سردرگمی در آغاز سال تحصیلی
گروه اجتماعی
شنبه قرار است، نخستین روز از سال تحصیلی پرحاشیه و البته پردردسر دانشآموزان آغاز شود و آموزشها ترکیبی از مجازی و حضوری باشد. آنطور که از شواهد پیداست درهرصورت دانش آموزان راهی مدرسه میشوند اما با رعایت همین پروتکلهایی که بندهای آن مشخصشده است، هرچند بهدرستی روشن نیست که زیرساختهای آن در تکتک مدارس مهیاست یا نه و اینکه کدام بخش در آموزشوپرورش بر این موارد و به چه صورت نظارت میکند. به همین علت پرسشهای بسیاری به ذهن متبادر میشود، اینکه در وضعیت یکهتازی کرونا، چه تمهیداتی برای پیشبرد آموزش و حفظ سلامت در نظر گرفتهشده و در نبود برنامه آموزشی مشخص و منطقی از سوی مسئولان آموزشی کشور، میتوان بر شک و دودلی غلبه کرد؟ فارغ از بوق و کرنای سناریوهای ترکیبی که گویا مایه فخر و مباهات آموزشوپرورش است، با وضعیت ناشناختهای روبهرو هستیم و این مسئله، شرایط را برای تصمیمگیری والدین دشوار میسازد و شاید پس از شنیدن این سخن از زبان «محسن حاجی میرزایی» که بر ضرورت آموزش حضوری و لزوم بازگشایی مدارس حتی در مناطق قرمز تأکید کرده، برخی خانوادهها از شک بهیقین رسیده باشند که این روزهای کرونا زده، سنگر آموزش، امن نیست و باید تا اطلاع ثانوی قید درسومشق فرزند را بزنند چراکه مطابق رسم معمول، اظهارنظرهای مسئولان قابلاتکا نیست و از رویه واحد و مشخصی تبعیت نمیکند.
وزیر آموزشوپرورش با تغییرِ نرم مواضعِ پیشین، بر دامنه نگرانی خانوادهها افزوده است. او که بارها در مورد برنامهاش برای مدارس با پرسش روبهرو شده، کوشیده بر آمادگی این وزارتخانه در اتخاذ تدابیر لازم برای مواجهه با هر شرایطی تأکید کند اما در مراسم افتتاح سیوچهار مین اجلاس رؤسا و مدیران آموزشوپرورش سراسر کشور توضیحات تازهای ارائه کرد که با گفتههایش در روزهای پیشین تا حدودی متفاوت است. گویا «محسن حاجیمیرزایی» شیوهنامه بازگشایی و وضعیت سهگانه سفید و قرمز و زرد را از خاطر برده است و به همین علت در مراسم دو روز گذشته بر آموزش حضوری تأکید کرده: «معلم و ترکیب مدرسه جدید است؛ بهویژه در پایههای ورودی. اگر حضور نداشته باشیم و به آن رسمیت ندهیم، قادر نخواهیم بود خوب کار را مدیریت کنیم. هیچ روشی جایگزین آموزش حضوری، توسعه مناسبات جمعی و افزایش ظرفیتهای ذهنی نیست. اگر بتوانیم کلاس حضوری داشته باشیم، بسیاری از مشکلاتمان حل میشود و کار سادهتر پیش میرود. این قاعده اصلی است.» حتی در حاشیه جلسه هیئت دولت هم مشابه همین سخن را بر زبان رانده است: «اصل اول برای ما آموزش حضوری است. در مدارسی که تعداد دانش آموزان آن زیاد است، ما ناگزیر هستیم که گروهبندی کنیم و از طریق مدرسه، دانش آموزان به دو گروه روزهای زوج و فرد، تقسیم میشوند. قاعده اصلی برگزاری حضوری همه مدارس در سراسر کشور است.»
