اسفند سال گذشته بود که با همه‌گیری ویروس کرونا، شبکه آموزش، مدرسه تلویزیونی خود را جهت آموزش دانش آموزان به راه انداخت تا آموزش‌ها ادامه یابند و به فرآیند درسی دانش آموزان کوچک‌ترین لطمه‌ای وارد نشود. با شروع سال تحصیلی جدید و در سایه شیوع ویروس کرونا، همزمان با آموزش حضوری، مدرسه تلویزیونی ایران نیز به کار خود ادامه داد. بااین‌که کلاس‌های حضوری به دلیل کرونا ناچار به تعطیلی مجدد شدند اما شبکه آموزش  آموزش‌های مدرسه تلویزیونی را با تمام توان خود پیگیری کرد. شبکه آموزش،  رسانه‌ای بود که سعی در ادامه روند آموزش‌ها داشت. ناگفته نماند که همه مراکز آموزشی به‌صورت آنلاین آموزش‌هایشان را ادامه دادند ولی مسئولیت این آموزش بر عهده والدین بود. رسانه ملی با راه‌اندازی مدرسه تلویزیونی این مسئولیت سنگین را از دوش والدین برداشت و خود دست‌به‌کار شد تا والدین دغدغه و نگرانی از بابت آموزش فرزندان خود نداشته باشند. مزیت دیگر این ایده بزرگ هماهنگ کردن نظام آموزشی بود. با آموزش صفحه به صفحه و پخش آن از طریق رسانه ملی نه‌تنها دانش آموزان بلکه معلمان  و والدین نیز با شیوه‌های نوین تدریس آشنا می‌شوند. داشتن برنامه مدون و سیستماتیک آموزشی ، این شبکه را به مدرسه‌ای واقعی اما مجازی تبدیل کرد. مدرسه‌ای که در منزل با خانواده و به‌دوراز بیماری بود. استفاده از مدرسین توانمند و مسلط به محتواهای درسی نقش این رسانه را سودمندتر کرد. در پی همه‌گیری ویروس کرونا و ورود به دور جدید قرنطینه‌ها، آموزش تلویزیونی و مجازی در سراسر دنیا رواج پیداکرده است.هرچند به گفته مسئولان اولویت اصلی آموزش‌ها به دانش‌آموزان حضوری است اما این مهم در شرایط کنونی مقدور نیست. تحقیقاتی که جدیدا در انگلستان انجام‌شده نشان می‌دهد برخی از والدین در بریتانیا عقیده دارند آن‌ها نمی‌توانند روش آموزشی درستی را به فرزندانشان ارائه دهند و زبان آموزشی یکسانی با کودکشان ندارند. این در حالی است که در همان ابتدای شیوع بیماری کووید ۱۹ شبکه آموزش این موضوع بزرگ را درک کرده و با راه‌اندازی مدرسه تلویزیونی نشان داد کشورهای درحال‌توسعه چقدر می‌توانند برنامه‌های مدونی برای شرایط بحرانی داشته باشند.