حنیف غفاری
سرانجام ، متعاقب مقاومت همه جانبه حماس و خصوصا  گردان‌های قسام در برابر جنایات رژیم اشغالگر قدس، نتانیاهو و اعضای کابینه امنیتی در تل آویو  تن به آتش بس دادند.افرادی مانند «یائیر لاپید» و « آویگدور لیبرمن» که منتقدان نتانیاهو در سرزمین‌های اشغالی محسوب می شوند، اذعان کرده اند که شکست اخیر رژیم صهیونیستی در برابر حماس، غیر قابل پذیرش بوده و  نمادی از استیصال این رژیم در برابر موشک‌های مقاومت محسوب می شود. از سوی دیگر، برخی اعضای کنست( پارلمان رژیم صهیونیستی) نیز   تأکید کرده‌اند که دیگر جایی برای بقای نتانیاهو در قدرت وجود ندارد. آنچه مسلم است این‌که ادعای پوچ نتانیاهو و همراهانش مبنی بر دستیابی تل آویو به اهداف خود در نبرد اخیر با فلسطینیان، از زوایای مختلفی ابطال شده و او حتی توان اقناع سیاستمداران صهیونیستی را نیز در خصوص این ادعا ندارد.امروز همه متفق القول هستند که رژیم اشغالگر قدس شکست بسیار سختی را در برابر مقاومت فلسطین  پذیرفته است. 
سؤال اصلی اینجاست که نمادهای شکست رژیم صهیونیستی  در نبرد  ۱۱ روزه سال ۲۰۲۱ کدامند؟در این خصوص ، مؤلفه های گوناگونی وجود دارند که باید در کنار یکدیگر مورد توجه و تحلیل قرار گیرد:
نخست این‌که موشکباران تل آویو توسط گردان‌های قسام و ناتوانی سامانه‌های ضد موشکی در مهار موشک‌های حماس، آسيب پذیری مطلق رژیم صهیونیستی را در این نبرد به تصویر کشید. فراتر از آن، چندین موشک حماس در این نبرد بدون هیچ گونه هیاهو و سر و صدایی به «نقاط کور استراتژیک» در سرزمین‌های اشغالی از جمله «حیفا»رسیدند. اکنون اکثریت به قریب به اتفاق مقامات نظامی و سیاسی رژیم اشغالگر قدس متفق القول هستند که در هر گونه نبردی در آینده میان این رژیم و گروه‌های مقاومت ، تمامی نقاط اراضی اشغالی در تیررس موشک‌های مقاومت قرار دارند. به عبارت بهتر، صهیونیست‌ها دریافته اند که دیگر نمی توانند از وجود «نقاط امن» در نبرد با مقاومت سخن به میان آورند. 
مسئله دیگر، به بروز شکاف در داخل سرزمین‌های اشغالی باز می گردد. شاید تا کمتر از یک دهه قبل، زمانی که سخن از «انتفاضه» به میان می آمد، صهیونیست‌ها صرفا بر روی نام «غزه» متمرکز بودند اما امروز علاوه بر«غزه»،«قدس شرقی»،«کرانه باختری» و حتی مناطق مختلف در اراضی اشغالی( حیفا،یافا و …) به محلی برای «فریاد علیه اشغالگری صهیونیست‌ها»تبدیل شده اند. بدون شک از سال ۲۰۲۱ به این سو، کمتر کسی انتفاضه جدید را محصور و محدود در غزه می داند. همچنین از اکنون به بعد، هیچ کس ، یعنی حتی افراطی ترین صهیونیست‌هایی که تا دیروز خود را محصور در دژی محکم قلمداد می کردند، از آسیب ناپذیری تل آویو و دیگر نقاط در اراضی اشغالی سخنی به میان نمی آورند. 
نبرد ۱۱ روزه اخیر، نقطه آشکارساز  آسیب پذیری مطلق صهیونیست‌ها در منطقه و جهان محسوب می شود. خروش بیکران ملت‌های دنیا ، حتی در کشورهای اروپایی و آمریکا در محکوم ساختن جنایات و کودک کشی های رژیم صهیونستی به وضوح نشان می دهد که اسرائیل به نماد نفرت در میان همه ملت‌ها تبدیل شده است. کار به جایی رسیده است که از مقامات کاخ سفید گرفته تا سران اتحادیه اروپا ( که همواره طرفدار جنایات رژیم اشغالگر قدس بوده و هستند) خود را در برابر نفرت افکار عمومی کشورهایشان از موجودیت و ماهیت رژیم اشغالگر قدس ناتوان تر از هر زمان دیگری می بینند…