گروه سیاسی
تحلیلگر مسائل غرب آسیا در گفت‌وگو با «رسالت» درباره اهداف دولت‌های عربی برای امضای طرح سازش با اسرائیل، اظهار داشت: ازآنجایی‌که ترامپ نیازمند یک نمایش سیاسی و تبلیغاتی است تا در انتخابات به کمکش بیاید و از حمایت جریان‌های صهیونیستی حاکم بر اقتصاد آمریکا برخوردار باشد، به دنبال اجرای طرح سازش است و تلاش می‌کند تا اعراب را نیز با ترساندن از تهدیدات منطقه‌ای همچون ایران به سمت اسرائیل بکشاند. 
صباح زنگنه ادامه داد: از سوی دیگر، دولت‌هایی که عادی‌سازی را علنی کرده‌اند تبعیت مطلقی از دستورات آمریکا دارند و درواقع از استقلال سیاسی خالی هستند. سودان کشوری ثروتمند به لحاظ جغرافیایی و منابع طبیعی است اما به درجه‌ای از فقر و استیصال رسیده که با وعده‌ها و تطمیع آمریکا به سمت عادی‌سازی روابط با اسرائیل حرکت کرد. البته مردم و احزاب بزرگ این کشور مخالف این موضوع هستند و نسبت به این اقدام مقاومت خواهند کرد. عربستان سعودی هم که تاکنون از هیچ کاری برای آسیب رساندن به ایران فروگذار نکرده، تلاش می‌کند تا خود و دیگر دولت‌های عربی این طرح را به اجرا دربیاورند. این اقدامات درواقع منطقه را وارد تنش‌های گسترده‌تری خواهد کرد و بدین ترتیب نه امنیت منطقه حاصل خواهد شد و نه حتی امنیت رژیم سعودی.
وی معتقد است: ایران ارتباط نادرست بین رژیم شاه با اسرائیل را از بین برده است، ارتباطاتی که پیش از انقلاب بر کل منطقه اثرگذار بود. بنابراین بعد از اتمام دوران سرسپردگی شاه به آمریکایی‌ها، این کشور درصدد است با عادی‌سازی روابط اسرائیل با چند کشور عربی به مقابله با ایران بپردازد. ایران تجربه و اطلاعات لازم   برای خنثی‌سازی توطئه‌های آمریکا و اسرائیل را دارد و اجرای طرح خائنانه تنها به سقوط و ناامنی هرچه بیشتر اسرائیل و اعراب سرسپرده منجر خواهد شد.
این تحلیلگر مسائل غرب آسیا افزود: اسرائیل دچار بحران‌های سیاسی و اقتصادی حادی است و عادی‌سازی روابط هم کمک چندانی به آن نخواهد کرد، زیرا بحران سیاسی درون این رژیم بحران ریشه‌داری است. حتی در داخل سرزمین‎های اشغالی سه بار انتخابات پارلمانی برگزار شد اما نتوانستند به دولت موردتوافق دست یابند. حتی بعید نیست انتخابات برای بار چهارم تکرار شود. علی‌رغم همه ادعای اسرائیلی‌ها مبنی بر توان علمی و مبارزه با کرونا، اما نظام اقتصادی این رژیم به‌شدت تضعیف‌شده است. بنابراین چنین رژیمی که خودش گرفتار بحران‌هاست، نمی‌تواند به رفع نیازمندی‌ها و حل بحران کشورهای سازش کننده با آن بپردازد و طرح سازش  تنها باعث تراکم بحران و سقوط مشترک این رژیم‌ها در منطقه خواهد شد.