حرف کدامتان را باور کنیم؟
این تناقضگوییها نمایانگر سردرگمی و بلاتکلیفی مسئولان است، آنهم درست در موقعیتی که تنها یک روز تا بازگشایی مدارس فرصت باقیمانده و «حاجی میرزایی» که هفتههاست بر طبل بازگشایی مدارس در ۱۵ شهریورماه کوبیده و وضعیت سفید و قرمز و زرد مناطق را تعیینکننده شیوه آموزش اعلام کرده، حالا از حضور تمامی دانش آموزان در مدارس سخن گفته است. اما فارغ از این اظهارنظر که در نوع خود تأمل برانگیز است. علی باقرزاده، رئیس مرکز هماهنگی حوزه وزارتی، تأکید کرده است که تا وقتی در کشور واحدهای خدماتی واداری تعطیل نشدند مدرسه نیز باز است. اما اگر خانواده تشخیص بدهد، میتواند از سرویسهای دیگری مثل آموزش تلویزیونی یا آموزش مجازی شبکه شاد و بستههای آموزشی استفاده کند. در نقطه مقابل، سخنگوی وزارت بهداشت یعنی سیما سادات لاری، میگوید: هنوز تصمیمی اتخاذ نشده است! او گفته «بهگونهای به مردم القاء میشود که انگار تصمیمگیری شده و قرار است مدارس کاملا بازگشایی شود؛ درحالیکه فعلا ترکیب حضوری و مجازی مطرح است و تاکنون هیچ تصمیمی برای بازگشایی کامل مدارس اتخاذ نشده است.»
به نظر میرسد شیوهنامهای که تدوینشده و برنامههای آموزشی در هالهای از ابهام قرار دارد و خانوادههای دانشآموزان نیز در دوراهی قرارگرفتهاند، دوراهی آموزش و سلامت، آنان نمیدانند مدارس تا چه حد میتواند ضامن سلامت فرزندانشان باشد، آیا با شروع مدارس، بهنظام آموزشی اطمینان کرده و فرزندانشان را به مدرسه بفرستند یا صبر کنند تا غول کرونا از پا دربیاید؟
تمهیداتی که هنوز اندیشیده نشده و کرونایی که در کمین استاصلا سوای نگرانی والدین، اگر تصور کنیم که شنبه روز بازگشایی باشد، چرا تازه به فاصله یک روز تا آغاز سال تحصیلی، شیفت دانشآموزان از سوی مدارس اعلامشده، آیا پیشتر امکان اطلاعرسانی فراهم نبود؟ برخی مدارس تا لحظه نگارش این متن، اقدامی در این زمینه انجام ندادهاند و خبری از گروهبندی دانشآموزان نیست. چرا سریعتر عنوان نکردند که دانش آموزان چه روزهایی باید در مدرسه حاضر شوند و چه روزهایی از آموزش مجازی بهرهمند خواهند شد؟ چرا برخی مدارس هنوز هم در این مورد اطلاعرسانی نکردهاند؟ چرا این موارد باعجله و شتابزدگی پیش رفت. طی روزهای گذشته، برخی نمایندگان ازجمله عبدالرضا مصری، نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی هشدارهای لازم را نسبت به اینگونه اقدامات عاجلانه دادهاند. این نماینده مجلس گفته:«اگر عجله کنیم و بچههای مردم گرفتار کرونا شدند، من این را بیتدبیری نمیدانم و اعتقادم این است که آگاهانه و عامدانه باعث قتل میشویم.» دکتر مسعود مردانی، عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا نیز در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه ممکن است بازگشایی مدارس موجب تقویت زنجیره انتقال ویروس کرونا شود، تأکید کرده: «بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، بازگشایی مدارس دستورالعمل ویژهای دارد که باید با رعایت شدید نکات بهداشتی بازگشایی شود.»
