فخرالدین اسدی – گروه بین‌الملل
«برگزیت» به نقطه آشکارساز «تجزیه انگلیس» در آینده‌ای نه‌چندان دور تبدیل شده است! بوریس جانسون نخست‌وزیر انگلیس با اصرار خاص خود، مذاکرات خروج از اتحادیه اروپا را هدایت کرد و به رفراندوم سال ۲۰۱۶ میلادی ( رفراندوم خروج انگلیس از اروپای واحد که به سود طرفداران خروج از اروپا پایان یافت) شکلی قانونی بخشد. بااین‌حال، از همان زمان انعقاد توافق برگزیت ، یعنی در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ شاهد بروز اختلافات عدیده‌ای میان انگلیس و اتحادیه اروپا بر سر اجرایی شدن توافق مذکور بودیم. اکنون این اختلافات خود را به‌گونه‌ای بروز داده است که اساسا گویا توافقی میان لندن و بروکسل صورت نگرفته و طرفین در جدال با یکدیگر به سر می‌برند!
 منازعات در ایرلند جدی‌تر شده است 
خشونت‌ها در ایرلند شمالی که چندی است آغاز شده با شدت بیشتری ادامه یافت و مقام‌های دولتی در انگلیس  را مجبور به واکنش کرد.این در حالی بود که مقامات دولتی انگلیس تصور نمی‌کردند که دامنه منازعات تا این حد گسترده شود. بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس پس‌ازآنکه معترضان در بلفاست
( مرکز ایرلند شمالی)  اقدام به پرتاب کوکتل مولوتف کردند و اتوبوسی را به آتش کشیدند خشونت‌های جاری در ایرلند شمالی را محکوم کرد.شبکه یورونیوز گزارش داده است که این خشونت‌ها پس از یک هفته آشوب و ناآرامی در حالی همچنان ادامه دارد که تحلیل‌گران آن را ازجمله تبعات برگزیت و نیز ناشی از برافروخته شدن حس خیانت و سرخوردگی میان احزاب وحدت‌گرای متمایل به حکومت بریتانیا قلمداد کرده‌اند.
اختلاف بر سر چیست؟
پروتستان‌های حامی یکپارچگی با انگلیس در ایرلند معتقدند که توافق‌های تجاری پسابرگزیت موانعی را بر سر مراودات تجاری با دیگر نقاط بریتانیا ایجاد کرده است.تنش‌ها بر سر این موضوع پس از توافق‌های پسابرگزیت  شدت گرفت و اینک با خشونت و ناآرامی در مرکز ایرلند شمالی همراه شده است.به گفته پلیس ایرلند شمالی جمعیت معترض چهارشنبه‌شب در «لانارک وی» واقع در بلفاست جمع شده بودند، جایی که یک اتوبوس به آتش کشیده شد.
بوریس جانسون شامگاه چهارشنبه با انتشار تويیتی ضمن ابراز نگرانی عمیق به خشونت‌های جاری واکنش نشان داد و نوشت: « اختلافات از راه گفت وگو و نه خشونت یا ارتکاب جرم حل می‌شود.»
گزارش رسانه‌های محلی از بلفاست حاکی است که نیمه‌شب چهارشنبه آتش‌سوزی‌هایی در بخش‌هایی از منطقه «لانارک وی» در بلفاست، جایی که موانع بزرگ فلزی محله‌های کاتولیک و پروتستان را از هم جدا می‌کند، به وقوع پیوست.به گفته این رسانه‌ها صدها نفر از هر سو اقدام به پرتاب کوکتل مولوتف کردند و با دخالت مأموران پلیس به‌تدریج از شدت خشونت‌ها کاسته شد.
 اوضاع در ایرلند قابل‌کنترل نیست
مقامات امنیتی انگلیس در گفت‌وگویی با رسانه‌های مختلف اعلام کرده‌اند که فعلا وضعیت داخلی در ایرلند شمالی قابل‌کنترل نیست. آرلن فوستر، وزیر اول ایرلند شمالی در واکنش وقایع اخیر گفت که «این‌ها اعتراض نیست بلکه خشونت، تخریب و اقدام به قتل تلقی می‌شود.» وی تأکید که چنین اقداماتی نمی‌تواند برگرفته از ماهیت دو جریان وحدت‌گرا و وفادار باشد.
جرقه خشونت‌های اخیر ابتدا هفته گذشته در لندندری زده شد و سپس ناآرامی‌ها به محله‌ای در بلفاست که جمهوری‌خواهان متمایل به پیوستن به جمهوری ایرلند در آن سکونت دارند کشیده شد.این حوادث دوباره ماجرای سه دهه تنش و درگیری‌ خونین میان جمهوری‌خواهان و وحدت‌گراها در ایرلند شمالی را که ۳ هزار و پانصد کشته برجای گذاشت، یاد‌آوری کرده است.تنش میان وحدت‌گرایان و کاتولیک‌های متمایل به جمهوری ایرلند سرانجام سال ۱۹۹۸ با توافقی موسوم به «جمعه نیک» پایان یافت.
