رژیم اشغالگر قدس طی هفته های اخیر با دو پدیده خاص مواجه شده است:یکی وقوع عملیات وعده صادق ۲ در عمق استراتژیک اراضی اشغالی   و دیگری عملیات تجاوزکارانه رژیم اشغالگر قدس علیه جمهوری اسلامی ایران. متعاقب وقوع این دو پدیده، رژیم اشغالگر قدس با استفاده از ابزارهای رسانه ای و تبلیغاتی خود در آمریکا ، اروپا ودیگر نقاط جهان، “جنگ روانی با ایرانیان”را با استناد به تکنیک نخ نمای”دستکاری واقعیات “و”خلق القائات کاذب” کلید زد. صهیونیستها در صددکوچک نمایی عملیات وعده صادق ۲ و بزرگنمایی عملیات خود در ایران بر آمدند تا بلکه بتوانند نه در صحنه نبرد میدانی ، بلکه در صحنه نبرد انتزاعی و ذهنی برتری خود را تحقق بخشند! 
اما روایتگری معکوس صهیونیستها نسبت به هر دو موضوع، حتی از سوی افکار عمومی اراضی اشغالی و برخی نظامیان و سیاستمداران این رژیم نیز مورد قبول قرار نگرفت. صورت مسئله در عملیات وعده صادق ۲ مشخص بوده است:
نخست اینکه اساسا ضعف میدانی رژیم اشغالگر قدس در برابر جمهوری اسلامی ایران در دو عملیات وعده صادق ۱ و ۲ به اثبات رسید:جایی که گنبدآهنین صهیونیستها موفق به مهار و رهگیری اکثر موشک های شلیک شده از سوی کشورمان نشد. بنابراین، عمق استراتژیک اراضی اشغالی در دسترس جمهوری اسلامی ایران و حتی دیگر اضلاع جبهه مقاومت مانند حزب الله لبنان است. دسترسی به عمق استراتژیک اراضی اشغالی، به این معناست که کشور عزیزمان در سایه توان و مهارت مثال زدنی نظامی و اطلاعاتی خود، قادراست در”هر زمان “به “هرمکان”درحریم دشمن دسترسی داشته باشد. این همان واقعیتی است که انعکاس آن را بارها در طول
 ۴۵ سال سپری شده از پیروزی انقلاب اسلامی به اثبات رسیده و شواهد مثال گوناگونی دال بر آن وجود دارد.
نکته دوم، معطوف به “تصویرسازی دشمن صهیونیستی”از اقتدار ایران است. بدون شک رژیم اشغالگر قدس قدرت مواجهه مستقیم به معنای واقعی خود را با جمهوری اسلامی ایران ندارد و استراتژیست های امنیتی و نظامی در ارتش این رژیم و سازمان موساد، بارها نسبت به این موضوع اذعان کرده اند. در چنین شرایطی “ترس از حمله گسترده به ایران”تصویر مجازی و دروغینی است که صهیونیستها در ذیل “جنگ روانی” تعریف می شود. از این رو باید کلیت و ماهیت این جنگ روانی را دریافت ومقهور آن نشد.
نکته سوم اینکه برگزاری نماز جمعه اخیر به امامت رهبر مقتدر و حکیم انقلاب اسلامی ایران به وضوح نشان داد که نظام جمهوری اسلامی ایران نسبت به “استحکام ذاتی و اکتسابی خود”و در “ضعف مفرط دشمن”باور دارد.این باور بر اساس “واقعیت”و در مقابل، القاگری های دشمن و برجسته سازی مصادیقی مانند بمباران پالایشگاهها و نقاط حساس در خاک کشورمان( در هر گونه حماقتی که از سوی صهیونیستها صورت گیرد)، بر اساس یک “تصویر جعلی”شکل گرفته است. باید مرز میان واقعیت و تصویر را درک کرد. آنچه تسلط دستگاه نظامی و امنیتی کشور در مسیر صیانت از وجب به وجب خاک مقدس و پاک سرزمین مان را تسریع می کند، آگاه سازی افکار عمومی نسبت به بازی روانی دشمن و مهار این بازی با همیاری همه ایرانیان دلسوز و پایبند به اصل استقلال کشور مقتدر و غیورمان است. در این صورت نه تنها دشمن در عرصه میدانی خود را ناتوان و شکست خورده می بیند، بلکه در عرصه جنگ روانی نیز با بن بستی سخت به نام “آگاهی عمومی ایرانیان” مواجه خواهد شد. این همان پیروزی ترکیبی در صحنه جنگ با دشمن است.