آیا آموزشوپرورش نمیتوانست پروتکلی دقیق برای انواع شرایط، انواع مدارس ازنظر دسترسی به امکانات بهداشتی تدوین و در این مسیر توان خویش را برای تجهیز همه مدارس به موارد بهداشتی چه ازنظر آموزش و چه زیرساختها بهکار ببندد؟گرچه آموزشوپرورش از اولین روزهای کرونا اعلام کرد که آموزش تعطیل نیست و تقریباً تدریس را در بستر فضای مجازی پی گرفت و یکی از جدیترین سناریوهای آموزشوپرورش برای سال تحصیلی جدید که گمانهها بر شروع موج تازهای از کرونا بهاضافه شیوع آنفلوانزا و آلودگی هواست، بر آموزشهای مجازی تکیه دارد اما در مورد حضور یا عدم حضور دانش آموزان در فضای مدارس پیامهای ضدونقیض از سوی مسئولان مخابره شده است. آیا اگر بنا بر آموزش حضوری است، نباید بهتدریج دانش آموزان پروتکلها را فرامیگرفتند و مدارس توان خود را در رعایت درستی پروتکلها و رعایت فاصلهگذاری اجتماعی میآزمودند و بعد مدارس باز میشد؟ انوشیروان محسنی بندپی استاندار تهران در گفتوگو با خبرنگار فارس منظور از فاصلهگذاری اجتماعی در کلاسهای درس را اینگونه تشریح کرده که اگر کلاسی ۲۴ دانشآموز دارد، ۱۲ نفر آنها در یک روز حاضر شوند و ۱۲ نفر در روز دیگر و به عبارتی دانشآموزان یک روز در میان به مدرسه خواهند رفت.گویا اقداماتی بهمنظور کاهش کلاسهای درس، زنگهای تفریح، کاهش ماندگاری دانشآموزان در محیط مدرسه رعایت پروتکلها در تمام محیطهای مدرسه و تعطیلی بوفههای مدارس اعمالشده و رعایت آن برای تمام مدارس اجباری است اما تا مدارس بازگشایی نشوند و ارزیابیهای لازم صورت نپذیرد، نمیتوان به اینگونه حرف و سخنها دلخوش بود.
از سوی دیگر، سوای رعایت پروتکلها، آیا شرایط برای دسترسی به وسایل موردنیاز مانند گوشیهای هوشمند یا تبلت و دسترسی به اینترنت پرسرعت فراهمشده؟ درست است که حرفش را زدهاند تا اینترنت رایگان و تبلت و گوشی هوشمند در اختیار دانش آموزان قرار گیرد اما میان آنچه گفته میشود و به اجرا درمیآید فرسنگها فاصله است. بالغبر سه میلیون دانشآموز در کشور فاقد گوشی هوشمند و تبلت هستند و نزدیک به دو میلیون دانشآموز اصلا به اینترنت دسترسی ندارند، آموزشوپرورش در ماههای گذشته برای نیاز این بخش از دانشآموزان چه تمهیداتی اندیشیده است تا به بازماندگی از تحصیل نینجامد؟
رئیسجمهور روز گذشته در جلسه هیئت دولت گفته است دستور و نظر ما مبنی بر این است که امسال هیچ کودک ایرانی نباید از تحصیل محروم بماند و به این نکته هم اشارهکرده که «خانوادهها برای استفاده از شبکه شاد، متحمل پرداخت هزینههایی میشدند و باید بابت استفاده از اینترنت، پول پرداخت میکردند اما امروز هم به سازمان برنامهوبودجه و هم به وزرای ارتباطات و آموزشوپرورش دستور دادم شبکه شاد برای مدارس دولتی و برای دانشآموزان باید بدون هزینه باشد. خانوادهها نباید هیچ پرداختی در این زمینه انجام دهند.» تا حدودی مشخص است که نمیتوان به اینگونه اظهارات خوشبین بود و همچنان در این سال تحصیلی دانشآموزانی در مناطق دورافتاده و محروم، از تحصیل بازمیمانند. «محمدجواد آذری جهرمی»، وزیر ارتباطات در مورد تصمیمات نهایی برای بسته اینترنت آموزش مجازی عنوان کرده است: در مورد تصمیمات نهایی شده برای آموزش مجازی در سال تحصیلی جدید احتمالا شنبه یا یکشنبه هفته آتی در یک برنامه لایو اینستاگرامی بستههای وزارت ارتباطات برای بسط عدالت آموزشی در فضای مجازی را به مردم معرفی و گزارش خواهیم کرد. اما وقتی مدارسی هست که هنوز کپریاند چگونه میتوان انتظار داشت آموزش آنلاین عدالت آموزشی را در میان تمامی نقاط کشور برقرار سازد؟
سال تحصیلی , شاد , مدرسه , وزارت آموزش و پرورش
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.