 ماجرا تنها به ایرلند محدود نمی‌شود
«اسکاتلند» به‌مانند «ایرلند شمالی» و حتی جدی‌تر از آن، به کانون بحران و استقلال‌خواهی در انگلیس تبدیل شده است. بوریس جانسون و مقامات انگلیسی به‌خوبی می‌دانند که اگر همه‌پرسی دیگری در خصوص «استقلال اسکاتلند از انگلیس» صورت گیرد، نتیجه آن قطعا جدایی این منطقه از حاکمیت انگلیس خواهد بود. ازاین‌رو مقامات دولتی انگلیس سعی دارند به هر نحو ممکن مانع از برگزاری همه‌پرسی جدیدی در این خصوص شوند. 
اکنون رهبران محلی اسکاتلند تأکیددارند که با توجه با خروج رسمی انگلیس از اتحادیه اروپا، لازم است همه‌پرسی دیگری در خصوص جدایی یا عدم جدایی اسکاتلند از حاکمیت انگلیس صورت گیرد.هرچند حزب ملی اسکاتلند، اس ان پی، موفق نشد در سال ۲۰۱۴ و در جریان همه‌پرسی شهروندان این منطقه را برای استقلال از انگلیس مجاب کند اما در هفت سال گذشته سیاستمداران این حزب در رأس تمام نهادهای منتخب اسکاتلند رخنه کرده‌ و سال‌به‌سال محبوبیت بیشتری کسب کرده‌اند.نیکلا استورجن، نخست‌وزیر اسکاتلند و رهبر اس ان پی در سال‌های اخیر به یکی از محبوب‌ترین سیاستمداران این منطقه تبدیل شده است. خانم استورجن پس از نهایی شدن برگزیت ارها در هفته‌های اخیر یک موضوع را یادآوری کرده است. همه‌پرسی استقلال در راه است. به گفته او « نتیجه انتخابات محلی ماه می در برگزاری همه‌پرسی استقلال و یا عدم آن تأثیر مستقیم دارد.»
بحث استقلال هرگز در این هفت سال به فراموشی سپرده نشد. بلافاصله پس از رأی آری مردم انگلیس به همه‌پرسی خروج این کشور از اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۶، نیکلا استورجن، نخست‌وزیر دولت محلی اسکاتلند، آشکارا اعلام کرد که لازم است همه‌پرسی دوم استقلال برگزار شود.
  دستان دولت جانسون بسته است 
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حداقل ۵۵ درصد ساکنان اسکاتلند اکنون خواستار جدایی از انگلیس هستند. بنابراین، «برگزاری همه‌پرسی» به خط قرمز دولت بوریس جانسون تبدیل شده است. نخست‌وزیر انگلیس کماکان مدعی است که با توجه به برگزاری همه‌پرسی استقلال اسکاتلند در سال ۲۰۱۴ میلادی، همه‌پرسی دیگری نباید در این خصوص برگزار شود. اما مقامات محلی اسکاتلند معتقدند که با توجه به خروج رسمی انگلیس از اتحادیه اروپا، «موجودیت اروپایی» آن تغییر کرده و به یک «موجودیت مستقل”»تبدیل‌شده است، در چنین شرایطی این حق ساکنان اسکاتلند که است که فارغ از هرگونه همه‌پرسی انجام‌شده در سال ۲۰۱۴ میلادی ، میان «انگلیس اروپایی» و « انگلیس غیراروپایی» دست به انتخاب بزنند. نتیجه این انتخابات به سود دولت و حاکمیت انگلیس نیست. ازاین‌رو نه‌تنها حزب محافظه‌کار ( حزب متبوع بوریس جانسون)، بلکه احزاب کارگر و لیبرال دموکرات نیز با برگزاری هرگونه همه‌پرسی در اسکاتلند مخالف هستند. در همه‌پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، رأی‌دهندگان اسکاتلندی با ۶۲ درصد آرا در برابر ۳۸ درصد از باقی ماندن اتحادیه اروپا در اتحادیه اروپا حمایت کردند. این در حالی است که در کل انگلیس بیش از ۵۲ درصد مردم در سال ۲۰۱۶ موافق خروج بودند و به‌این‌ترتیب در ۵ سال گذشته روند نهایی شدن خروج از اتحادیه اروپا جدی‌تر شد.ازاین‌رو اسکاتلندی‌ها قصد دارند به هر نحو ممکن به کشوری مستقل از انگلیس تبدیل شوند.