ضرورت فعال‌سازی خط مقدم جبهه علمی
مصطفی هدایی
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار نخبگان جوان و استعدادهای برتر علمی، نخبگان را نور چشمان ملت خواندند و با تأکید بر لزوم تمرکز جامعه علمی و نخبگان برای یافتن راه‌حل‌های علمی مشکلات مختلف افزودند:«ظرفیت نخبگی جوانان ملت ایران، می‌تواند زمینه ساز پر کردن شکاف علمی کشور با علم جهانی، عبور از مرزهای جهانی علم، ایجاد تمدن نوین اسلامی و تحقق آینده درخشان کشور باشد.»
در بیانات رهبر انقلاب، علم آموزی، حمایت از نخبگان و به کارگیری علم و فناوری در حل مسائل خرد و کلان کشور همواره مورد تأکید ویژه قرار گرفته است. بر همین اساس است که در اسناد و
چشم اندازهای جمهوری اسلامی، پیشرفت علمی در اولویت‌های اصلی تمدن سازی قرارگرفته و در دو دهه اخیر تلاش‌های بسیاری برای ایجاد بستر مناسب جهت پیشرفت علمی واقعی و باثبات از سوی حاکمیت انجام شده است.
شاید به جرئت بتوان گفت از جمله مقاماتی که همه جانبه از نیروهای نخبه علمی و دانشگاهی و پیشرفت علمی حمایت و دفاع می کنند، مقام معظم رهبری باشند. ایشان در سخنرانی اخیرشان نقشه راه علمی کشور را کاملا شفاف بیان کردند:« باید به‌گونه‌ای حرکت کنیم که در آینده‌ای معقول، ایران منبع علم جهانی بشود و هر کس برای دسترسی به جدیدترین یافته‌های علمی، ناچار از یادگیری زبان فارسی شود، همان‌گونه که در برهه‌هایی از تاریخ، ایرانیان بر قله‌های دانش جهانی قرار داشتند و کتاب‌های دانشمندان ایران در دانشگاه‌های غرب و شرق مورد تدریس و استناد اهل علم و دانش بود.»
این افق و چشم انداز با وجود نیروهای نخبه، پشتوانه تمدنی و فرهنگی و در خط مقدم قرار داشتن رهبر انقلاب در حمایت از نخبگان، کاملا شدنی است و تاریخ ایران و اسلام ثابت کرده که اگر تمرکز و بستر لازم برای ایجاد تمدن نوین وجود داشته باشد، در سال‌های نه چندان دور، ایران به مرکز جهانی علم و فناوری تبدیل خواهد شد.
برهمین اساس است که رهبر انقلاب تشویق جوانان نخبه به مهاجرت را خیانت بزرگ به کشور ارزیابی کردند و این اقدام را دشمنی با ایران دانستند:« اما مهاجرفرستی و اینکه عناصری در بعضی دانشگاه‌ها، جوان نخبه را از آینده مأیوس و او را به ترک میهن تشویق می‌کنند، صریحا خیانت به کشور و دشمنی با آن است و دوستی با آن جوان هم نیست.»
به کارگیری اصطلاح خیانت بسیار مهم است؛ چرا که خروج هر نیروی نخبه‌ای از ایران به معنای از بین رفتن منابع علمی و هوشی کشور است. در این خیانت دشمنان ایران نیز شراکت مستقیم دارند. آن‌ها با علم بر اهمیت پیشرفت علمی کشورها، به هر نحو شده نیروهای نخبه آن کشور را جذب یا از بین می‌برند. ترور و قتل دانشمندان و نیروهای علمی کشورمان در دو دهه اخیر شاهدی بر این مدعاست که دشمن از پیشرفت فناورانه و علمی ایران هراس زیادی دارد و یا از طریق حذف فیزیکی یا فریب نیروی نخبه را از ایران خارج می کند و برای همیشه در اختیار خود قرار می دهد. البته این موضوع به معنای اهمال کاری
و کم کاری برخی از مقامات و مسئولان دولتی نیست. نیروی نخبه نیاز به امکانات ویژه ای برای فعالیت‌های علمی خود دارد و علاوه برتأمین تمامی نیازهای روزمره زندگی وی، می‌بایست امکانات آزمایشگاهی، کارگاهی و دانشگاهی در حد بالایی در اختیارش قرار گیرد.
خوشبختانه در سال‌های اخیر دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و علمی کشور در حال تغییر پارادایم آموزشی به سمت پژوهشی و فناورانه هستند. دانشگاه‌های نسل سوم و چهارم که به جای پرورش دانشجو برای کسب مدرک فارغ التحصیلی، به دنبال بسترسازی جهت تبدیل کردن دانشجو به یک شرکت یا یک کارآفرین هستند تا پس از
فارغ التحصیلی این جوان در کنار فعالیت‌های فناورانه و نوآورانه، ثروت افزایی نیز داشته باشد و بخشی از معضلات کشور را نیز حل کند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی به خوبی، مسئله محوری برای دانشگاه‌ها و مراکز علمی را مبنا قرار دادند تا با توجه به مسائل عمده کشور، محققان به دنبال
راه حل‌های عملی و علمی باشند. ایشان، «مسئله محوری» و حل مسائل کشور را از اهداف مهم جامعه علمی کشور خواندند و با برشمردن مواردی مانند مشکلات آب، محیط زیست، ترافیک، آسیب‌های اجتماعی، تخلیه روستاها، نظام پولی، مالی، مالیاتی، بانکی و مسائل نظام تولید، گفتند: «می‌توان برای همه مشکلات کشور راه‌حل علمی پیدا کرد. در برخی کشورها با وجود آنکه اغلب دانشگاه‌ها خصوصی است اما بودجه‌های دولتی زیادی به آن‌ها داده می‌شود، البته نه به صورت فله‌ای، بلکه به این شکل که دولت برای دانشگاه مسائلی را تعریف می‌کند و چنانچه دانشگاه در حل آن مسائل پیشرفت داشت، بودجه به آن تعلق می‌گیرد.»
بنابراین، دولت و مراکز تصمیم گیر در مهم‌ترین موقعیت تاریخی خود برای حمایت کامل از نخبگان علمی و دانشمندان قرار دارند و تأکیدات ویژه رهبر انقلاب بر این موضوع صحه کامل می‌گذارد که بسترسازی برای خروج هر نیروی نخبه از ایران
یک خیانت نابخشودنی است و هر آنچه در توان هست در حمایت از پیشرفت علمی و نخبگان باید به کار گرفته شود؛ چرا که یک درصد پیشرفت علمی کشوری در جهان، به معنای افزایش ثروت و قدرت آن کشور در میان مدت و بلند مدت است. مسئولان نباید توقع دستاوردهای کوتاه مدت داشته باشند؛ هرچند به صورت خودکار این پیشرفت نیز حاصل خواهد شد ولی اقدامات علمی و فناورانه در طول زمان دستاوردهای بی‌نظیری حاصل می‌کند که علاوه بر جبران سرمایه گذاری های صورت گرفته ده‌ها مزیت و سود بالاتر حاصل می‌شود.
رهبر انقلاب , فرار نخبگان , مصطفی هدایی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.