مصطفی هدایی
یکی دیگر از جلوه‌های وحشی‌گری و سبعویت رژیم شاهنشاهی پهلوی استفاده از شکنجه علیه مردم ایران بود. ساواک که با حمایت دولت آمریکا تأسیس شد، به عنوان یکی از مراکز اصلی در اعمال شکنجه علیه زندانیان و مبارزین انقلابی شناخته می‌شود.
این سازمان مخوف تحت تعالیم افسران نظامی، اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی و آمریکایی، به مدرن‌ترین روش‌های شکنجه و قتل شهروندان دست‌یافته بود که بخشی از جنایات آن در موزه عبرت قابل‌مشاهده است. 
قتل‌های سازمان‌یافته به شیوه‌های مافیایی، اعدام مخالفان، شکنجه جسمی و روحی نزدیکان و فامیل زندانیان، ساقط کردن از زندگی مخالفان و منتقدان، تبعید و … تنها گوشه کوچکی از لیست بلند و بالای جنایت پهلوی در زندان‌ها و خارج از آن بود.  ساواک حتی تعقیب و قتل مخالفان خارج از کشور را نیز دنبال می‌کرد. 
یکی از مراکزی که ساواک برای شکنجه استفاده می‌کرد، کمیته مشترک ضدخرابکاری در جنوب تهران بود که شکنجه گران این مرکز از سوی موساد و سیا تحت آموزش قرارگرفته بودند. 
شکنجه‌هایی که توسط نیروهای سازمان اطلاعات و امنیت کشور در رژیم پهلوی و کمیته ضدخرابکاری صورت می‌گرفت، یادآور روش‌هایی از قرون وسطی و عصر تفتیش عقاید کلیسا بود که صحبت از آن‌ها نیز مو را بر تن خواننده سیخ می‌کند. 
شکنجه‌ها  به حدی دردآور و وحشیانه بود که برخی از گروه‌های مبارز چپ به خاطر عدم اعتقاد به اسلام و خدا، خودکشی پیش از دستگیری را برای گریز از شکنجه انتخاب می‌کردند. حال باید به مبارزین راستین انقلابی ازجمله مبارزان مسلمان و پیرو خط امام درود فرستاد که در زندان‌ها در برابر چنین وحشی‌گری تاب می‌آوردند و لب به اعتراف نمی‌گشودند که این حاصل تنها اعتقاد، توکل و تقوای ستودنی آن‌ها بود. 
به دستور محمدرضا پهلوی، کمیته مشترک ضدخرابکاری از ترکیب شهربانی و ساواک راه‌اندازی شد تا با هماهنگی بیشتر به دستگیری، قتل و شکنجه انقلابیون و مخالفان پرداخته شود. 
  تمامی شکنجه‌ها و فشارها علیه مبارزین به دربار گزارش می‌شد. این نکته را باید یادآور کرد که در کل حکومت پهلوی‌ها به خصوص رضاشاه به‌طورکلی شکنجه به عنوان ابزار پیشبرد اهداف پلید سیاسی و اطلاعاتی دربار به کار گرفته می‌شد ولی در زمان محمدرضا با آموزش‌های حرفه‌ای، این روش مدرن‌تر و وحشیانه‌تر شد. 
پخش صدای بلند در فضای سلول‌ها و زندان برای تضعیف روحیه مبارزین ازجمله روش‌هایی بود که در کمیته مشترک ضدخرابکاری به کار گرفته می‌شد. 
صدای موسیقی، آژیر، ناله، فریاد، تیراندازی، ضرب و شتم، شلاق، خرد شدن استخوان و … که یادآور فیلم‌های ترسناک است، در سلول‌ها و اتاق بازجویی پخش می‌شد.  از دیگر روش‌های زجرآور، کشیدن ناخن دست‌وپا بود که توسط انبردست و گازانبر انجام می‌شد. 
زخم‌های عمیقی پس از کشیدن ناخن‌ها به وجود می‌آمد و اکثر مواقع نیز بهداری هیچ کاری صورت نمی‌داد و درنهایت پس از عفونت برخی مجبور بودند انگشت را قطع کنند. 
براساس گزارش‌ها و آماری که بعد از انقلاب اسلامی گرفته شد، بیش از ۱۰۰ نوع شکنجه سازمان‌یافته در زندان‌های پهلوی اعمال می‌شد. اجبار به درآوردن صدای حیوانات توسط زندانیان، بیدار نگه‌داشتن اجباری، آپولو، آویزان کردن از سقف، شلاق زدن به کف پا، ایجاد احساس خفگی، اعدام‌های نمایشی و … بخشی از این روش‌ها بود. 
آپولو، اسم یکی از دستگاه‌های شکنجه پهلوی بود که می‌توان گفت از ابداعات آن بود. صندلی فلزی، گیره و کلاه بخش‌های اصلی آپولو بود که زندانی روی صندلی خوابانیده می‌شد و دست و پای او را با گیره‌ها ثابت نگه می‌داشتند. صندلی به‌گونه‌ای حرکت می‌کرد که پای زندانی رو به بالا قرار گیرد و کلاه خودی که از سقف آویزان بود، سر و شانه‌های او را می‌پوشانید.  در این زمان، شکنجه‌گر با شلاق یا کابل بر کف پاهای زندانی شلاق می‌زد. در همین حین برای افزایش درد، بدن زندانی با سیگار سوزانده می‌شد یا ناخن‌ها کشیده می‌شد همچنین سوزن را زیر ناخن‌ها و در زخم فرومی‌کردند. فریاد زندانی از درد  در کلاه‌خود باعث آزار دیدن گوش‌ها می‌شد و زندانی بیشتر اذیت می‌شد.
حبس کردن زندانی در زندان‌های تاریک و کثیف، تهدید خانواده به هتک حرمت، فروکردن میخ در بدن، باتوم و شوک الکتریکی، سوزاندن به وسیله شمع، روش قطره‌چکانی متوالی آب بر سر یا پیشانی زندانی، بیدار نگاه‌داشتن با آب سرد، ضرب و شتم، ادرار کردن بر روی زندانی، اجبار به خوردن مدفوع، عریان کردن برای شکستن غرور، اجبار به ایستادن به مدت طولانی، تراشیدن مو و محاسن برای تمسخر، تجاوز به زندانی، لگدزدن به شکم زن حامله و درنهایت قتل و اعدام مخالفین در تمام طول منحوس عمر پهلوی در زندان‌ها و خانه‌های امن اجرایی می‌شد.
شکنجه‌هایی که علاوه بر جسم، روح یک ملت را خراش داده و برای همیشه در حافظه تاریخی مردم نقش بسته است، امری که پهلوی دوستان و سلطنت‌طلبان سعی می‌کنند آن را لاپوشانی کنند و چهره‌ای مدرن و بزک‌کرده از پهلوی ارائه دهند ولی ملت ایران با پوست، گوشت و استخوان، این جنایات را لمس کردند و هرگز فراموش نخواهند کرد.