القای چنین گزاره‌ای قربانی کردن ظریف را در دستور کار قراردادند.
آینده نزدیک می‌تواند آبستن تحولات خطرناک و توطئه آمیز بیشتری باشد. درست پیش از انتخابات، آمریکا وارد مذاکرات هسته‌ای برای تعلیق نمادین برخی از تحریم‌ها شده، عاقلان به‌خوبی درک می‌کنند این عجله برای حصول نتایج هرچند صوری برای ادامه تفکری در پاستور است که مذاکرات منطقه‌ای و موشکی با ادامه آن‌ها امکان خواهد داشت.
ظریف برای مردم ایران تمام شد، چراکه ملت ایران هرگز به کسانی که به قهرمانانشان اهانت می‌کنند، میدان نخواهند داد. اما تفکر ظریف همچنان جاری است و می‌بایست برای درمان آن به فکر حجامت اساسی در بدنه دولت و رأس آن بود.